120 VE KÜRT ÇOCUKLAR





Melikgazi Belediye Baþkaný güzel bir jest yapmýþ. Kendi ilçe sýnýrlarý içinde bulunan fakir 5000 öðrenciyi sinemaya götürüyormuþ. Sinemacý ile anlaþmýþlar her bir çocuða ayrýca cips veriliyormuþ. Dostlar arasýnda konuþulurken böyle bir jest takdir edildi. Sinemaya giden çocuklarýn çok etkilendikleri söylendi. Küçükler için cips jestinin filmin önüne geçtiði bile söylendi.



Film son günlerde çokça adýndan bahsedilen 120 ismini taþýyor. Filme henüz gitmedim ama medyadan senaryosunu ve mesajýný öðrendim. Van’dan Erzurum’a cephane taþýyan ve yaþlarý 12 ila 18 arasýndaki çocuklarýn hikâyesi. Osmanlý Devletinin son döneminde yaþanan bir olay. Okullarýndan gönüllü olarak seçilen ve aðýr kýþ þartlarýnda önemli bir görev üslenen kahraman çocuklar. Filmin sonunda 120’den 98’inin þehit olduðu anlaþýlýyor. Bu bir film ama senaryosu gerçek. Yakýn tarihten unutulmuþ bir kahramanlýk öyküsü beyaz perdeye yansýtýlmýþ. Eleþtirmenler filme tam not veriyorlar. Ýzleyenler de çok etkileniyorlar.



Dostlar konuþurlarken benim kafam bir yerde takýlýp kaldý. Filme giden Belediyeci dostuma soramadan edemedim:



“-Bu çocuklar Kürt müydü?



—Hayýr, Kürt olduklarý söylenmiyor.



—Peki, konuþmalarý nasýl? Þive olarak doðulu bir þive var mý?



—Yok, çok iyi Türkçe konuþuyorlar.”



Keþke Kürt olduklarý belli olsaydý. Þu anda buna ne kadar ihtiyacýmýz var. Vatanseverliðin kimsenin tekelinde olmadýðý daha iyi vurgulanýlmýþ olurdu. Duygusal baðlar kuvvetlenirdi. Film beklenmedik bir þekilde büyük bir sorunumuza merhem olurdu. Türk ve Kürt çocuklarý ayný vatanýn evlatlarý olarak kaynaþýrlar, kucaklaþýrlardý. Filmi seyreden her çocuk kendisini o kahraman çocuklarla özdeþleþtirir, kaynaþýrdý. Sanatýn müthiþ etkisini yaþardýk.



Son zamanlarda TV dizilerinde tüm kötü adamlar doðudan seçiliyor. Doðu þivesiyle konuþturuluyor. Toplumun temelleri dinamitleniyor. Kýþkýrtýcý yorumlar veriliyor. Karþý karþýya getirilmek istenenler bu vatanýn evlatlarý.



Bu film bu izleri de silebilecek bir güce sahip. Ama ne olurdu, Van’lý çocuklarýn Kürt olduklarý vurgulansaydý. Ruslarla ve Ermenilerle savaþanlarýn arasýnda Kürtlerde vardý. Bu çocuklar da onlardandý. Film ekibi de mi Kürt yoktur tezine inanýyor. Bu olay yaþandýðýnda henüz böyle bir ön yargý yoktu. Þimdi artýk TC devleti de bu ön yargýdan uzak bir yol izliyor.



Cumhurbaþkaný Gül Romanya’da Türk Þehitliðinde ziyarette bulunurken, Rum bir Osmanlý vatandaþýnýn mezarýna çiçek koydu. Çanakkale’de yan yana uzanan þehitlerin etnik kimliklerinin farklýlýðýný biliyoruz. Bize özgür bir vatan býrakanlar böyle bir ayrým yapmamýþlar. Sakarya’da þehit düþen vatan evlatlarýnýn Türk mü, yoksa Kürt mü olmalarýnýn ne önemi var?



Gitmediðin bir filmi eleþtiriyorsun dedi dostlar. Bunu bir eleþtiri olarak almayalým lütfen. Kaygýlarý olan bir Türk aydýnýnýn küçük talepleri olarak görün. Bu kadarýný da bana çok görmeyin. Vatanseverlik konusunda kimsenin kimseye üstünlüðü olamaz, ancak herkesin herkese söyleyecek bir sözü olabilir. Zaten sorunlar da böyle konuþularak çözülür. Yokmuþ gibi davranýlarak deðil.



Belediyemizi bu jestinden dolayý kutlamayý görev biliyoruz. Dileðimiz bunun baþka kurumlara örnek olmasý. Özellikle Doðulu çocuklarýn bu filmi izlemeleri için çaba sarf edilmesi.



Güzel þeyler oluyor. Güzel þeyler umutlarýmýzý ve hayallerimizi büyütüyor. Ayrýlýk ve fitne tohumlarý peþinde olanlara dur diyecek daha fazla adýmlar atýlmasýna ihtiyacýmýz var.