Akýl hastanesinde olduðu söylenen, sürgündeki arkadaþýmý hastanede bulamayýnca ve onun, hastaneye getirilmesinden bir ay sonra iyileþmiþ biri olarak hastaneden çýktýðýný duyunca onun adýna çok sevinmiþtim. Artýk onu aramaktan vaz geçtim ve çalýþtýðým iþ yerime dönerek her zamanki gibi eski yerimdeki kendi görev yerimde çalýþmaya baþladým.

         Artýk kýþ azalmýþ bahar yaklaþmýþtý, havalar yavaþ, yavaþ ýsýnmaya baþlamýþtý. Bulunduðum yerde öldürülen iktidardaki parti yöneticisinin yerine eskisinden daha gaddar biri görevlendirilmiþti. Bu yeni görevlendirilen kiþi sanki ölenin öcünü alýrcasýna iþini azýya almýþtý. Çevrede ne kadar sol görüþlü yönetici ya da memur varsa siyasi durumunu kullanarak makamýndan ettiriyor birer birer hepsini sürgüne göndertirken onlarýn yerlerine, tanýdýðý sað görüþlü namazýný kýlan oruçlarýný tutan kiþileri yönetici olarak getirttiriyordu. Bunlarýn yeterli olmadýðý bulunamadýðý makamlara da, yine ülkücü ya da akýncýlar diye bilinenlerden getirtiliyordu.

Ýktidar partisinin temsilcisini öldürmek cinayetinden sorumlu ceza evinde yatan þahsýn ise mahkemesi baþlamýþ duruþmasý görülmeye baþlanmýþtý. Polis karakolunda ilgili kiþiyi ben öldürdüm diye ifade veren tutuklu bu defa mahkemede suçunu inkâr etmiþ karakolda polislere cinayetle ilgili olarak verdiði ifadeyi dayak zoruyla verdiðini söylediði þehirdeki halk arasýnda yayýlmaya baþlanmýþtý. Halk ayaktaydý haksýz yere birinin cinayetle ceza evinde olduðunu düþünüyorlar ceza evinde haksýz yere yatan kiþi hakkýnda üzülüyordu.

         Þehirdeki memurlar arasýnda tayin edilmek korkusu çoðalmýþtý. Þehirdeki resmi dairelerde görev yapanlarýn pek çoklarý, solcu görüþten olsalar bile deðiþmiþler sað görüþlü olmaya en azýndan öyle görünmeye baþlamýþlardý. Namaz kýlmayanlar oruç tutmayanlar huylarýný deðiþtirmiþler çalýþtýklarý yerlerini, elde ettikleri makamlarýný sýrf muhafaza edebilmek amacýyla bir anda onlar da, mevcut iktidar yanlýsý olup çýkmýþlardý. Oysa bunlarýn çoklarý evlerinde yine gizli, gizli bildiklerini okuyorlardý. Sadece kendilerine namaz kýlýyor dedirtebilmek için Cuma namazlarýna gidiyorlar ve çalýþtýklarý daire amirinin görebileceði bir yerde saf tutarak göstermelik Cuma namazlarýný kýlýyorlardý.

         Artýk deðiþmeyen baþlayan bir ülke vardý. Çeþitli yerlerde sokak gösterileri çoðalmaya baþlamýþ ülke genelinde yapýlan siyasi mitingler de birden bire artmýþtý. Þehirlerde sýk, sýk yeþil boz elbiseli yeþil bayraklý sakallý kiþilerin çoðunlukta olduðu mitingler düzenlenmeye baþlanmýþtý. Bunu yaparlarken kimileri din adýna yapýyordu, kimileri siyaset adýna yapýyordu. Kimileri de Arap ülkelerinin baðýmsýzlýðý adýna çeþitli amaçlarý öne sürerek taþ oran ülke olarak yapýyorlardý.

         Ülke deðiþiyordu ve ülkedeki yaþayan insanlar deðiþiyordu. Hala sol görüþlü olduðu bilinen kiþilerin sürgünleri yapýlmaya devam edilirken, yine bir gün arkadaþlarýmdan Hüseyin isimli birinin daha sürgün edildiðini duymuþtum. Hüseyin kendi halinde sessiz biriydi. Kimsenin etlisine sütlüsüne karýþmayan asla sað sol olaylarýna karýþmayan kendi haline yaþayan bir memurdu. Nasýl olduysa bunun da solcu diye tayinini çýkarýldýðýnda yapýlan iþlerin ne kadar ileri gittiðini tahmin edebiliyordum.

         Aradan bir ay geçmedi’ ki, bu arkadaþýmýn, yani Hüseyin’in beyin kanamasýndan öldüðü haberi geldi. Daha yaþý otuzunda ya vardý ya yoktu genç yaþýnda ölümü beni çok þaþýrtmýþtý. Dediklerine göre kaldýðý otel odasýnda bir sabah ölüsü bulunmuþtu. Üzerinde otopsi bile yapýlmadan, doktor ve savcýlarýn beyin kanamasýndan öldü denmesi üzerine bu arkadaþýmýn cenazesi, öldüðü yere çaðrýlan ailesine hiç kimse duymadan sessizce teslim edilmiþti.

         Oysa benim bildiðim bu arkadaþým vücutça saðlam diri, iri yapýlý biriydi. Daha önce kendisinin herhangi bir yerinden rahatsýzlýðýný þikâyet ettiðini dersen ben hiç duymamýþtým. Hala da onun beyin kanamasýndan otel odasýnda nasýl ölü bulunduðuna bir türlü aklým ermiyor.

         Bu tayinler bu sürgünler arasýnda, nasýl olduysa ýlýmlý olduðu bilinen bir arkadaþýmýn yetkili bir makama vekâleten de olsa getirildiðini duymuþtum. Bu arkadaþým ýlýmlý bir solcuydu. Kendi mahiyetine yetkilerini kullanarak dürüþt çalýþkan olduðunu bildiði kiþileri el altýndan topluyor, kendince onlarýn ve onlarýn ailelerinin sürgünlerle zarar görmemesini önlemeye çalýþýyordu.

         Bir gün bu arkadaþýmdan bir telefon aldým. Telefonda benim de gelip kendi yanýnda çalýþmamý istiyordu. Bana telefonda gel bu konuyu bir görüþelim diyordu. Düþündüm taþýndým nasýl olsa bu sürgün iþleri bir gün bana da gelecek diyerekten korktuðumdan, otobüse atladýðým gibi gittim ve onun yanýna vardým bulunduðu makamýna çýktým.

Yetkili makamda vekâleten de olsa oturan bu arkadaþým, benim elimden bir dilekçe aldý üzerine bir istek yazýsý baðlayarak bana bunu Ankara’ya götürmemi ve tarif ettiði ilgili makamdaki bir kiþiye vermemi istedi. Onun dediði gibi’ de yaptým. Elimde dilekçem ve onun istek yazýsý, ilgili makamlara çýkýp durumu onun dediði kiþiye ne söylediyse anlattým.

Karþýmdakinden aldýðým cevap ürkütücü idi. Yetkili kiþi aðzýndaki bir dolu kütü söz, beni oraya gönderen arkadaþým aleyhine söyleniyordu. Hem kütü, kötü sözler söylüyordu hem de bu adam bütün solcularý baþýna topluyor onlara sahip çýkýyor diyerek beni istek yapan arkadaþýma kýzýyordu.

Þaþýrmýþtým.

Sonra benden çalýþtýðým iþ yerinden bir muvafakat yazýsý daha getirmemi istendi. Bindim otobüse iki gün içinde onu da alarak yanýna vardýðýmda bana, benim özlük dosyamýn içindeki evraklarýmla birlikte ortalýktan kaybolduðu benim için artýk istediðim bu yere tayin söz konusu olamayacaðýný bana tayin yapamayacaklarýný söylediler. Olacak iþ deðildi, iþim bir türlü olmuyor hep yokuþa sürülüyordu. Tayinim benim istediðim yere yapýlmak istenmiyordu.

Bu arada bir de duydum ki, beni mahiyetinde çalýþmam için istek yapan kiþi, çoktan bulunduðu görevinden alýnmýþtý, baþka bir yere sýradan bir memur olarak verilmiþti.

Onun adýna kendimden utanmýþtým. Þöyle dururken onu da bilmeden görevinden iþinden etmiþtim. Onunda gerçek yüzünün görünmesine sebep olmuþtum.

Tayinden falan vaz geçerek, tekrar eski yerime geldiðimde tesadüfen solcularý tayin ettiren kiþiyle yolda karþýlaþtým. Birkaç hoþ beþ ettikten sonra adam bana bazý menfaattarý doðrultusunda istediðim tayini istediðim yere yaptýrabileceðimi söylüyordu.

Yüzsüz adam.

Olmaz dedim. Gitmem gerekiyorsa giderim, Türk bayraðýnýn dalgalandýðý her yer benim vatanýmdýr diyerek onun isteðine boyun eðmedim. Sonradan ne düþündü, ne taþýndý hiç bilmem, aradan üç gün geçmemiþti’ ki benim uðraþýp da yaptýramadýðým yere dosyan kayýp denen kiþiler onun isteði üzerine benim isteðim yönünde tayinimi çabucak yapmýþlardý ve bu kiþi tarafýndan bana müjdelenmiþti.

Kýsa zamanda toparlanýp gittim ve yeni iþ yerimde yeni görevime baþladým. Bu yeni yerimi seviyordum. Akrabalarým yakýnlarým hepsi oradaydý. Yalnýzlýk ve gurbetlik çekmiyordum. Her akþam bir evde toplanýyor günün olaylarýný konuþuyor kendi aramýzda gülüp oynayýp sohbetler ediyorduk.

Bahar geçmiþ yaz sonu gelmiþti. Sokaklarda okullarda sað sol çatýþmalarý hýz kesmeden devam ediyordu. Ben dersen yeni geldiðim bu yerde daha henüz nasýl biri olduðum bilinmediði için bazý karanlýk kiþilerin beni uzaktan, uzaktan bazý günler takip ettiklerini görüyordum.

Durumu bildiðim için evden iþe, iþten eve gidip geliyor yollarda bile kimseyle görüþmüyor hiçbir yerde bulunmuyordum. Kýsacasý çok sevdiðim ve severek gittiðim bu yerde korkuyordum.

Bu olaylarýn olduðu dönemlerde ne evlerimizde telefon vardý ne de ceplerimizde þimdi ki gibi telefonlarýmýz vardý. Konuþmalar santrallar aracýlýðý ile yapýlýyordu. Benim de çalýþtýðým iþ yerinde böyle bir santral vardý. Santralda sýrayla görevliler nöbet tutuyorlar ilgilileri konuþmak istedikleri kimselerle bu görevliler konuþturuyorlardý. Bu görevlilerden biri bir gün bana duyduklarýný anlatmýþtý.

Meðer bu santral görevlisi bazý günlerde þüphe ettiði kiþilerin konuþmalarýný konuþanlarýn haberleri olmadan dinliyormuþ. Dediðine göre bir gün çalýþtýðým iþ yerinden yetkili birine bir gün bir telefon gelir. Telefonun diðer ucundaki þahýs namlý biridir. Telefonda karþýsýndakine yakýnýyormuþ karþýsýndakine diyormuþ’ ki, arkadaþ ben artýk boðazýma kadar kanda boðuldum. Bu iþin içinden ben nasýl çýkacaðým bilmiyorum öldürürken bir gün ben de öldürülmekten korkuyorum diyormuþ.

 Konuþmalarý dinleyen santral görevlisi bu konuþmalarý duyduðunda, tüyleri ürpermiþ ve hemen onlarý daha fazla dinlemeyerekten dinlemekten vaz geçmiþ. Þimdi onun duyup da bana söyledikleri geliyor da aklýma, benim de tüylerim ürperiyor. Bereket ki onlar da þimdi yok oldular gittiler. Su testisiyken suyolunda kýrýldýlar.

Bu olaylarýn olmasýndan kýsa bir süre sonra asker ülkede yönetime el koydu. Artýk ne beni ne de benim gibileri sokaklarda takip edenler kaldý. Her taraf süt liman olmuþtu. Ne olduðu belirsiz kiþiler birden bire ortalýktan kaybolmuþtu.  

Þimdi bunlar gelince aklýma o günlerin nasýl bir günler olduðunu nasýl korkunç þeyler olduðunu düþünmemekten kendimi alamýyorum. Suç sayýlan fikirler, suç sayýlan görüþler hapse atýlmalar karakollarda yapýlan iþkenceler memurlar arasýndaki ayrýmlar iþçiler arasýndaki devlet yanlýsý ya da devletin karþýnda yerini almýþ olan birtakým sendikalar daha neler, neler hayatýmýzý zehir etmiyordu ki.

Ben artýk bunlara aldýrýþ etmeden etliye sütlüye karýþmadan yaþýyordum. Artýk isteðim olmuþtu. Yeni yerimde alýþmýþ çalýþmaya baþlamýþtým. Ve ben hayatýmdan memnundum.

Bir gün hiç beklemediðim anda iþ yerime bir postacý geldi ve beni sordu, sonra çantasýndan bir mektup çýkardý ve onu elime uzattý. Gelen bu mektup benim çoktan unutmaya baþladýðým sürgündeki arkadaþýmdan geliyordu. Aceleyle açtým ve mektubu okuduðumda içinde yazýlanlara inanamamýþtým.

17 Nisan 2013