ARDINDAN
Gidişinin ertesiydi daha
Anlayamamıştım bir tek benden mi gitmiştin
Yoksa en çok benden mi gitmiştin
Kimsenin bakışlarında görünmüyordu eksikliğin
Bendeki kadar
Susuvermiştin ansızın
Bir yürek sızısı çökertmiştin inceden önce
Sonra derinleşmişti suskunluğun
Ağlıyordum
Benden çok ayak seslerin ağlıyordu
Koridorlarında yalnızlığımın
Olabilir miydi?
İhtimali var mıydı?
Bir gülümseyişle alay ederek
Kalkar mıydın düştüğün yerden
Ama olmadı işte susmuştu gülüşlerin
Susmuştu yanağındaki gamze
Benden gidişinin ayak sesleriydi hıçkırıklarım
Yarım yamalak hatıra kırıntılarına
Nede çok anlamlar yüklenirmiş böyle anlarda
Ne çok gitmiştin benden
Ve ne çok götürmüştün giderken
Boşluğun öyle derin bir sancının
Hummalı titremelerinde
Hissiyatımı sınıyordu şimdi
Gözlerini yumduğun yerde
Bir tek benden mi gitmiştin
Neden kimsede
Gidişinin eksilttiği boşluklar belirgin değil benim kadar
Birçok defamı gitmiştin benden yoksa