Bu gece keman ne kadar da içli, her telinde acýnasý hikayeleri var gibi. Lösemi olmuþ  bir aþkýn tüm anýlarýna gözyaþý býrakmaksý gibi içten ve derinden.Yayýn her iniþ  çýkýþýnda kalbin ritmini bozan bir çýrpýnýþ sanki derinlerde.

 

         Hayat herkes için altýn tepside sunulan bir armaðandý, kapalý kutu ve içinde hep çiçek bahçeleri olan.

Tren kalkana kadar yaþadýðýmýz özlem, raylar dile geldiðinde kalan hasretimizle bir sonraki istasyon olduk çoðu zaman. El sallayan bir ihtiyarýn gözlerinde nam saldýk içtenliðe, aðlayan sevgilinin gözlerinde off çektik sevdanýn mehtapsýz yüzüne. 

Garip deðil mi sizce de bunca duygu biçimine raðmen yine de yaðmura anlam yüklemeye çalýþýyor olmamýz.

 

  Dik duramadýðýmýz duygulara, rol yaptýðýmýz kalplerimize ve halay çektiðimiz anlýk boþvermiþliklerimize bakýyorumda þu yüreðimiz ne geniþ bir sabrýn ambarýymýþ meðer. Yaðmurdan kaçarken doluya yakalanmamýza raðmen kalem tutan elimiz yalnýzlýk kusan gönlümüzle geceleri kendimize sýðýnak yýldýzlarý rehber tutmaya devam ettik. 

   On saniyede unutulucak þu serseriliðimde kâðýda döktülerim bir hayat oysa, baþlý baþýna  güneþsiz sabah, yalýnayak kalmýþ yýldýzsýz  gece  ve bir ömür nerdeyse. Þiir dilinde her mecazý yordum belkide, buzu erimeden tükettiðim her kadeh yoldaþ oldu dizelerin virgüllerine, her seferinde son düþümü bastýðým kül tablasýndan taþtý küllenmiþ aþklarým ve yolda býrakan rüyalarým. 

   Payitahtýmýzýn sultanlarý üzerinde otlar bitse de ciðerlerimizin en zayýf yamacýna yaslandý dumanlý daðlar. Ýki günlük dünya da üç günlük öðütler dört satýrlýk blöflerle geçerken hayat, sýfýra kadar dayanmýþ duygularýmýz. 

   Kimsenin haberi yok zamanýn dýþýnda.

 

Her telden çaldýðým; ne tophanenin sesi ne de darphanenin bozuk para çengisi.

Maksadýný aþmadan aðlamak, ön yargýya maruz kalmadan çýðlýk atmaktý alabildiðine.

 

Bir insan ne zaman üþür ?

Ben keman sesinde titredim, döküldüm pul pul..

 

Peki

 

Sizin saçaklarýnýz hangi melodiyi mýrýldanýyor ?

 

 

 

Bülent KAYA

ÝSTANBUL / 05/02/2013