KATÝL KAHRAMANLAR ÜLKESÝ
Orta yaþlý adam kendi yaþýnda olduðu anlaþýlan komþusuyla konuþuyordu. Konuþmanýn içinde dizilerden siyasete her þey vardý.
—Gencecik fidanlarý idam ettiler. Hep Demirel var ya.
—Ýnönü de koskoca Baþbakaný astýrdý ya.
Biri Deniz Gezmiþ ve arkadaþlarýný kastediyordu. Bir dizide idamlarý gösterilmiþ ve yeniden özgürlük kahramaný gibi gençlere örnek gösterilmeye çalýþýlmýþtý. Belki gençler çok ilgi göstermemiþlerdi. Orta yaþlý devrimcilerin ayraný kabarmýþtý.68 kuþaðýyýz diye kasýlan bu tatlý su devrimcileri nostalji takýlýyorlar. Daðlara çýkýp marþlar söylemek istiyorlardý. Zaten sýkýntýlýydýlar. Dönüp dönüp kelaynak kuþlarý gibi biz kaç kiþiyiz diye soruyorlardý. Deniz Gezmiþ rolünü oynayan genci Kayseri’ye getirerek hatýralarý tazelemek de herhalde bu yüzdendi. Kendi çocuklarý bile onlara iltifat etmiyorlardý.
Her ikisi de idamlarý yanlýþ adrese havale ederek asýl katilleri saklýyorlardý. Ýdamlarý ihtilalcýlar yapmýþ, öldürdükleri ve iþkenceden geçirdikleri halka en üst devlet makamýný iþgal ederek kendilerini zorla kabul ettirmiþlerdi. Öyle bir kabul ettirme ki, bu katiller saygýn kiþiler olarak hala aramýzdalar.
Þimdi gelin özeleþtiri yapalým. Deniz Gezmiþ ve arkadaþlarý birer katildiler. Ama bazýlarýmýz için hala kahramanlar. Abdullah Çatlý, M.Ali Aðca da baþka birilerinin kahramanlarý. Daðda öldürülen PKK’lý teröristler de bazýlarý tarafýndan kahraman olarak görülüyorlar. APO bile doðum günü birilerince kutlanan katil kahraman. Ogün Samast’ý aralarýna alýp hatýra fotoðrafý çektirenler de bir kahramanla yan yana durduklarýný düþünüyorlardý. Ölümün insanlarý bu kadar kahraman yaptýðý baþka bir toplum var mý bilmiyorum.
Töre yüzünden adam öldüren oðullar, babalar hep kahraman deðiller mi? Hapishanelerde en prestijli mahkûmlar katiller. Kimi namus için kimi intikam için insan öldürmüþler, piþman olmadýklarýný göðüslerini gere gere haykýrmýþlardýr.
Bu haykýrýþlar yeni katilleri yüreklendiren haykýrýþlardýr. Kahramanlarý katiller olan bir toplumda insan hayatýnýn deðerli olduðu söylenebilir mi? Ýnsanlarýn can güvenliði olduðu söylenebilir mi? Onlar ne kadar mahkûm olsalar da kamu vicdanýnda mahkûm edemediðimiz için, ölüm tarlalarý kurumuyor. Bataklýklardan yeni katiller çýkýyor. Toplum hayatýný alt üst ediyor.
Ýster kutsal devlet, ister baþka kutsallar olsun ölümlere vesile aradýktan sonra bir kutsal bulunuyor. Ýnsan hayatýnýn en kutsal deðer olduðu ise hiç düþünülmüyor. Yaþamayý ve yaþatmayý, ölmeye ve öldürmeye yeðleyen yeni bir deðerler kültürü toplumu kuþatmadýkça bu sorunla birlikte yaþamaya devam edeceðiz. Oyuncularýn adlarý deðiþecek Deniz Gezmiþ yerini Alparslan Aslan’a býrakacak. Ölümlere dövüneceðiz. Babalar katil evlatlarýný kutsayacaklar. Kýsýr döngü devam edip gidecek.
Biliyorum bu yazýyý kimse muhatap almayacak. Herkes kendi katil kahramanlarýný kutsamaya devam edecek. Deðiþen bir þey olmayacak. Yine de bir umudum var. Belki benim gibi bir kiþi kendi kahramaný katilin gerçekte bir kahraman deðil bir katil, bir zavallý, bir suçlu olduðunu kendine itiraf ederek içindeki katili öldürür.