Uçak Yolculuğum Almanya Ya İlk Defa Gelen Gürbet Geliniydim
...........
..........................................
Hava alanından ilk indiğimde korkuyordum ya gelmezlerse ben ne yaparım ´diye titriyordum, Uçakta...egeden bir amcayla, ÇiĞLi Hava Limanına geldik İzmir Selçuk`tanmış kendisi...
- Korkma kızım.
İşçi ailesiymiş. Bu amcada benim indiğim, Yurt dışı hava alanına inecekti. Onu Otobüs yolculuğunda tanımıştım, iki kişilik veya o zamanlar belkide Üç "...kişilik bir koltuk ,beraber geldik, ama hava alanında onu Bilet kontrolünde.... kaybetmiştim . İstanbul´da ... Yeşil Köy Hava Limanında tekrardan karşılaştık, amcayla O an... Altın bulmuşum gibi sevinmiştim. Korkmuyordum yolculukta, konuşmaların arasında
- Yakınların gelmezse telefon numarası varsa ..Kızım telefon ederiz Külübeden ,Veya Şehir ve, ...Ev ..adresin varsa , bir taksiye atlar ben götürürüm dedi. Oda Bremen yolcusuydu ama Hannover´de inecekti, ineceğimiz yerde aynı olunca, benim için moral kaynağımdı. Amcanın konuşmaları. Ucuş biletimi Görümcem ayarlamış ki beni kendi etrafından teyzesinin oğlu olacaktı kendisini bende yakından tanırım . Bir yarım bilemedin bir saat durağın yazıhanesinden aracın gelmesini bekliyorduk. Beklerken de görümceme soruyordum .
-Kaşım gözüm akmışmı diye sessizce , Sanki çok boyam varmış gibi bir... Kara kalem... birde Ruj...Sorduğum şeyde , abartılıyordum. Gülümsüyerek.
- Yok birşeyin , Beni , aynı bilet alınan yerden Otobüs´ e bindirdiler yolcuları da uçak yolcularıydı galiba´ki. Hava alanı parkında yolcu indirme bindirme durağın daydım indik. Otobüse kadar yalnızdım hep korkuyordum hatta hava limanında oradaki uçan Kadın " yolculardan soruyordum ben ilk defa uçuyorum çok korkuyorum diyordum, onlarda gülerek korkmana gerek yok nasıl olsa düşerse hep beraber düşeriz ..dediler. Korkmayın bir şey olmaz bizlerin çok ucuşlarımız oldu aynı arabaya bindiğin gibi nasılsa , Uçak´ta öyle, korkularını yen dediler. Iyi buda bana birinci moral oldu , çünkü hiç uçmamışım ya düşerse?..
Bir yandan da Ucağa biniş için herkes sıradan
Kontroldan geçiyoruz, arada bir soru yöneltiyordum .
Benim valizimde var , şaşkınlığımla
-ya.aa.. Valizim kaybolursa?. Dedim görevlilere.
-Yok dediler!. Kaybolmaz abla falan. Kargo memurları valizinizi uçağa onlar yükleyecekler, onlar görevliler!. Tamam herşey iyide , ben daha inanmıyorum, her defasında ya.aa.a.. benim valizim var diyorum!? Uçağa doğru giderken bile.... Kimlik kontrolünden sonra uçağa doğru yöneliyorsun hava alanının pistindesin, yine orada kafalarına spor şapka geçirmiş Kargo işçilerini gördüm. O zaman kafama göre onlarıda, polis gibi falan sanıyorum. Pek Hava alanında işlemlerim olmadığı için ... ilk defa karşıma çıktı, O da benim Aile birleşmesi vasıtasıyla Yurt Dışı ucuşum.
- Ya.aa..a.? Benim valizim kaybolursa ne olur yükleyin
olmazmı !
- Abla korkma Bizim şimdiki şuan yaptığımız siz "Yolcuların valizlerini "Uçağın Kargosuna yüklemekle sorumluyuz. Korkmayın. Bunun üzerine sevindim. Bayağı emin oldum. İlk Uçuşum olduğu için. Malesef insan yaşamadığı şeyleri zaman içerisinde öğreniyor. Bende öyleydim. İzmir` den O zaman ÇİĞLİ Hava alanı vardı , oradan bindik. Uçağa ilk karşılaşmam benim.
Uçak O kadar büyük"ki kocaman kanatları, iricede gövdesi vardı önüde sivri birşey. Havadan seyrederdik Uçakları , ilk defa yakından görüyordum. Demekki ne kadar etkilenmişimki, şimdi bir kaç satırda olsa "O anki Anılarımı yazayım dedim. Bende bilmiyorum şuan, kendiliğinden geldi tüm bu satırlar yazarkende çoğalıyorlar farkında olmadan. Yolcular Uçağın biniş kapısından geçerken, Hostesler çok saygılılar, hepsi el pençe yolcularına...
- Hoş geldiniz.
Edasıyla karşılıyorlar. Banada Hoş geldiniz dediler ve
Koltuk numarama doğru yöneldim. iyi Numaramı buldum oturdum koltuğuma çok güzel herşey konforlu iyi dedim. Yanlızdım. "O arada yanıma bir yolcu kadın oturdu, elinde küçük bir sepet, Karanlık gözlük gözünde insanlara aşağılar gibi . Burnu yukarıda bir orta yaşlı biriydi , neyse "havalı biriydi. Bende kendime göre bilgilerim vardı çok aydınlanmıştım ...
Bense O Havalı kadın gibi bakmıyordum .
Sevecen etrafımda ne var ne yok diye beynimi dolduruyordum. Demekki iyi bir gözlem yapmışımki şimdi yazıyorum. Burnu havada belki korkuyordu kara gözlüklerin içine kendini gizlemişti etrafına bakınmaktan ziyade kendini birşey sanan insandan çok , etrafındakilere Aşağılayıcı bir tiplemeydi. İyi güzelde onu kim beğeniyordu ki!?. "O zaten kendini ele veriyordu. Birde Köpeği vardı sepetinde. Hostesler yasak dediğiysede, "O direndi. Yanında köpeği ile birlikteydi. Oysa köpeklerinde Uçağın kargosunda, sepetleri varmış , orada olabilir yasak Uçağın içinde dediler. Baktılarki kadın anlamıyor räzı oldular "hostesler. Demekki buda müşteri menmuniyeti öyle de oldu . Hiç istemediğim bir şekilde "İzmir`den bu havalı Kadınla aynı koltuktaydık ve İstanbul`a kadar. Kadın ikide birde bana bakıyordu ortayaş , kadın desem yakışır. "Bense genç "22 sindeydim "eşime doğru gidiyorum çünkü saçlarım bozulmuşmudur ,
yüzüme bakıyor, makyajım akmışmıdır diye. Çantamdaki küçük el aynasından , kontrol ediyordum kendimi. Yanımdaki kadın bana bakıyor, kendini görmüyorda. Etrafını aşağılar gibi bende ona doğru yöneldim Gözlerimi hiç çekmeden, birşeymi var diye. Gözlerimle karşılık verdim. Hemen Kadın çekingen bir tavırla önüne yogunlaştı. Haa..a.. şöyle bak gördünmü istedinmi hizaya geliyorsun. Täbiiki o arada Uçakta yemek servisleri´de var . Ne arasan evde gibi hissettim kendimi. Uçakta Yeşilköy Hava Limanına indik.
Kurtulmuştum o kadından, bayağıda kokuyordu, kim bilir kaç kilo boya ve Parfüm sürmüştü üzerine. Hayvanları severim ben . Onun bir hayvanı vardır onu yaşatmak değil tutsak etmiştir, kendi emirlerine göre. Ben sürüler gördüm, bizleri yaşatmak için . Hayvan değil aşğılamam, herkes ait oldu yerde olursa mutlu olur değilmi ? Kafes`te değil. Bizim hayvanlarımız özgürdü dağ, bayır, çayır ,çimen yayılırdı. Çünkü köylü olmak bilgisizlik değil kültür zenğinliğidir. Köylü olmasa Şehirlinin vay haline derim. Bütün Tarımsal ürünler Köy topraklarından üretilir. Köy halkıda onunla büyür, canlı şahididir ürünlerinin . Ürünler köylünün çocukları gibidir. Gözleri gibi bakarlar. İşte yolculukta gördüğüm tiplemede, dünyada sadece kendini sananlardandı. Onuda atlamadan geçmek istemedim.Neticede o" kadından kurtulmuştum. İkinci Yurt dışı Ucuş İstikametine , dogru yol alıyordum daha neler bekleyecek devamını getireceğim. Bu izlenimlerimi istemyierekte olsa şimdilik sevgiyle kapatıyorum.
Buda böyle bir yaşanmışlık daha ne olsun...
14 / 11 / 2014
(
Uçak Yolculuğum Almanya Ya İlk Defa Gelen Gürbet Geliniydim başlıklı yazı
Mosell 07 tarafından
4.04.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
