Saçlarý hiçbir zaman okþanmamýþ bir adamýn, kýrýk dökük anýlarý iþgal etmekteydi gecelerini. Geçmiþin zincirlerinden kurtulamamak hastalýðýna yakalanmýþ olan bu adam, geleceðini bu esaretin kollarýnda yitirmekteydi. Hayatý bir açýk hava hapishanesinden farksýz olan bu mahkûm adam, bir müebbet mahkûma benzemektedir ki umutlarý gündelik umutlardýr. Bu umutlar günün dýþýna çýkmayý beceremezler. Adam kendini bildi bileli mutluluk yalanlarýyla kandýrýlmýþ ve yaþadýðý her dakika bu yalanlarýn ispatlanmasýyla geçmiþtir. Mutsuz ve umutsuz bir bu adam içinizden birisidir. Tek suçu biraz kafasýnýn çalýþmasý ve biraz düþünmesi olan bu adamýn zor hayatý aslýnda hepinizin hayatýdýr.
 
Yaðmur yaðdýðýnda hüzünlenen, güneþ çýktýðýnda hüzünleri gölgelenen bu adam takýntýlý bir adamdýr. Ýnsan iliþkileri berbata yakýn olan bu adamýn, iletiþim gücü yok denecek kadar azdýr. Bu adam düþündüklerini söyleyemeyecek kadar korkak ve söylediklerini düþünemeyecek kadar basiretsiz bir kiþidir. Öfkelenir sýk sýk diðer insanlara ve yalnýzca kendine zarar verecek kadar nefret vardýr yüreðinde. Anlamsýz bir þarký, kimsenin beðenmeye tenezzül etmediði birkaç satýr þiir gözlerinin gölgelenmesine neden olsa da çoðu zaman hissizdir bu adam. Hissetmenin kötülükleri üzerinde öðretilenler ve öðrendikleri vardýr. Hiç kimseye güvenmeyen bu adamýn kendisi de güvenilmez olsa da bunu kendisine söylemeyi ve sevmeyi bilmemektedir. Söyledikleri genelde kendi düþündükleri deðil, baþkalarýnýn söylediklerinden ibarettir. Ömründe yalnýzca birkaç kez deniz görmüþ olan ve yüzme bilmeyen bu adam ömrü boyunda bir gemiye binmemiþ olsa da içinde deniz ve gemi olan þiirler yazmaktýr.
 
Suskun olmayý bir türlü beceremeyen bu adamýn söyledikleri de kendisine ait deðildir. Söylediklerini sevemeyen bu adam sevdiklerini de söyleyememektedir. Sanki bir yanlýþý gerçekleþtirir gibi yaþayan bu adamýn hayatý devamlý tekrarlanan bir hataya benzemektedir. Kendisine sorduðunuzda uzun yýllar yaþadýðýný söyleyecek olan bu adam, bir çocuk kadar bile yaþamamýþtýr bu dünyada. Ýnandýklarý kendi inandýklarý deðildir bu adamýn, düþündükleri kendisinin deðildir. Kendisine çizilen hayat çizgisinin dýþýna bir kez bile çýkmamýþ ve bir kez bile isyan etmemiþtir hayata. Ama geceleri hayata isyan eden kahraman insanlarýn öykülerini hayal ederek geçmiþtir. Bu korkak adam ayný zamanda haindir. Hainliði ise kendisine ihanetinden kaynaklanmaktadýr. Baþkalarýna ihanet edemez bu adam. Ancak insanlarýn izin verdiði kadar ihanet eder insanlara ve ancak insanlarýn izin verdiði kadar sevebilir insanlarý.
 
Vefasýz olarak bilinen bu adamýn hayatý diðer insanlarýn vefasýzlýklarýyla doludur. Her güne ayrý bir yalan sýðdýrabilen bu adam kendi yalanlarýna kanacak kadar saf, kendine inandýrýcý yalanlar söyleyebilecek kadar sahtekârdýr.
 
Hayatý bir beceriksizlik öyküsü olan bu adam karlý günlerde yürümekten, güneþin altýnda dinlenmekten hoþlanmaktadýr. Kitaplardaki matbaa kokusunun tiryakisi olan bu adam baðýmlý olmaya meyilli bir adamdýr. Hayatýn yýprattýðý bu adam, sinsi düþüncelerin zihnini çöpe çevirdiðinin bilincinde olsa da sinsi düþüncelere sahip olmadan ayakta durabilmenin mümkün olduðuna inanmamaktadýr.
 
Bu adam bizden birisidir ve kitaplarýmýz bu adamýn yaþadýklarýndan oluþmaktadýr. Herkes kadar insan, herkes kadar adam olan bu adam; herkes gibi umut etmekte ve herkes gibi beklemektedir.
 
Günün birinde saçlarý hiçbir gün okþanmayan bu adam umut etmekten ve beklemekten vazgeçip terk etmiþtir yaþadýðý þehri. Baþka bir þehre göç etmiþtir adamýn anýlarý. Ama deðiþen hiçbir þey olmamýþtýr bu adamýn hayatýnda. Mutsuzluklar ayný mutsuzluk, hayal kýrýklýklarý ayný hayal kýrýklýðý olarak kalmýþtýr. Yalnýzca sokaklar, evler, otomobiller ve insanlar deðiþmiþtir o kadar. Hala kitaplardaki matbaa kokusunu sevmektedir adam ve hala her türlü keyif verici maddenin baðýmlýsý olmaya adaydýr. Fakat kendi baðýmlýlýklarýný kendisi belirler bu adam. Belki de hayatýnda en cesur olduðu anlar bu anlardýr. Evet, eninde sonunda bir þeyler ya da birileri tarafýndan zincirlenecektir adamýn hayatý ve esaret kaçýnýlmazdýr. Ýsyan etmeye cesaret edemeyen bu adam esaret þeklini kendisi belirlemiþtir. Bu konuda gayet ciddi ve gayet kati olan bu adamýn tek saðlam tarafýdýr budur belki de.
 
Bu adam sýk sýk tebessüm etse de tebessüm nedir bilmez. Tebessüm etmesini baþkalarýndan öðrenmiþtir. Öðrendiði bu taklit tebessüm kendisine ait deðildir. Sýk sýk korkar bu adam. Korkarak yaþamanýn, yaþamanýn kendisi olduðuna inanmýþtýr. Korkmadýðý nadir anlarda neden korkmadýðýný düþünerek korkmaktadýr.
 
Hayalleri iþgal edilmiþtir bu adamýn, zihni bir mülteci gibi oturur beyninin kývrýmlarýnda. Ruhu bedenini hiçbir zaman beðenmemiþtir. Ya elleri büyüktür, ya da hayatý kendisine artýk dar gelen bir pantolona benzemiþtir. Tüm kýyafetleri temiz olsa da kirli kalmýþtýr maalesef. Hiçbir ütü darbesi düzleþtiremez düþüncelerini ve hiçbir boya kirli ayakkabýlarýný boyamaya yetmez. Saçlarý doðuþtan asi ve suratý doðuþtan çarpýlmýþtýr bu adamýn. Nasýl kendini hayatýn bir köþesine yerleþtirmeyi becerememiþse ellerini de bir yerlere sýðdýrabilmeyi becerememiþtir. Suratýndaki zavallýlýðýn sebebi hayatýndan kaynaklanmaktadýr bu adamýn. Hiçbir fotoðrafýnda gülmemiþ olan bu adamýn hiçbir fotoðrafta gülmemesinin nedeni aslýnda gülmesini bilmemesinden kaynaklanmýþtýr.
 
Bu adamýn bu kadar basiretsiz ve bu kadar mesnetsiz olmasýnýn nedeni kuþkusuz kendisi deðildir. Onu bu dünyaya getirenlerden tutun da, o bu dünyaya geldiðinde bu dünya da olan herkes suçludur bu konuda. Siz suçlusunuzdur, biz suçluyuzdur, onlar suçlulardýr. Ýnsanca yaþamanýn suç olduðu bu dünyada insanca yaþamak istemeyen herkes suçludur iþte ve bu adamýn faili herkestir. Herkes olduðu kadar kendisidir de suçlu. Bu kadar suçun ve suçlunun olduðu bu dünyada bu adam; mümkünse farzedin yaþamamýþtýr.