Online Üye
Online Ziyaretçi
MOSTAR’A BEYAZ MENDİL
Neretva uzatmış
elini beyazlar içerisinde,
Yüreğimin
acısını akıttığım mendilime sahiplenme duygusuyla,
Benim gibi
kaç tane tomurcuğu var ki ?
Güneşle aşk
yaşamamış…
Karayelle
delice sevişmemiş !
Şerbetle
ballanmamış…
Ey Mostar
aşkı anlat bana !
Yakamozunda
dinlediğin serenatları anlat,
Dilberlerin
ay simasındaki gölgelerini…
Ayak
bileklerine çizdikleri aşk kınalarını…
Yeleklerine
motif motif işlenen kan kırmızısı gelincikleri anlat,
Mostar sen
aşık oldun mu ?
Sevdiceğin
beyaz mendil bağladı mı kalbine ?
Yoksa sadece
Neretva’ya basamak mısın ?
Veya Azrail’e
mi köprüsün ?
Neden
delikanlılar ölüme atlar ?
Gösteri
değildir her halde…
Yoksa kan
çiçeklerine dönmüş
beyaz mendilleri mi ararlar Neretva’nın kalbinde…
Aramasınlar
beni !
Ne “O”nu arasınlar,
ne de beni…
Beyaz
mendilim mi ?
Baharlarıma
saklayacağım,
Tut ki
sevgisinin adı konmamış, açmamış bir tomurcuğa saracağım,
Buluşmasın aşıklar
senin koynunda,
Ey Sırp caniler
!
Bir daha
yıkın Mostar’ı !
Sevenler
buluşmasın…
Sevdiceğine
beyaz mendil vermesin…
Neretva’nın
saflığına kan akmasın…
Kan çiçekleri
ile sarmasın kalbini…
Aşk olmasın
mı ?
Bu alemde
hep aşk olmasın mı ?
Ağla Mostar
ağla…
Beyaz mendil
yakışır sana…
Ali Özdemir
01.02.2012 –
13:12