Sancılı bir bahar döngüsü
yakarken içimi yokluğunda
Yanıp sönen araba farı gibiydin
gecenin karanlığında.
Geçip giderken hayatımdan
Yalancı şafaktı ağaran
dikiz aynasından yansıyan...




Gün sökümü talan gözlerimde
tenimden öte titrer dudaklarım
Işığı sönmüş hüzün doğurur
tekil ayak sesine eş sancılar...





Yürek rakkas gülüm
dünle bugün arasında...
Şiir akar oluk oluk
ümitsizliğin çıplak duvarında.
Sabahlar hasret vuslata...




Nasır tutar sevgi
gelip geçen umut akşamında
Sevda sürgün olur
çığlıklar kırılır dal ucunda.
Serilir masalsı düş yorgunu çiçekler
şefaat vadeden içimdeki yolda.
Tan ağarır gerçeğin tandırında.




Bende sevgin Taç Mahal hala
Tevekkül penceresinde
taç yap karanlığı tak saçlarıma
Yankın gerinerek fısıldasın
uyandığımda kulağıma...
Geceyi söndürelim
sabah suyu ile avuçlarımızda...





Ferda Özsoy.
( Söndürelim Geceyi başlıklı yazı ferda'ca tarafından 30.04.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.