simsiyah düşlerim...
Ak kadifeden
tenini giyinsem annemin.
Taksam göğsümün tam ortasına
dantel işlemeli lambasını.
Kalsam camdan büfesinin içinde
yumsam göz kapaklarımı senelerce..
Düşmezdim çalınmış hayatların peşine
Sevdikçe hayatımı çoğaltmak için
dolaşmazdım iyi kalpli yolculuklarda.
Koşmazdım pencerenden pencereye
posta trenlerinde...
Yokluğuna alışmaya çalışmazdım
şimdiki zamandan kopuk yaşadıklarımın
Dokunmalar parkında
iadeli taahhütlü sayıklamalar tekrarlanmazdı
Trajikomik bir dert olmazdı mutluluk.
başı sonu iç içe geçmezdi hikayelerin...
Bir başka gözle baktım
ömür denen kitaba
Kendi ellerimle tuttum hayallerimi
Ayak bileğime inmedi
mülteci gibi duygularım.
Büyüdükçe büyüdüm...
Boşu boşuna titremedim hüzün ile
''Biz'' diye başlayan cümlelerde...
Geçmişi tükürüp geleceği çiğnemedim
çevirdiğim sayfalarda...
Vicdanımı kestirmedim
An'ın modasına uyarak..
Yönetmeni, senaristi
ve oyuncusu oldum
ön sözünde kapağımın...
Sağlam gizlendim
mutluluğun ardına.
Aptalı oynadım keskin virajalarda...
Çıkmaz sokaklarımda
son bulmadı üç noktalar...
Saklambaç oynadı kelimeler
büyüdüm ;İçimde hissettim hayatı
Salladım tahterevallide
acı ve sevinçlerimi..
Sarılıp öptüm ayrılışlarda yalnızlığımı...
Koştum güvercin adımlarıyla
kalbimin sesini dinledi kulaklarım
Unuttum ayağa düşen kelimeleri
boynuma sarılsa da soru işaretleri.
Okul öncesine götüreceğim birazdan
yarım kalmış sevinçlerimi...
Şiire su veren filiz gibi
yeşerecekler yine ellerimde...
Ferda Özsoy
