ÝSLAM’DA BÝRLÝK-BERABERLÝK VE KARDEÞLÝK ANLAYIÞI 

 “Mü’minler ancak kardeþtirler. Öyleyse kardeþlerinizin arasýný düzeltin. Allah’a karþý gelmekten sakýnýn ki size merhamet edilsin" buyurulmuþtur (Hucurât, 49/10)

Milli Þairimiz Mehmet Akif ERSOY :

“Girmeden bir millete tefrika, düþman giremez,

            Toplu vurdukça gönüller, onu top sindiremez.

            Sen, ben desin efrat, aradan vahdeti kaldýr.

            Milletler için, iþte kýyamet o zamandýr” dizeleriyle bu gerçeði açýk bir þekilde ifade etmiþtir.

“Resulullah (a.s.v.)  buyurdular ki: Birbirlerini sevmede, birbirlerine merhamette,  birbirlerine þefkatte mü'minlerin misâli, bir bedenin misâlidir. Ondan bir uzuv rahatsýz olsa, diðer uzuvlar uykusuzluk ve hararette ona iþtirak ederler."  [7] Müslim, Birr,17. IV, 1999-2000

"Hepiniz birden Allah'ýn ipine sýmsýký sarýlýn, sakýn ayrýlýp bölünmeyin"(Al-i Ýmran, 3/103 buyurmuþtur. Bu ayet bizlere birlik beraberliði,Kur'an yolunda gitmeyi,bir ve beraber olmayý vurgulamaktadýr.Bir uyarýdýr.

Medine’de Evs ve Hazrec adýnda iki kabile vardý. Bunlar Ýslam’dan önce birbirleri ile nesiller boyu savaþmýþlardý. Ýslamiyet’in geliþi ile birlikte kaynaþarak kardeþ olmuþlar ve aralarýndaki kavgaya son vermiþlerdi. Bu iki kabileden bir grup Müslüman, birbirleri ile sohbet ederken gören ve bu manzaradan hoþlanmayan Þ’as b. Kays adýndaki azýlý bir münafýk, bunlarýn arasýný açmak ve onlarý yeniden kavgaya sürüklemek maksadýyla bir fesat planý tasarlamýþ ve planýný gerçekleþtirmek için de bir Yahudi gencini çaðýrarak orada oturup kardeþçe sohbet eden Müslümanlara, aralarýnda geçen eski savaþlarý hatýrlatarak onlarý birbirine düþürmesini istemiþti

Genç, onun dediði þekilde hareket etti. Ýki kabile arasýnda daha önce geçmiþ olan Buas harbinden söz açarak eski yaralarý kurcaladý. Bunun üzerine iki kabileye mensup Müslümanlar eski günlerini hatýrlayarak galeyana geldiler ve birbirlerine kýrýcý sözler söylemeye baþladýlar. Derken tartýþma büyüdü. Her iki taraf, silahlarýyla birlikte Harre Meydanýnda buluþmak üzere harekete geçtiler. Böylece silahlý bir çatýþmanýn eþiðine gelinmiþ oldu.

Durum çok vahimdi. Düþmanlýklarý unutup samimi din kardeþi olanlar, dostça sohbet edenler, þimdi bir Ýslam düþmanýnýn tahriki ile tuzaða düþtü ve birbirlerinin kanýný dökmek için karþý karþýya geldi. Bu durumu haber alan Peygamber Efendimiz, bir grup ashabý ile birlikte hemen olay yerine geldi ve onlara þöyle hitap etti:

“Ey Müslümanlar Topluluðu!

Bu yaptýðýnýz nedir? Allah sizi Ýslam ile hidayete erdirdikten ve sizi küfürden kurtarýp kardeþ yaptýktan sonra yine küfre mi dönmek istiyorsunuz?”

Peygamberimizin bu nasihati üzerine kabileler, þeytanýn oyununa ve düþmanlarýnýn tuzaðýna düþtüklerini anladýlar. Silahlarýný atýp birbirleri ile kucaklaþtýlar ve Peygamberimizle beraber oradan ayrýldýlar.Ýbn Hiþâm, es-Sîretü’n-Nebeviyye, II, 131-132. Thk. Nureddîn en-Nevfe. Ýkinci baský, Beyrut, 2003.

Mü’minler ancak kardeþtirler. Öyleyse kardeþlerinizin arasýný düzeltin. Allah’a karþý gelmekten sakýnýn ki size merhamet edilsin" buyurulmuþtur (Hucurât, 49/10)

Cerir’in rivayet ettiðine göre Leys der ki;’’Adamýn biri Hz .Ýsa(as)ya  arkadaþ olur,ona senin yanýnda sana yoldaþ olabilir miyim diye teklif eder.Teklifin kabul edilmesi üzerine yola koyulurlar,bir nehrin kenarýna varýnca yemek molasý için otururlar,yanlarýnda üç çörek vardýr.Ýkisini yerler birisi kalýr,bu arada Hz Ýsa  nehre varýp su içmek için kalkar,su içip dönünce üçüncü çöreði bulamaz.Adama;’’Çöreði kim aldý?’’diye sorar,adam’’Bilmiyorum’’diye cevap verir.

Yemekten sonra arkadaþý ile birlikte yola koyulur.Yolda iki yavrulu bir geyik görürler.Hz Ýsa yavrulardan birini çaðýrýryavru Hz Ýsanýn daveti üzerine yanýna gelince onu keseretinin bir kýsmýný kýzartarak yerler.

Yemekten sonra Hz Ýsa geyik yavrusunun kalýntýlarýna ‘’Allah ýn izni ile canlanýp kalk’der.Yavru derhal canlanarak kalkarak oradan uzaklaþýr.

Bu olay üzerine Hz Ýsa yoldaþýna ‘’Sana az önceki mucizeyi gösteren Alalah için soruyorum,çöreði kim aldý?der.Adam yine bilmiyorum diye cevap verir.

Bir müddet sonra bir nehrin yanýna varýrlar.Hz Ýsa adamýn elinden tutarak su üstünde yürürler,karþýya geçerler.Nehri aþýnca Hz Ýsa ’Sana az önceki mucizeyi gösteren Alalah için soruyorum,çöreði kim aldý?der.Adam yine bilmiyorum diye cevap verir.

Bir müddet sonra bir çöle varýrlar ve otururlar.Hz Ýsa bir yere bir kum ve toprak yýðar,Meydana gelen yýðýna Allah ýn izni ile ‘’Altýn ol ‘’der  Yýðýn da altýn olur Hz Ýsa altýn yýðýnýný üçe bölerek adama’’Üçte biri  benim,üçte biri senin,üçte biri de çöreði alanýn deyince adam Çöreði alan bendim diye gerçeði itiraf eder.

Bunun üzerine  Hz isa;Altýn hepsi senin olsun’’diyerek ondan ayrýlýr.Adam altýnýn  baþýnda dururken çölde yanýna iki yolcu gelir.Gelenler kendisini öldürüp altýný almak ister,adam’’Onu aramýzda üçe bölüþürüz,þimdi önce biriniz þehre varýp yiyecek bir þey alsýn ‘’diye teklif eder.Adamýn teklifi kabul edilerek gelenlerden biri þehre gönderilir.

Þehre giden adam yolda giderken’’Niye altýný onlar ile bölüþeyim,alacaðým yiyeceðe zehir katar,onlarý oldürürüm,böylece altýnýn hepsi bana kalýr’’diye düþünür ve dediði gibi yapmak üzere þehirden aldýðý yiyeceðe zehir katarak döner.

Altýnýn yanýnda kalanlar da ‘’Niye altýnýn üçte birini ona verelim dönünce onu öldürürler,fakat yiyeceði yiyince de kendileri ölür,böylece altýn çöl ortasýnda ve her üçünün ölüsünün baþýnda sahipsiz kalýr.

Bu sýrada Hz Ýsa’nýn yolu olay yerine yeniden uðrar,durumu görünce yanýndakilere’’Ýþte dünya budur,bundan sakýnýn der.(Kalplerin Keþfi,Ýmamý gazali,çelik yayýnlarý,s,374)dünyaya aldanmayalým kendimize gelelim,özümüze dönelim.

Mal sahibi mülk sahibi

Hani bunun ilk sahibi

Mal da yalan mülk de yalan

Var biraz sen de oyalan .diyen Yunus Emre  bizlere ne güzel öðüt vermektedir.Geçici dünyaya kapýlýp kardeþlerimize karþý kýrýcý olmayalým.Ecdadýmýzýn dediði gibi ;’’Kýlýç yarasý geçer ama dil yarasý kapanmaz.’’Rabbimizin emirlerine uyarak,Efendimiz(as)in hayatýný kendi hayatýmýza aksettirerek yolumuza devam edelim.Hep ak olalým ,ak akalým,Kirlenen dünyamýzý temizlemek için çalýþalým.SELAM VE DUA ÝLE

 Ýlyas DOÐRU/KARS