Tutsak Bir Şarkıydı Sevda
Tutsak Bir Şarkıydı Sevda
Astım çocuk bakışlarımı
gül kurusu bir duvara
seyrettim kendimi aynada.
Kendi sessizliğim idi
duvar ören arama.
Islık çaldı içimde
karanlıkta kaybolan
tekerlemeler...
Garip bir ağlayış
sırtından vurdu yokluğu.
Sardı benliğimi
sevdalı bir ten kokusu.
Kalsam da ayazında
savurup atamadım
seni rüzgarlara.
Sense; Araf oldun
çıkmaz sokaklarda.
Emanet etmişsin
Özlem dolu sesini
nafile şiirlerin satırlarına.
Okudukça;
Hüzünlü bir gülümseme
yayıldı yüzümün kıvrımına.
Anladım ki;Sevda tutsak bir şarkıydı
Öldü göğüs kafesimde.
Kırk haneli ağızlara düştüğünde...
Yaktım tüm hayallerimi
Gerek duymadan kibrite
Ezana denk gelen sözler
daha etkiliydi kibritten.
Tutuldu ellerimde
Kurtulamadı yaylım ateşinden.
Yoruldu gözlerim
gecenin şafağında
Kendini söylemekten
kalemin sivri ucunda...
Soruyorum kendime:
’Seven bir yürekten
daha güçlü yürek var mı’ diye.
Sessizliği toplama zamanı şimdi,Karanlığı yansıtan gözlerden....
Ferda,ca (
Tutsak Bir Şarkıydı Sevda başlıklı yazı
ferda'ca tarafından
13.04.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
