Uçtu uçtu kuþ uçtu, yandý yürek tutuþtu…

Uzanmýþým kumsala, güneþin tenimi okþadýðýný pek söyleyemem. Oldum olasý anlaþamadýk biz güneþle. Lise talebesiyken amcamla beraber sarýmsak tarlasýnda çalýþýrken atletimi çýkarmýþtým da fýrýnda hindi gibi kýzarmýþtým. Gece yarýsý saat iki civarý acil serviste açtým gözlerimi. Sýrtýmda yoðurt ve diþ macunuyla. Güneþin uzaklaþtýðý kýþ mevsiminde de yediðim penilisin iðnelerinin haddi hesabý yoktur. Doktorlar da sað olsunlar ondan aþaðý iðne vermezler bana. Hastalýðýmýn adý Tonsilit, bademcik iltihabý. Sabah akþam vurulmaktan af edersiniz oturma organým kevgire döner. Ben bu Tonsilitten çektiðimi hiçbir þeyden çekmedim zaten.

Her neyse konumuz kumsaldý deðil mi? Aslýnda kumsala uzandýðým filan yok, ben Orta Anadolu’nun orta yerinde, bozkýrýn göbeðinde doðmuþ ve denizi ömrü boyunca iki üç kez görmüþ, yüzme bile bilmeyen birisiyim. Ama yazarlýðýn þanýndandýr; denizden, kumsaldan, yýldýzlardan, mehtaptan, gemilerden bahsetmek. Ömrümde hiç yakýndan görmemiþ olsam da bilirim ki; martý bir þiir kuþudur. Her þiir de muhakkak kullanýlýr. Þimdi ben bozkýrý anlatan bir þiir, bir öykü yazsam ne kadar okunurum ki sanki? Evet, yazlarý sýcak ve kurak olan bozkýr kýþlarý kar yaðýþlý ve soðuktur.

Ýçinden vapur geçen þehirler de þairlik, yazarlýk etmek kolay. Gelin bakalým benim Orta Anadolu’ma, o zaman görürsünüz ilham perileriniz nerelere kaçýyor. Bir kere Orta Anadolu’nun kurak bozkýrýnda ilham perisi yoktur, ilham abisi vardýr. Hatta ilham dayýsý, ilham amcasý, ilham babasý da uygundur. Ýlham perisindeki peri lafý ne kadar da yumuþak geliyor insanýn kulaðýna. Elbette yanlýþ anlaþýlmasýn zira her yerde olduðu gibi Orta Anadolu’da da sevdalar vardýr, sevdalýlar vardýr, kavuþanlar ve kavuþamayanlar vardýr. Ama biraz zordur, serttir. Ýnsan zorlanýr yazarken, kafiye ararken. Gecenin ayazýnda þiir yazmak pek de cazip olmasa gerek.

Ama bende uzanmak isterdim kumsala. Bilmem kaç faktörlü güneþ kremimi sürüp, buzlu içeceðimi yudumlarken, hayatýn bütün gailelerinden uzak sere serpe yatmak isterdim. Belki o zaman ne yazarlýk kalýrdý içimde ne þairlik. Anlatma ihtiyacý duymadan yalnýzca yaþamak isterdim belki de.

Olur olur o da olur neden olmasýn?