Yýldýzlarýn olmadýðý bir gece, ayýn karanlýðý bölmediði bir gece, simsiyah bir örtünün sadece benliðimi deðil gözlerimi de perdelediði bir gece; ýssýz bir gece, ýssýzlardan daha ýssýz ve soðuk bir gece, günleri ve aylarý birbirine karýþmýþ bir gece, iþte o gecelerden bir gece, olan bitense sonsuz yalnýzlýðýn dibine varmak hakikatte! Yuvarlarken birbiri ardýna anasona yatýrýlmýþ sarhoþ neyleri, çok kiþilik bir masada tek kiþilik kimsesizliðimin kadehlerinin vurduðu sessizlik orkestrasýnýn beynimin odalarýný çýldýrtan susmak bilmeyen gürültülü musikisi bu, dalgalanýp durulmayan içimde..

Dört duvar boðuyor yine.. Yýkýp çýkmalý bu duvarlarý.. Daha fazla boðulmadan kendimle.. Daha fazla boðulmadan bu derin, bu acýtan, bu yakýcý sessizlikte.. Daha fazla parçaya ayrýlmadan kendi kendime can kýrýklarýmda.. Yol almalý þehrin koyusuna.. 

Çatlamýþ dudaklarýmýn ucunda yarýsý küle karýþmýþ, kokusu üzerimi sarmýþ tütün harmaný sigara; titrek ellerim yaðmurla ýslanmýþ pantolonumun ceplerinde; saçlarým darmadaðýn yaðmura esen deli poyrazda; hasret boyalý gözlerim kan çanaðý derin uykusuzluðumda; nereye gidiyorsun diye sorma bu þafak karanlýðýnda, yürüyorum iþte, yorgun ve sefil ayaklarým hangi köþebaþýnda hangi sokak lambasýnýn altýnda ya da hangi beton yýðýnýnýn saçaðýnda soluklanýrsa.. Yaðmur yaðýyormuþ, býrak yaðsýn! Acýtabilir mi sanýyorsun gözyaþlarýmdan daha fazla yüreðimi? Varsýn ýslatsýn sana hasret kalmýþ bedenimi..

Karanlýðý yara yara ilerliyorum.. Fýrtýnanýn yaðmurun ardýna takýldýðý, önümü dahi görmekten aciz olduðum vakitler.. Gölgemin bile beni býrakýp yittiði yelkovanýn akrebi yuttuðu vakitler.. Yokluða karýþsam þimdi þu anda.. Kim bilir? Kimin umrunda?

Baþka bir zaman, baþka bir boyut, baþka bir vakit, baþka bir saat olsa, yani ne bileyim sen bende olsan, sen benimle olsan, ya da ben böyle sensizliðe yoðrulmasam, sensizliðin sarhoþluðunda yol almasam, sana hasret kalmasa bu yürek, boðulmasam yalnýzlýðýnýn odalarýnda bir baþýma, yani demem o ki sen hep yanýmda olsan, sen hep benim olsan, gecenin bu suskun saatlerinde bu zatürre eden fýrtýnalý yaðmurun orta yerinde soðuktan kendinden geçmiþ bedenimle ne iþim olabilir? Aþk þarabýnda geçirilecek kutsal geceler bizi beklerken.. Söylesene sevgilim, reva mý bu özlemler ömrüyle sevene?

Gözümün önünde ilk göz göze geliþimiz, gözlerinin büyüsünde ilk kayboluþum, ilk gülümsemen, gülümsemende ilk kayboluþum, sana ilk dokunuþum, ilk elini tutuþum, ellerinde ilk kayboluþum,  ilk öpüþüm, seviþim, teninde sonsuz kayboluþum.. Þimdi hepsi masal tadýnda..

Tutunmak istiyorum, sýmsýký, tutunmak istiyorum bir daha düþmemecesine böyle bir baþýma dipsiz kuyulara, nefes almak istiyorum, nefesim ol istiyorum, ömrüm boyunca! Tanýyamýyorum kendimi aynada, zayýf mýyým kuvvetli mi, bilmiyorum, tanýyamýyorum bu bedeni, bu yüzü, bu elleri, bu hasret beni öyle çok yordu ki.. Sensizliðin cezasýný rutubetli zindanlarda çektim ben fazlasýyla; kaybettiðim senelere yanmaktan vazgeçtim, kaybetmek istemediðim zamanlarýn peþindeyim artýk, gecenin gölgesiz karanlýðýndan günün aydýnlýðýna çýkmak istiyorum, ellerimde ellerin, gözlerimde gözlerin!

Bir rüya olsan, uyanmam asla, hiç bitme isterim, ömrüm oldukça.. Bir düþ olsan düþ'me düþümden diye açmam gözlerimi bir daha! Gün seninle doðar bende her sabah, seninle biter; senin adýnla baþlarým yazdýðým her satýra ve bir tek sen varsýn her cümlemin son noktasýnda..

Vakit tamamdýr, diyecek bir gün Azrail, yaþayacaklarýn da yaþadýklarýn da tamamlandý defterinde, iyisiyle kötüsüyle; bundan sonra artýk konulacaksýn günahlarýn ve sevaplarýnla ayrý ayrý adalet terazisine, var mý bir diyeceðin hakkýnda kurulmuþ olan hükme? O gün geldiðinde, o an geldiðinde seninle yaþanmýþ dolu dolu bir ömür geçirmiþliðin huzuru ve mutluluðu olmalý dudaklarýmda, diyeceðim hiç bir þey kalmamalý teþekkürden baþka yaþadýðým bu hayata, dilimde þükür dualarý, gözlerimde yine birbirimize kavuþacaðýmýzý bilmenin sevinciyle bu can bedenden ayrýlýnca, baki olan dünyada da..