Titrek bir iplik vardı 
hayatla arasında
Vuruldu kendi dizlerinden
sıcak bir bağ bozumunda...



Ne yandan baksa yaralıydı 
salkım söğüt yüreği.
Gürültüye gitti 
bir teneffüs saati...



Sancıyla uyandı bazen
azı dişli sabaha.
ve
Ağır bir uykunun bastırdığı
küflü bir akşama...
Çektikçe içini 
eksildi tesbih taneli sonbaharda...



Boş zarların içinde yaşadı hayatı
ha bire okuyup üfledi başkaları.
Tımar tutmadı yılkılı günleri
uçuk çalıntısı anılarda yıkandı.
Gözleri bulut 
saçları çığ
gülüşünde derin çizgi vardı...



Sonsuzluğun bir ucu O
bir ucu sabırdı.
Dizildi yalnızlık katar katar
uzun hava çaldı yıkım tümcesi
Gazete hüznü ile baktı raylara
yağdı içine dolu dolu
yaşamkeş yılların yağmuru...



Taşıdı sırtında
seksen beş yaşın yükünü
Sonu belli bir dramada 
bekleme salonu yoktu umudun...


Acı bandıralı gemi 
yolunu çoktan tutmuştu.
Demir atsa da bir sürü kafiyeye
ölüm şakağından vurulmuştu.
Öfkesi gülümseyen dudağının 
kıyısına vurmuştu...



Ferda Özsoy



85 yaşında Mendil satan bir dedeye ithafen yazıldı şiir...Resmi Erol Alaçayır hocamız çekmiştir teşekkür ediyorum...


( Uğulduyor Yel Yorgunu Yaprakları başlıklı yazı ferda'ca tarafından 3.09.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.