KIBRIS GERÇEÐÝ

(2)

1959 Yýlýnda üç devletin vesayetinde kurulan Kýbrýs Cumhuriyeti Rumlarý tatmin etmemiþti. Adada yaþayan 200 bini aþkýn Türk'ü ya öldürüp yok edebilseler ya da gemilere bindirip sürecek olsalar belki o zaman rahat bir soluk alacaklardý.

Ýngiltere iki askeri üssünün telörgülerini saðlamlaþtýrýp adadan çekilmiþti ama ardýnda kan ve gözyaþý býrakmýþtý.Rum çeteler Türk köylerine saldýrýyor her türlü imha ,baský ve yýldýrma yollarýna baþvuruluyordu.

Türkiye garantör devlet olarak hava taarruzlarý yapýyor, diplomatik giriþimlerde bulunuyor ama netice alýnamýyordu. ABD Baþkaný Johnson bile Ýsmet Ýnönü'ne yazdýðý gurur kýrýcý  mektupta " Bizim verdiðimiz silahlarý Kýbrýs'ta kullanamazsýn" uyarýsý yapýyordu. Hakikaten ordumuzun elindeki,belindeki ayaðýndaki her þey Amerikan'dý.Pilotlarýmýzýn,kurmaylarýmýzýn eðitiminden , kitaplýklardaki talimnamelere  kadar herþey ABD idi.

IV.Murad'ýn dediði gibi " Yardým almaya alýþan buyruk almaya da alýþýr" bir durumdaydýk. Adadaki katliamlar ve bu "hay huy" içinde 1967 yýlýna gelindiðinde artýk býçak kemiðe dayandýðýnda Baþbakan Süleyman Demirel baskýlara dayanamayýp  adaya asker gönderilmesine karar veriyordu.Çýkarma gemilerimiz yoktu .Asker nakliye gemilerine bindirilip donanma desteðinde Akdeniz'e açýldý .

Askerler cesur ve azimli idi ama daha yarý yolda gemilerimize " geri dönün" emri verildiðinde subaylarýmýz birbirlerine sarýlýp gözyaþlarýný tutamadýlar . ABD  7. Akdeniz Filosu Türk donanmasýnýn yolunu kesmiþti .

Kýbrýs Rum lideri Makarios bu tarihten sonra daha deðiþik bir siyaset uygulamaya baþladý . Kýbrýs'lý varlýklý Türk'lerin mallarý baský, tehditle , deðerinden fazla para verilerek satýn alýnýyor , bir gecede Ýngiliz pasaportu çýkarýlýp ellerine verilerek Ýngiltere'ye uðurlanýyordu.Topraða baðlý fakir Türkler Rumlar için o kadar problem deðildi .

Günümüzde Ýngiltere vatandaþý olarak çoðunlukla Londra'da yaþayan asimile olmuþ 150 bini aþkýn Kýbrýs Türk'ü vardýr.Ýngiltere'deki TC göçmeni Türk sayýsý 100 bin , Kürt sayýsý da 50 bindir.

1974 Yýlýna gelinceye kadar geçen dönem içinde Rumlarýn Baþkaný Papaz Makarios bu “sýk-gevþet” politikasýný ustalýkla uyguladý. Fakat Yunanistan’daki askeri cunta adanýn kendi baþýna buyruk  siyasi durumundan memnun deðildi . Nitekim cunta baðlantýlý Nikos Sampson bir darbe düzenleyerek yönetimi ele geçirdi. Papaz adadan kaçýp Ýngiltere’ye sýðýndý.

Adadaki bu darbe ve yönetim deðiþikliði Türkiye için kaçýrýlmaz bir fýrsat oluþturdu . Londra Antlaþmasýndan doðan garantörlük haklarýný kullanmak üzere Ýngiltere ve ABD ile yoðun görüþmeler baþladý.

Türk Silahlý Kuvvetleri bu defa daha donanýmlý ve eðitimli idi. Hava Kuvvetleri desteðinde  Girne sahillerine  çýkarma gemileriyle asker çýkarýldý. Adanýn orta bölgesindeki Lefkoþa kuzeyindeki Gönyeli bölgesine paraþütçüler inmeye baþladý . Girne – Lefkoþa yolunu kontrol eden St.Hilarion kalesi Kýbrýs Mücahit birliklerinin elindeydi . 20-22 Temmuz tarihleri arasýnda yapýlan bu harekatta Girne’de kýyý baþý tutuldu. Boðaz’ýn kontrolu ve Lefkoþa kuzeyinde  üslenildi .  ABD ve ve Ýngiltere’nin baskýsýyla Birleþmiþ Milletlerden acele “ateþ kes” kararý çýktý.

Türk birliklerinin askeri harekatý durdurulmuþtu ama durum çok kritikti . Düþmanýn yapacaðý bir karþý taarruz birliklerimizin imhasýna yol açabilirdi.  13 Aðustos’a kadar süren görüþmeler bir sonuç vermedi. Komutanlarýmýz kuvvetlerimizin konumundan çok rahatsýz idi. Hükümete durum anlatýldý ve alýnan gizli kararda harekatýn tamamlanabilmesi için Cenevre’de görüþmelere katýlan Baþbakan Ecevit’e gizli parola bildirildi . Dýþiþleri Bakaný Turan Güneþ’in kýzýnýn ismi Ayþe idi. Telefon görüþmeleri dinleniyordu. Bu parola Türkiye’den giden             bir görevli tarafýndan Ecevit’e ulaþtýrýldý. 13 Aðustos 1974 tarihinde Cenevre’deki Dýþiþleri Bakaný Turan Güneþ , Ankara’da Baþbakan Yardýmcýsý Necmettin Erbakan  ile yaptýðý  telefonda “ Ayþe tatile çýkabilir “  cümlesini sarfedince ikinci Kýbrýs Harekatý baþladý. Lefkoþa’daki Yunan Alayý Türk Alayýna saldýrdý.  Magosa ele geçirildi . Hatta öyle ki Türk tanklarý Larnaka’ya bile girdiler . Ýngiliz üs arazisine  giren Türk tanklarýmýz  geri döndü. 16 Aðustos’a kadar devam eden bu harekatýn yankýlarý yine çok oldu ama istenen olmuþ ve harekat bölgesi içinde bütünlük saðlanmýþ ve adanýn üçte biri Türk askerinin kontroluna girmiþti .

Baþbakan Yardýmcýsý Erbakan adanýn tamamýnýn iþgal edilmesi ve ondan sonra görüþme masasýna oturulmasý konusunda ýsrarcý olmasýna raðmen koalisyon hükümeti BM kararýna uyarak harekatý durdurdu.

Adanýn kuzeyi Türklerin eline geçerken sýnýrlar da otomatikman çizilmiþ oldu. Kuzey’deki Rumlar güneye göç ettiler. Anadolu’dan Türk göçmenler getirilerek özellikle sýnýr bölgelerindeki terk edilmiþ Rum köylerine yerleþtirildiler .

Batý dünyasý Rumlarýn ardýndaydý.  Bu harekat sonucu Yunanistan’daki Albaylar Cuntasý devrildi . Bu defa darbeci Nikos Sampson kaçtý ve Makarios tekrar adaya döndü. Ama Kýbrýs artýk fiilen bölünmüþtü. Papaz mahzundu ama yine uluslar arasý arenada istediði gibi oynayabiliyordu.

1977 Yýlý 3 Aðustos’unda ben Kýbrýs’ta iken Makarios öldü. Adanýn güneyindeki tüm kiliselerin çanlarý durmaksýzýn çalýyordu .

Kuzeydeki devletin adý “Kýbrýs Türk Federe Devleti” idi ama ortada bizim için bir Cumhuriyet yoktu. Olmayan Cumhuriyetin “federe devleti” nasýl oluyordu ? 1983 Yýlýnda Rum lider Kipriyanu ve Denktaþ arasýnda baþlatýlan görüþmeler yýllar yýlý yýlan hikayesine döndü. 1984 Yýlýnda Birleþmiþ Milletler Türkiye’yi Kýbrýs’ta iþgalci olarak tanýmlayan kararý yayýnladý. Dünyadaki hiçbir devlet yeni adýyla Kuzey Kýbrýs Türk Cumhuriyeti’ni   resmen tanýmadý.