Baþýnda Papa’nýn bulunduðu, Katolik dininin merkezi, “Vatikan”, elli hektarlýk bir alanda (0.44 km kare) kuruluydu.  ve nüfusu beþ yüz elli kiþiden ibaretti. Dünyanýn en küçük ülkesi, ama San Pietro Bazilikasý, göz alýcý Sistina Þapeli, yemyeþil bahçeleri, Fra Angelico, Raffaello ve Pinturicchio tarafýndan fresklerle bezenmiþ daireleri ve muhteþem on müzesiyle Dünya’nýn ilgi merkeziydi. Tarihi, Ýtalya tarihiyle aynýydý.

Bakire Meryem’e adanmýþ Sistinya Þapelinde, duvarlarýný süsleyen, Musa’nýn ve Ýsa’nýn hayatlarýný betimleyen freskler, papa portleri ve nadide duvar halýlarý arasýnda bir araya gelen din adamlarý, devlet görevlileri ve halktan bazý saygýn kiþiler yerlerini almýþ, yeni papanýn seçilmesinde oy kullanacak kardinallerin teþrifini bekliyorlardý. Kardinaller, kendilerine ayrýlmýþ bir alanda  düzenlenen missa ayinlerini dinleyerek, kimi yemek yiyor, kimi uyukluyor ya da zaman geçirmek için baþka þeylerle oyalanarak oylama zamanýný bekliyorlardý. Onlarýn ihtiyaçlarýný karþýlamakla görevlendirilmiþ hizmetçiler saða sola koþuþturup duruyorlardý.

Kardinaller nihayet seçimi gerçekleþtirmek için geldiler. Seçim yapýldý. Seçim sonucu açýklandý. Kardinaller, teker teker yeni Papa’nýn, papalýk ismini söyleyerek koltuklarýna baðlý bir ipi çekip kanopilerini alçaltýyordu,

“Altýncý Alessandro…”

Bu bir saygý gösterisi olarak uygulana gelen bir adetti. Her kardinal hangi papa tarafýndan seçildiðini belirtmek için farklý renklerde kanopiler kullanýyordu.

Seçimde kullanýlan oy pusulalarý hizmetçiler tarafýndan götürülerek ocakta yakýldý.

Þapelin bacasýndan, oy pusulalarýnýn yakýlmasýyla ortaya çýkan beyaz bir duman yükselmesi yeni papanýn seçilmiþ olduðunu gösteriyordu. Aday üçte ikiden daha az oy alýp seçilememiþ olsaydý bu dumanýn rengi, oy pusulalarýnýn yanýnda ýslak saman ve bazý kimyasal maddeler de yakýlmasýyla siyah olacaktý.

*

Yeni papanýn ikametgah olarak kullandýðý malikanenin görkemli odalarýndan birisinde sarý lülelerle süslü baþý bir yarý tanrýçaya ait gibi duran henüz on iki yaþýndaki genç bir kýz az önce seviþtiði on yedi yaþýndaki genç adamýn yataðýndan çýktýktan sonra giyinmek için elbiselerini býraktýðý yere gitti. Kýzýn uzun saçlarý incecik çýplak bedeninin üstüne dökülüyordu.

Genç adam, yattýðý yerden doðruldu, kalkýp pencereden dýþarý bakmaya baþladý.  Sistina Þapeli’nin çatýsýndaki bacadan yükselen beyaz dumaný o da gördü. Sevinçle haykýrdý. “Yeni papamýz Peder Rodrigo Borgia!”

Kýz, giyinmeyi býrakýp pencere önüne geldi, þapelin bacasýna baktý.

Genç adam kýzýn saçlarýný eliyle omuzlarýndan arkaya itti; uzandý, kulak memesini nemli dudaklarýnýn arasýna alýp, “Kutlnacak bir þeyimiz oldu!” diye mýrýldandý. Bir elini gür saçlarýyla ensesinin arasýnda tutarken kýzýn kalçalarýný okþadýðý öteki eliyle beline dolandý, kýzý yeniden yataða çekip üstüne çýktý.

Genç Kýz, üzerine þehvetle abanan bedeni iterken, cilveli bir sesle, “þýmarma, yeter artýk, gitmeliyim!” dedi. Gülümserken yanaklarýnda gamzeler uçuþuyor, etli dudaklarýnýn arasýndan inci dizisini andýran diþleri görünüyordu.

Genç adamýn renkli gözlerindeki parýltý bir anda kayboldu. Ýnleyerek, “Olmaz,” dedi, “gidemezsin!”

Genç kýz onun altýndan sýyrýlýp kendini kurtardý. “Gitmeliyim,” diyerek ayaklandý. “Babamýzý karþýlamak için hazýtlþýk yapmalýyým. Bu akþam kutlama var…”

“Hazýrlýklar biraz daha bekleyebilir.”

Akþama az bir zaman vardý. Genç kýz, “Olmaz Cesare, hiçbir iþ bekletilmemeli!” diyerek çýplak bedenine elbiselerini geçirmeye baþladý.

Cesare Borgia genç kýzýn korsesinin iplerini çekerek baðlayýþýný ve siyah kadife elbisesini telaþla üzerine giyiþini seyretmeye baþladý. Genç kýzýn kusursuz güzelliði onu derinden etkliyor, tüm hayatýný süslüyordu. “Seni çok seviyorum Lucrezia, mümkün olsa hep yanýmda kalmaný saðlarým,” dedi.

“Yakýnda Alfonso Sarayýna taþýnacaðýz. Hep elinin altýnda olacaðým nasýl olsa…”

Giyinmeyi tamamlayýp, saçlarýna dantelli ince baþlýðýný geçirdikten sonra eðildi, genç adamýn dudaklarýna küçük bir öpücük kondurup hýzla çýktý odadan.

Cesare Borgia onun ardýndan mutlulukla bakakaldý.

Cesara ve Lucrezia Borgia, babalarýnýn gücünden ve ayrýcalýðýndan yararlanarak yetiþmiþ iki kardeþti. Lucrezia, Ýspanyolca, Ýtalyanca ve Fransýzca konuþur, biraz Latince ve Yunanca bilirdi.

Cesare, eðitimini tamamen babasý Rodrigo Borgia’nýn planlarý doðrultusunda sürdürüyordu. Bu doðrultuda on iki yaþýna dek Roma'da özel öðretmenlerden ders görmüþ, daha sonra da Perugia Üniversitesi'nde hukuk okumuþtu. Hukuk öðreniminden sonra baþladýðý Pisa Üniversitesi'nde Teoloji eðitiminin de bu yýl son yýlýydý. Kardeþlik ve akrabalýk duygularýna pek önem vermeyen biriydi, zevke ve paraya son derece düþkündü. Arzularýný gerçekleþtirebilmekte güzel kýz kardeþi Lucrezia’yý bile kullanmaktan çekinmiyordu.

Lucrezia da abisine ayný þiddetle düþkündü, hayatýný sevgili abisi Cesare’in kollarýnda yaþamak onu çok mutlu ediyordu.

Onlarýn arasýndaki bu ensest iliþkiyi baþlatan, yeni papa seçilen Rodrigo Borgia olmuþtu. Zira küçük kýzýnýn bir an önce erkeklere kadýnlýk yapabilecek duruma gelip evlenmesi gerekiyordu. Bunu yapan kendi kanýndan bir erkek olmalýydý. Üç oðlundan Ýspanya’da bir asi olarak yaþarken oradaki metresinden doðan büyük oðlu Giorgio Borgia, ona o günlerini anýmsatýrcasýna sert mizaçlý biriydi ve bu iliþki için uygun deðildi. Ona ve metresi Vanozza dei Catanei’den olan Cesare ve Lukrezia’ya üvey annelik yaparak büyüten Givlia Farnese’den doðmuþ olan Gifrie ise henüz  Lukrezia’dan küçüktü. En uygun olan Cesare idi.

Lucrezia kadýnlýk yapmak için hazýrlanmýþ, papalýk seçimlerinden baþarýyla çýkýlmýþ ve artýk sýra bu küçük kýzýn siyasi iþbirliðinden yararlanýlabilecek bir asilzade ile evlendirilmesine gelmiþti.

Lucrezia, bu amaçlar doðrultusunda, 1493’de, henüz on üç yaþýna girdiði bir zamanda Aversa Kontu’nun oðlu Don Gasparo de Procida ile evlendirildi. Lucrezia bu evliliði istemeye istemeye sürdürdü.

Bu süreçte VI. Alessandro, büyük üvey oðlu Giovanni Bagio’nýn Papalýk Ordusunun baþkomutaný olarak atanmasýný saðlarken, Kastilya kralýnýn kuzeniyle evlendirdi ve Gandía (Ýspanya) dükü olmasýný saðladý.  

Oðlu Cesare Borgia’yý henüz on sekiz yaþýnda olmasýna raðmen ve metresi Givlia Farnese’nin erkek kardeþini henüz on beþ yaþýnda olmasýna raðmen kardinal yaptýrdý. 

Luckezia için farklý boyutlarda yaþanan yýllar kocasýný aldattýðý genç aþýklarýn koynunda geçip giderken, kocasýnýn hizmetkarlarýndan “zehir” uzmaný olan birisinden insanlar üzerinde denenebilecek ve bazýsý ani ölümlere, bazýsý da yavaþ yavaþ ölüme yol açabilecek bir çok zehir çeþiti öðrendi. Bu konudaki meraký onu tam bir zehir uzmaný yapmýþtý.

Luckezia’nýn bu mutsuz evliliðinden abisi Cesare Borgia da üzerine düþeni yaþýyordu, ensest iliþki kurduðu küçük kýz kardeþini çok özlüyordu. Tabii ki, sevgili kýz kardeþi de onu…

Papa VI. Alessandro, kýzýnýn her ziyarete geldiðinde mutsuzluktan þikayetçi olmasýna ve oðlu Cesare Bagio’nun da kýz kardeþinin bu mutsuz evlilikten kurtarýlmasý için ona ricacý olmasýna, kulaklarýný daha fazla kapatamadý. Artýk kuvvetli Procida ailesi ile iþbirliði yapma zorunluluðu kalmadýðýnda onu kocasýndan boþamaya karar verdi. Evliliðin iptal edilme koþullarý pazarlýk edildi. KÝlisenin onayý ile boþanmanýn gerçekleþmesi için Lucrezia’nýn bakire olduðu, evliliðin gerçekleþmediði ileri sürüldü. Luckezia, hamile olduðu halde boþanmasýna müsade edildi.

Lucrezia’nýn büyük bir ihtimalle abisi Cesare’den hamile kalarak henüz on yedi yaþýnda iken gizlice doðurmuþ olduðu çocuðu bakýcýlara teslim edildi. Çocuk, ileride büyüdükten sonra Lucrezia'nýn üvey kardeþi olarak tanýtýlacaktý.

Lucrezia döndükten sonra yumuþak yapýsýyla ve dil kabiliyetiyle Vatikan’da babasý VI. Alessandro’nun özel sekreterliðini yapmaya baþladý. Gün boyunca iþindeki yoðun iliþkileri ve geceleri de sevgili abisi Cesare Borgia’nýn kollarýnda mutlu bir yaþam sürüyordu.

*