Saat gecenin bilmem kaçýncý dönümünde.. Hýrçýn ve öfkeli akan koca Kýzýlýrmak nehrinin üstünde kurulu, iki küçük köyü birbirine baðlayan kimbilir kaç yýlýndan kalma tahtadan yapýlma eski bir köprünün ortasýnda ayaklarýmý köprüden aþaðý sallandýrmýþ, bir yanýmda ýlýmýþ tekel birasý, bir yanýmda suya salýnmýþ sessiz sakin süzülen oltam, dudaklarýmda ciðerimin eþsiz bayramý sigara.. Yarenim ýssýz gölgem, yarenim hýrçýn Kýzýlýrmak, yarenim sessiz Karadeniz, yarenim binlerce yýldýz, yarenim gökte ay, yarenim gece kuþlarý.. Yýldýzý bol uzun bir gecenin koynunda, yaren gece kuþlarýnýn o sakin, o dinlendirici, o huzurlu seslerini yudumlarken benliðimde, uçsuz bucaksýz laciverdi gökyüzünün koynundan kopup sonsuzluða dalýp giden bir yýldýzýn kuyruðuna yapýþtýrmýþtým dileðimi..

Dört soðuk duvar.. Ortasýnda tahta bir masa.. Bir ayaðý sallanýyor.. Pencereler kapalý, perdeler örtülü.. Bir baþka gece.. Bir baþka zaman.. Ayný karanlýk.. Ayný ýssýzlýk.. Gölgemi almýþým karþýma, sarhoþluðun bünyede yarattýðý susuz dinginlikle 32 kýsým tekmili birden her yerde bulunmaz hayat dersleri veriyorum usul usul.. Bedava! Þerefe, saðlýða, aþka, yalnýzlýða diye kalkarken kadehler birbiri ardýna, içiyorum tek tek, yalnýzlýðýma, birbaþýnalýðýma, kimsesizliðime.. Hangisini sayarsan say iþte.. Her yeni kadehte kadere ayrý giydiriyorum, hayata ayrý; yaþadýklarýma, yaþayamadýklarýma ayrý giydiriyorum, insanlara ayrý.. Her yeni kadehte öfkem çýð gibi büyüyor, yanardaðlar gibi ha patladý ha patlayacak.. Sonra sýzýyorum, sonrasý kesif bir boþluk, dudaklarýmda sarhoþ bir dilek.. 

Denize kimbilir kaç kilometre tepeden bakan yüksek bir daðýn ürkütücü yamacýnda, arkamda sýk ve kalýn aðaçlarla kaplý oksijen kaynaðý tipik bir Karadeniz ormaný, önümde ýþýklar içinde uzanmýþ koca þehir minyatüre dönüþmüþ, küçücük.. Solumda derme çatma bir çadýr, önünde çalý çýrpýdan tutuþturulmuþ alev alev bir kamp ateþi.. Çýtýr çýtýr yanarken kuru dallar, ortalýðý aydýnlatýyor yükselen alevleriyle.. Bir türkü tutturuyorum gecenin ortasýna sözlerini yalan yanlýþ bildiðim ki gecenin bu saatinde bu ýssýzlýkta hiçte sýrýtmayan.. Sonra eþsiz konserimi bölen bir küçük misafir geliyor, konuyor parmaklarýmýn ucuna.. Küçücük.. Uç uç böceðim diyorum, annen sana terlik pabuç alacak.. Uçmuyor.. Yanan ateþin ýþýðýnda parlayan siyah puantiyeli kýrmýzý gövdesiyle kafasýný bana dikip bakýyor öylece.. Karþýlýklý susuþuyoruz.. Hadi, diyor sonra, dileðini söyle de uçup gideyim.. Dilimde hiç deðiþmeyen ayný dilek..

Bir rüya görüyorum.. Gerçek olamayacak bir rüya.. Yanýk mý yanýk bir doðu Karadeniz ezgisi rüzgar gibi esip geçiyor denizden yukarý. Bütün tüylerim diken diken.. Ürperiyorum.. Ne yana baksan masmavi bir deniz.. Çarþaf gibi.. Vakit sabahýn turuncu kýzýllýðý.. Derken bu turuncu güzellik masmavi denizin derin sularýna karýþýyor.. Bir bakýyorum deniz olmuþum, bir bakýyorum denizin ortasýnda küçük bir sandal.. Bir turuncuya dolanýyor her yaným, bir turuncu oluyor her bir tarafým.. Yüzümde þaþkýnlýktan ziyade sýrýtan bir gülümseme.. Mutluyum ama tarifi mümkün deðil.. Cennetteyim desem deðil.. Dünya desen hiç deðil.. Bir el uzanýyor turuncu kýzýllýktan, tutunup çýkýyorum maviliklerden sýrýlsýklam.. Denizin orta yerinde, denizin üzerinde el ele tutuþup yürüyoruz, yunuslarýn eþliðinde kutsal bir seramoniyle.. Dönüp gözlerine bakýyorum, gözleri deniz oluyor, deniz turuncuya boyanýyor; gözlerinde kalbini görüyorum, kalbinde beni..

Kim demiþ rüyalar hep tersine çýkar diye? Kim demiþ rüyalar asla gerçek olmaz diye? Hep isteyeceksin.. Kalbinle, yüreðinle, ruhunla isteyeceksin.. Ne olursa olsun asla vazgeçmeyeceksin istemekten.. Ne karanlýk gecelerde, ne kuytu köþelerde, ne düþüp de kalkamadýðýn diplerde.. Pes etmeyeceksin.. Dilinden düþürmeyeceksin.. Kalbinden bir an dahi eksik etmeyeceksin.. Bir gün bakývermiþsin ki olmaz denilen olmuþ, bir gün bakývermiþsin ki vazgeçmemenin ödülünü almýþsýn, bir gün bakývermiþsin ki rüyalarýndan çýkýp gelmiþ, düþlerinin sultaný ete kemiðe bürünmüþ, gelmiþ gönlüne kurulmuþ, kalbinin sahibi olmuþ.. Hep beklediðin, hep istediðin, hep düþlediðin gibi..

Bugün aþk dergahýmda kutlu bir gün.. Bugün sevgilinin doðum günü.. En sevgilinin.. Varlýðýyla önce beni, sonra dünyayý þereflendirdiði gün.. Karanlýk bir çaðýn kapanýp çiçek kokulu bir çaðýn baþladýðý gün.. Bugün biliyorum ki bu yürek kimseyi böyle sevmedi, bugün biliyorum ki beni ben eden bu meftun sevda en çok ona yakýþtý, en çok onunla yakýþtý.. Ve bugün biliyorum ki; Sevgili benim sadece gönlüme doðmadý.. Ömrüme de doðdu.. Koca bir geçmiþi, olanca hayatýmý silip attý bir kalemde, bir bakýþý bir gülüþü bir seviþi ile yeni bir ben doðurdu bu sonsuz sevdasýyla.. Onun içindir ya, bugün, hem sevgilinin doðum günü, hem benim yeniden doðduðum gün; hem de bu aþkýn yüreklerimizde aslolduðu gündür.. 

Sen, ey yedi tepeli kadim þehrin yasemin kokulu sultaný; kalbimin ilacý, gönlümün doktoru, ruhumun cilasý.. Sen, ey yedi tepeli kadim þehrin masmavi yarýný; ömrümün aydýnlýðý, yüreðimin umudu, dünyamýn ýþýðý.. Haykýrýyorum yedi düvele sevdamýzý, haykýrýyorum bütün coðrafyaya.. Seni çok seviyorum.. Doðum günün kutlu olsun!Ýyi ki varsýn..

***

www.muratyuksel.com.tr

twitter.com/mavikaradeniz