Yusuf AKGÜL

HAZIR CEVAPLAR



TARÝHE DAÝR HAZIR CEVAPLAR..

SIR SAKLAMAK
Yavuz Sultan Selim, birçok Osmanlý Padiþahý gibi devletin selameti için sefer hazýrlýklarýný gizli tutarmýþ. Bir keresinde vezirlerinden biri ýsrarla seferin yapýlacaðý ülkeyi sorunca, Yavuz ona:
-“Sen sýr saklamasýný bilir misin?” diye sormuþ. Vezir, Yavuz’dan cevap alacaðý ümidiyle:
-“Evet hünkarým, bilirim” dediðinde, Sultan Yavuz cevabý yapýþtýrmýþ:
-“Ben de bilirim!”

ÇANAKKALE ÝÇÝNDE
Ýngiliz garson, Türk müþteriye;
-“Çanakkale'de çok askerimizi öldürdüðünüz için sizleri pek sevmeyiz” deyince, bizimkinden gayet soðukkanlý bir þekilde þu cevabý almýþ:
-“Orada sizin ne iþiniz vardý?”

VELÂYETÝN GÖRDÜÐÜ
Fatih Sultan Mehmet, çocukluðunda biraz yaramazlýk yapýnca, babasý olan 2. Murat Han:
-“Ne kadar yaramaz bir çocuksun, senden adam olmaz” diye çýkýþýr.
Orada bulunan ve velâyet sýrrýyla kalp gözü açýk olan Akþemseddin Hazretleri hafifçe gülümseyerek þöyle der:
-“Peder ne der, kader ne der!”

HZ. ADEMÝN MÝRASI
Fatih Sultan Mehmet,adamlarýyla gezerken, yanýna sokulan dilenciye bir altýn vermiþ.
Dilenci parayý alýnca:
-“Aman Sultaným!” demiþ; “Koskoca bir padiþah, kardeþine bu kadar para verir mi?”
Fatih Sultan Mehmet, nereden kardeþ olduðunu sorunca, dilenci:
-Ýkimiz de Hazreti Adem'in çocuklarý deðil miyiz?” demiþ; “Elbette kardeþiz!”
Bunun üzerine Sultan Fatih gülümsemiþ ve cevabý yapýþtýrmýþ:
-“Bu keþfini sakýn baþkasýna söyleme, diðer kardeþlerimiz de pay isterse, sana zýrnýk bile düþmez.”

GÖNLÜMÜ FETHETTÝÐÝ ÝÇÝN
Fatihe sorarlar:
-“Ýstanbulu niçin fethettin?”
Cevap verir:
-“Önce o benim gönlümü fethettiði için!”

BÖYLE KORUNUR
Çok deðerli olan kitaplarýný, bir kütüphaneye vererek millete vakfeden Koca Ragýp Paþa, onlarýn bakýmý için de tanýdýklarýndan birini memur tayin eder.
Bir gün ansýzýn kütüphanesini ziyarete giden Paþa, etrafý ve kitaplarý toz toprak içinde bulunca caný çok sýkýlýr ve belli etmemeye çalýþarak þunlarý söyler::
-“Seni tebrik ederim yavrum. Gerçekten de emniyetli bir adammýþsýn. Teslim edilen þeylere hiç el sürmemiþsin, âferin!”

*********

EDEBÝYATA DAÝR HAZIR CEVAPLAR

YIKA DA GETÝR…
Þinasi , Süleyman Nazif ile birlikte yemek yerken, garsonu çaðýrýr ve su ister. Eldivenle el sýkýþan Þinasi’nin kirden ve mikroptan korktuðunu bilen Süleyman Nazif, garsona seslenmeden edemez:
-“Oðlum, beyefendinin suyunu yýka da öyle getir."

NEYZENÝ’N NEZAKETÝ…
Mehmet Âkif, elini yýkadýktan sonra, Neyzen Tevfik'in kendisine uzattýðý havlunun kirini görünce:
-“Hayýr!” diye baðýrmýþ; “Elimi daha yeni yýkadým..”.

SUSTURUCU TEDAVÝ…
Zamane gençlerinden biri, bir toplantýda Mehmet Akif’i küçük düþürmeye çalýþýp:
- “Siz baytardýnýz, deðil mi?” demiþ. Akif, istifini bozmadan þu cevabý vermiþ:
- “Evet! Bir yeriniz mi aðrýyordu?”

NE ALIRSINIZ?
Yahya Kemal bir yokuþu çýkýncaya kadar nefes nefese kalýr. Yokuþun sonundaki lokantadan bir garson seslenir:
-“Buyrun beyim ne alýrsýnýz?”
Yahya Kemal tebessümle cevap verir:
-“Evlat, müsaade edersen bir nefes alacaðým.”

GÖNÜLSÜZ GÖNÜL…
Abdülhak Hâmid’in evindeki sohbette konu gençlik ve ihtiyarlýktan açýlýr. Yaþý geçmiþ bir haným, Abdülhak Hamid’e döner ve:
-“Efendim, gönül kocamaz! “der.
Hamid cevap verir:
-“Kocamaz ama kocamýþ bir vücut içinde oturmak da istemez.”

ÇIKMAYAN MANA…
Mehmet Akif, Baytar Mektebinde müdür muavini olarak çalýþtýðý bir dönemde, muhasebeden gelen bir yazýyý anlayamaz. Yazýyý kaleme alan Salih Efendi’yi aratarak yazýda ne demek istediðini sorar.
Salih Efendi:
-“Ýki türlü mana çýksýn diye böyle yazdýk efendim!” cevabýný verince, Akif dayanamaz ;
-“Hayret doðrusu,! Biz birini bile çýkartamadýk!” der

ANLADIÐININ ÝSPATI
Tanýdýklardan biri, yazdýðý romanýn müsveddelerini Neyzen Tevfik’e göstererek fikrini sorar:
Neyzen beðenmediðini ifade edince, adam:
-“Ýyi ama, Siz hiç roman yazmadýnýz ki!”der.
Neyzen Tevfik þu cevabý verir:
-“Ben yumurtanýn tazesini bayatýný iyi anlarým. Ama bu güne kadar hiç yumurtlamadým.”

AKÞAM YEMEÐÝ
Yahya Kemâl, dostlarýndan birine;
-“Bu akþam yemeði benimle yer misin?” diye sorunca, arkadaþý:
-“Hay hay! Çok memnun olurum. Hiçbir mazeretim yok! “der.
Yahya Kemal gülümseyerek karþýlýk verir:
-“Ýyi öyleyse, bu akþam size geliyorum…”