Öðretmenlerin   Ýtibarý  kurtarýlsýn !!!

   Öðretmen  olmanýn ne kadar  zorlu  ve  kutsal  olduðunu ancak  o  mesleði  yapanlar  bilir.Öðretmenlik  mesleði toplumca  ezberlenmiþ  bir  þekilde dilerde ‘’kutsal  meslek’’  diye  düþmezken,icraatlara  baktýðýmýzda hiçte öðretmenlere kutsal meslek  sahibi  gibi davranýlmaz.Bu  durum bu gün olmuþ deðil,uzun yýllardýr  süregelmiþtir.

    Gelin  biraz  öðretmenlik  mesleði nasýlmýþ  ,  bir  bakalým.Öðretmen olur olmaz ,gözünü  bir  köyde  açarsýn.Birleþtirilmiþ  sýnýflý  bir  köyde.Ayný  sýnýfta baþka  sýnýflar. (1,2,3,4).Hangi sýnýfa  baksan okuma  yazma  bilmez.Nerden baþlayacaðým diye þaþýrýrsýn. Köy, kuþ uçmaz  kervan  geçmez  bir  yerde.Tek  baþýna bir yaþam. Okul demeye  bin  þahit i .Her  þey eksik.Bir yerlerden eksikleri  gidermeye  çalýþýrken,’’Devleti  sen  mi, kurtaracaksýn?.’’,’’Eski köye  yeni adet mi,getireceksin?’’ Nidalarý  ile  sarsýlýrsýn.Kendince  bir  þeyler  yaparsýn.’’Olmaz  bu  böyle  yapýlmaz ,þöyle  yapýlýr’’.Nasihatler ve nasihatlerin arkasý kesilmez.Ya sistem içinde  pes  edersin,  bir  çok  sýkýntý  içinde  gözünü  kulaðýný  kapatýr sesisliðe bürünürsün.Ya da ‘’ Kutsal Meslek  ‘’uðruna  kendini  bir mum gibi   eritirken , baþkalarýna  ýþýk tutmaya  devam edersin.Ýl ,ilçe  merkezdeki  çalýþan öðretmenlerde köyde çalýþanlardan  pek’ de  farký  yok.Hele  idareci arkadaþlarýma  Allah  yardým  etsin.Okul    giderleri çok olan bir kurumdur.Gelir  yok,gider  çok.Para  toplamak  yok.Gelin siz  çýkýn iþin  içinden.Gelen denetmen arkadaþlar,her  þeyi eksiksiz  ister.O’ nun  da  suçu  yok ,görev  icabý.Çok eþmeyelim deðil  mi? Ýnþallah herkes  anlamýþtýr,  bu  yara  derin olduðunu,  kaþýdýkça yaranýn azacaðýný.

    Köye  Kaymakam’ýn,Doktor’un,Mühendis’in    yolu  düþtü  mü?Bakýn kimin  mesleði  itibarlýymýþ?Öðretmeni soran  kim  .Herkes gelenlere ulaþmak ‘’ben Kaymakam’la  konuþtum,Doktor’la  merhaba  ettim,’’demek  için  yarýþýr.Elbette o mesleklerde deðerlidir.Önemsenmelidir.Ancak þu  unutulmamalýdýr ki,bütün  mesleklerdeki  insanlarý  yetiþtiren tek meslek  öðretmenlik  mesleðidir.Her  hangi bir  iþin çözümü  için, yöneticilerle görüþmen dikkatte  alýnmaz. Bir  köy  muhtarý bana  söylediði sözü için kendimi   tuhaf  hissetmiþ,  halada  tesirinden  kurtulmuþta  deðilim.  Köy muhtarý ;’’Ben çok üzülüyorum,Üniversite  mezunlarý öðretmenler,okulla ilgili  sorunlarý  çözmek  için  benden yardým  istiyorlar.Oysa ben ilkokul mezunuyum.Beni  önüne alýp,çözüm için götürmeleri ,Ýnanýn zoruma  gidiyor.’’demiþti.

     Öðretmen  ve idarecilerimizin bu itibarsýzlýðýnýn  en  büyük  etkenlerden birisi de maaþlarýnýn  diðer  meslek  gruplarýna  göre düþük olmasýdýr.Ýdarecilerimizin yetkilerinin  olmamasýdýr.Bir  okul müdürü baþarýlý  bir öðretmeninin  ne  maaþýný  artýrabiliyor.Nede  bir  baþarý  belgesi  verebiliyor.Peki  onlarý nasýl  motive  etsin?Baþarýlarýnýn devamýný  nasýl saðlasýn? Düþünen yok.Öðretmen ,idareci sorunlarýný yazmaya  sayfalar  yetmez.Ben kýsa  anlattým ,siz  çok anlayýn.
      Bu  ülkenin kalkýnmasý,ancak öðretmelere verilen  deðerle alakalýdýr.Bir  ülkenin  geliþmiþliði  öðretmenin üretkenliðine  baðlýdýr.Bütün insanlýða  çaðrý  yapýyorum.Sizi okutan,sizi meslek  sahibi yapan ,size  deðer  katan öðretmenlerimize,   layýk olduðu  deðeri ve hak  ettikleri  maaþý  fazlasýyla verelim.Onlarýn  kaybettikleri  itibarý artýk  iade  edelim.

     Saygýlar  sunarým.

     Tekrar  buluþmak dileðiyle.

                                                                                                                                      Tevfik KARDAÞ

                                                                                                                                     EÐÝTÝMCÝ/YAZAR