B.







Tarih boyunca her milletin yaþamýnda salgýn hastalýklar olmuþ ,on binlerce insanýn hayatýna mal olarak derin izler býrakmýþtýr .
Ýstanbul’un fethinden yýllar sonra görülen ilk büyük salgýn vebadýr . 1591 Yýlý ekim ayýnda görülmeye baþlayan veba kýsa zamanda þehre yayýlarak salgýn halini aldý . Günde 500 kiþi ölmeye baþlayýnca Padiþah III.Murad sarayý terk ederek Edirne’ye gitti.
Esnaf hastalýk korkusundan dükkan açmayýnca halk aç kaldý . Kesin rakamý bilinmeyen bu korkunç veba salgýný bilerce can aldý .Altý ay devam etti .
1625 Yýlýnda görülen ikinci büyük veba salgýný Ýstanbullulara daha büyük korku yaþattý . Bayrampaþa vebasý adýyla anýlan bu salgýn iki ay devam ederek on bini aþkýn insanýn ölümüne sebep oldu .
Daha sonra 1650 ve 1655 yýllarýnda görülen iki salgýndan sonra 19. yüz yýla kadar sakin bir döneme girildi .
1812 Yýlýnda Ýstanbul’a gelen küçük bir yelkenli bir bela teknesi gibi limana yanaþtý . Ýzmir’den gelen bu gemiden yayýlan veba mikrobu önce Galata ve Pera (Beyoðlu) semtlerine sýçradý . Fener ve Kumkapý’ya atlayan veba salgýnýnda her gün yüzlerce insan evlerde , yollarda , bazen yürürken düþüyor ve ölüyorlardý .
Salgýn çok þiddetlendi . Ölü sayýsý günde üç bini buldu . Ýstanbul ve Galata’daki salgýn yuvasý haline gelen bekar odalarý yýktýrýldý . Alýnan bütün tedbirlere raðmen hastalýk ancak on ay sonra kasým ayýnda önlenebildi .
Yeniçeri Ocaðýnýn kaldýrýlmasýndan bir yýl önce 1825 tarihinde çiçek hastalýðý salgýný baþladý . Bazý günler 5 bine yakýn cenaze kaldýrýlýyordu .
Bir yýl sonra darbeci Yeniçeri Ocaðý kýþlalarý topa tutularak yýkýlýrken , binlerce yeniçeri kýlýç ve baltalarla Ýstanbul sokaklarýnda katledildi . Halk o kadar nefret doluydu ki yeniçerilerin mezar taþlarý bile kýrýldý . Kangren olmuþ kol , koparýldý .
1831 Yýlýnda ise önce adý konulamayan baþka bir salgýn baþladý . Ýlk aylarda 4 bine yakýn insanýn ölümüne sebep olan hastalýk kolera idi . Çareler bulunana kadar 6 bin insan bu hastalýktan can verdi .
1859 Yýlýndaki kolera salgýnýnda 10 bin , 1877 yýlýnda ayný hastalýktan 15 bin insan öldü .
1912 Yýlýndaki kolera salgýnýnda içlerinde ordu mensuplarýnýn da bulunduðu 10 bin insan , evlerde , yollarda sapýr sapýr dökülerek can verdiler . Sarayburnu ve Yeþilköy karantina bölgesi ilan edildi .
Cumhuriyet ilanýndan sonra Ýstanbul’da mikrobiyolojik salgýn hastalýk görülmemiþtir .
1929 Yýlýnda çiçek , 1937’de tifo , 1943’de çiçek ve tifüs salgýnlarý geçmiþ devirlerdeki salgýnlara oranla önemsiz kalmýþlardýr .

Þeflik döneminden sonra Türkiye Cumhuriyeti’nde biyolojik deðil de ideolojik deðiþik salgýnlar baþlamýþtýr . 27 Mayýs 1960 Tarihinde Silahlý Kuvvetler eliyle , yasal bir hükümet ve Türkiye Büyük Millet Meclisi daðýtýlmýþ , bir partinin üyesi Bakan ve millet vekilleri tutuklanarak bir adaya hapsedilmiþ , Baþbakan ve iki Bakan boyunlarýna kement baðlanarak idam edilmiþlerdir .
Daha sonraki yýllarda bu askeri darbe salgýný devam etmiþ , 22Þubat1962, 21 Mayýs 1963 , 12 Mart 1971 tarihlerinde yasal düzen zorlanmýþ , 12 Eylül 1980 tarihinde yapýlan askeri darbe sonucu on binlerce insan tutuklanmýþ , iþkence görmüþ , idam edilmiþ ve yýllarca suçsuz yere hapis yatmýþlardýr .

28 Þubat 1997 Tarihindeki askeri darbe ise ‘postmodern ‘ adýyla tanýnmýþ , gerek ekonomik alanda gerekse Türk toplum hayatýnda kapanmasý zor yaralar açmýþtýr .

Tarih boyunca mikrobiyolojik salgýnlarýn sadece beden üzerinde yaptýðý zararlardan çok daha fazlasýný Türkiye Cumhuriyeti siyasi tarihinde sosyolojik hayatta aðýr yaralar açan, toplum psikolojisini bozan , insan haklarýný ayaklar altýna alan , demokrasiyi rafa kaldýran ASKERÝ DARBE salgýnlarý yapmýþtýr ..