Online Üye
Online Ziyaretçi
Geçmişe özlem; bu konuda bişeyler karalayabilirim diye düşündüm ve kelime bahçesini sulamaya koyuldum. Hortumum delik ve eski olsa da. Geçmişe özlem, nostalji adıyla da anılır. Nostaljik müzik parçaları, nostaljik albümler ya da tablolar gibi örnekleyebiliriz.
Ben geçmişe özlem gibi bir tanımlama bulunurken avuçta neden öz Türkçe ile dilimizi kollamayalım diye düşünürüm. Yanlış anlaşılmak istemem bence yabancı kelimeler de zenginliktir ama onların güzel, uygun karşılıkları varsa kelime kirliliğine de yolaçmamak en doğru davranış biçimi olur. Neyse konumuz Türkçe dersi değil. Geçmişe özlem duyduğumu hissediyorum bazı zamanlar. Mesela lise ya da üniversite yıllarımı özlüyorum ve şimdi tekrar yaşasaydım o günleri ne kadar farklı olurdu diye düşünüyorum. Yani değişmişim. Aslında bir bakıma olgunlaşma bunun adı ama tecrübeler de insanı pişiriyor hayatta. Nelerin boş ve anlamsız olduğunu, yanlış seçimleri, kendimizi kısıtlamalarımızı ya da belki önceki önyargılarımızı ve farklı davranış biçimlerimizi görüyor olmalıyız. Hayat zaten hem yaşanılması dolu dolu ve aynı zamanda gelişmek tekamül etmek gereken bir tiyatro sahnesi. Acısıyla tatlısıyla olgunlaşır güneşte meyvelerin kızarması, doyması, kendini bulması gibi. Günbegün şişer çocukların büyük olması gibi. Bir de içimizde bir öz bulunur tanrıdan gelen. Bu öz herşeyle bağlantılı bütündür ve aslında ilk amaçlarımızdan birisi de özümüzü bulmak olmalıdır. Ama denildiği gibi kolay bişey olmasa gerek. Söylemesi kolay. Yüzlerce kitap bundan bahsediyordur eminim. Bazen üniversite dönemlerim aklıma üşüşür. Anarım ve bazen düşünürüm o günleri. Artık o arkadaşlardan eser kalmamıştır çevrede. Arkadaşlarıma yaptığım yanlış davranışlar ise canımı sıkar ama yine de geçmişe duyulan özlemi barındırır içinde. Sanki şimdi yaşadığım yerde yine aynı doğal çevre ve benzeri insanlar yokmuş gibi. Aslında gençliğe özlem midir bu bilmiyorum. O zaman ne kadar da çevik ve kuvvetliydim ve akıllıydım diye anarım. Şimdi ise ne kadar tembelim. Bazen bir yaz mevsimidir özlediğimiz, bazense bir insanın eski hali. Geçmişi zaman zaman anmak kötü bişey değildir ama bu geçmiş sadece bir film şeridi olarak kalmamalıdır. O film şeridinde nice güzel resimler vardır da bir sergide sergilenmeyi bekliyordur. Ya da en azından hayat hakkında düşünmek için.