ONDAN SONRA

Yakup Efendi, asýk suratlý, meymenetsiz biriydi. Saçý sakalý da suratý gibi kapkaraydý. Kafasýnýn üstüne uçuverecekmiþ gibi duran bir namaz takkesi geçirmiþti. Üstünde açýk kahve bir cübbe, cübbenin altýnda yakasý üst düðmesine kadar ilikli apak bir gömlek ile altýnda cübbesinin renginde bir þalvar pantolon vardý. Elinde de bir doksanlýk tespih…

Eyüp’deki dergâhýnýn müridlerinden birinin cenaze törenine iþtirak etmiþ, mefhunun Eyüp mezarlýðýna defninden sonra evine dönüyordu. Bahariye Caddesi üzerinden bir halk otobüsüne bindi. Boþ gördüðü ön koltuklardan birine oturdu. Otobüsün þoförü bilet atmadan geçtiði için ters ters bakýnca, o da sanki bilet atmýþ gibi ona ters ters baktý. Onun bakýþlarý öyle ceberuttu ki, þoför korktu, ses çýkartamadý.

Oturduðu koltukta yanýbaþýna kýçýna bacaklarýný ortada býrakan bir þort geçirmiþ güzel bir kýz denk gelmiþti. Ýçinden kalkýp kýzý tekmelemek geçtiyse de sabredip göz ucuyla kýzýn bacaklarýný seyretmeyi yeðledi.

Kýz, “saatiniz var mý?” diye sordu.

Yanýtlamadý kýzý.

Alibeyköy deresine geldiklerinde inmek için ayaklandýðýnda kýza, “saat tam dört buçuk,” dedi.

Kýz þaþýrdý. “Otobüse bindiðinizde sorduðum soruya niye tam inecekken cevap verdiniz?” diye sordu.

Yakup Efendi güldü. “Size otobüse bindiðimde saati söylemiþ olsaydým, sohbete baslayacaktýk. Sohbetimiz iyice koyulaþýnca da ahbaplýða baþlayacaktýk. Ýþin içine ahbaplýk girince, iyi bir insan olduðum için, sizi evime davet edecektim. Orada oðlum ile tanýþacaktýnýz. Çok yakýþýklý olduðu için, onu kesinlikle beðenecektiniz. Eh, siz de çirkin sayýlmazsýnýz o da sizi beðenecekti. Kuvvetle ihtimaldir ki, bu iþ evliliðe kadar gidecekti. Böyle orta yerde baldýr bacak dolaþan bir gelinim olsun istemem, kusura bakma!” Lafýný tamamlar tamamlamaz yürüdü gitti, indi otobüsten.

Kýz iþittiklerine inanamadý, arkasýndan bakakaldý. “Bu herif kesinlikle kripto olmalý,” diye düþündü. “Böyle ince hesaplarý ancak onlar yapabilir…”

Kýzýn tespiti kesinlikle doðruydu. Bütün mahalleli, mahalle esnafý bilirdi onun aslýnda bir Yahudi dönmesi olduðunu da ses etmezlerdi.

Otobüsten indikten sonra evinin bulunduðu sokaðýn köþe baþýndaki kasaba girdi. Kasaba kendisinden önce gelmiþ olan müþteriyle soðukça selamlaþtý. Tanýyordu adamý, Fil Köprüsü’ndeki kilisenin papazýydý, bu yüzden hiç sevmezdi. Adamýn aldýðý eti iþaret edip, “rahip efendi, domuz eti mi?” diye sataþtý.

Rahip soðukkanlý, “sen domuz eti sevmezsin, bilirim, ama domuz eti çok lezzetlidir, senin için çok büyük kayýp,” diye karþýlýk verdi.

Yakup Efendi aþaðýda kalacak deðil ya, o da cevabýný yetiþtirdi. “Siz de seks yapmýyorsunuz, ama seks çok zevkli bir þeydir, sizin için cok buyuk kayýp…”

Kasap tutamadý kendini, güldü. Rahibin etini paketleyip teslim ederek, “sen ne alacaksýn Yakup efendi?” diye sordu.

Yakup Efendi vitrin dolaptaki bonfileleri iþaret ederek, “kaça onlar?” diye sordu.

“Altmýþ…”

Bu defa bonfilelerin hemen yanýndaki çekilmiþ kýymalarý iþaret edip, “kýyma kaça?” diye sordu.

“Otuz dört…”

“Ýyi madem,” dedi. “Sen bana bir kilo kýyma ver!” Kasap istediði kýymayý tepsisinden alýp vermeye kalkýþýnca müdahale etti. “Yok, oradan istemem. Þu etten çekip ver kýymamý!”

Kasap, bonfilelerden bir kilo kýyma çekip teslim etti.

Yakup Efendi çýkarttýðý otuz beþ lira tezgâhýn üstüne býraktý. “Hadi eyvallah!” deyip kapýya yürüdü.

“Hop!” diye seslendi kasap, “altmýþ lira vereceksin!”

Yakup Efendi ceberut bakýþlarýný çevirip tam da kasabýn gözlerine dikti. “Kýyma otuz beþ dedin ya ulan!” Kapýdan çýktý, gitti.

Kasap ses edemeden arkasýndan baka kaldý.

Eve geldi.

Karýsý onu, “bana çabuk bin lira ver, çok lazým,” diyerek karþýladý.

Yakup Efendi sinirlendi. “Ne? Bin lira mý? Beþ yüz lirayý ne yapacaksýn? Ýki yüz lira neyine yetmiyor? Al sana yüz lira!” diyerek çýkarttýðý yüz liralýðý karýsýnýn avucuna tutuþturdu.

Kadýn parayý koynuna sokuþtururken, “zaten yüz lira lazýmdý. Böyle yapacaðýný bildiðim için bin lira istedim,” diyerek güldü.

Yakup Efendi iyice sinirlendi. “Adi karý! Demek verdiðim para sahte olmasa kocan Yakobi’yi kazýklayacaktýn ha!”



*

ONDAN SONRA;

"Ey Ýsrail, Tanrý’ýn size verdiði söz gereði: Birçok ulusa hükmedeceksiniz; ama onlar size hükmedemiyecekler." Tora – Devarim 15/6

“Siyon” Kudüs’te Hz.Süleyman’ýn mabedinin bulunduðu tepenin adý. Yahudiler Kudüs’ten sürülürken yýkýlmýþ. Ondan sonra Yahudiler Kudüs’e yeniden dönmeyi ve bu mabedi yeniden inþa etmeyi hayatlarýnýn amacý haline getirmiþler. Onlarýn bu hedeflerinin adý, “Siyonizm” olmuþ. Bu hedef doðrultusunda çalýþan ve mücadele eden Yahudilere de ‘siyonist’ denilmiþ…

*

ONDAN SONRA

David Alroy (1160-?) ilk Siyonist. Mesihliðini ilan edip Süleyman Tapýnaðýný yeniden inþa edeceðini, Yahudileri sürgünden bir araya toplayacaðýný ve Ýsrail’i yeniden kuracaðýný söyleyerek Kuzey Irak’ta Selçuklu sultanýna karþý isyan baþlattý. Baktý ki savaþarak baþarýlý olmasý zor, bu defa da “Gizlenme ve Takiyye” yoluyla baþarýlý olmanýn fikir babalýðýna soyundu. Taraftarlarýndan din deðiþtirerek (daha doðrusu deðiþtirmiþ gibi yaparak) gizlenmelerini ve takiyye yaparak ileride bulunduklarý toplumun ve devletin zenginliklerine ve önemli noktolarýna hâkim olmalarýný istedi. Onun bu öðretileri doðrultusunda Kuzey Irak’taki Yahudiler Müslüman Kürtlerin arasýna karýþarak tarih sahnesinden çekildiler. Artýk herbiri birer Müslüman (!) Kürt olarak, kendi içlerinde ise Yahudi olarak yaþamaya devam ettiler. Osmanlý’da, Kürt Ýsyanlarýný baþlatan hep bu Yahudi asýllý Kürt Aþiretleri oldu. (Örneðin, 1806-1808 Babanzade Abdurrahman Paþa Ýsyaný, 1812’de Babanzade Ahmet Paþa isyanlarý)

Ýsrail Devleti kurulduktan sonra bunlardan yüzbinlercesi tekrar dinlerine ve kimliklerine döndüler ve Ýsrail’e göç ettiler. Kimliklerine ve dinlerine dönmeyenler ise bugün Ýsrail’in ikinci rezerv devleti olan Kuzey Irak’taki Kürt Devletini kurdular ve büyütmeye çalýþýyorlar. Günümüzde ABD, Ýsrail ve diðer emperyalist ülkelerin sýnýr tanýmaz desteklerinin tek nedeni bu rezerv devleti ortaya çýkartarak mevcut Ýsrail Cumhuriyetiyle birleþtirip Büyük Ýsrail Devletini kurmaktýr…

David Alroy’dan beþ asýr sonra ortaya çýkan Sabetay Sevi de henüz 22 yaþýndayken týpký David Alroy gibi Mesihlik iddiasýnda bulunarak Yahudileri mukaddes Kudüs’te toparlayýp Hz. Süleyman tapýnaðýný yeniden inþa edeceðini söylemeye baþladý. Söylemleri yayýldýkça Dünyanýn dört tarafýndan müritleri oldu. Daha sonra kelle korkusuyla iki yüz hane kadar müridiyle birlikte Müslümanlýða geçti, diðerleri ise onu terk ettiler. Bu topluluk görünüþte Müslüman, gerçekte ise Yahudi olarak günümüze deðin varlýklarýný korudular. Bunlara halk dilinde verilen isim Sabetaycýlardýr. (Kendileri ise Amira demekte.) Evet, Sabetaycýlar da bir Müslüman gibi aramýzda dolaþmayý sürdürmekte ve hem iç, hem dýþ siyasette Türkiye’nin kuyusunu kazmaya uðraþmaktadýrlar.

*

ONDAN SONRA

Son dönemlerde Kuzey Irak’ta ve Güneydoðu Anadolu’da meydana gelen Kürt hareketlerini destekleyen her kim olursa, hakkýnda bir araþtýrma yaptýðýnýzda karþýnýza bu Yahudi asýllý Kürtler çýkýyor.



Ýki örnek vereyim. Sürekli Kürtçü hareketin yanýnda yer alan yazar Yaþar Kemal’in ilk karýsý Thilda bir Yahudi’ydi. Onun ölümünden sonra evlendiði Ayþe Semiha Baban da bir Kürt Yahudi’ydi. (Babanzadelerden eski Kültür Bakaný Cihat Baban’ýn yeðeni) Yaþar Kemal Ýsrail’e gittiðinde Kürt Yahudilerinin yaþadýðý köyleri ziyaret etmesi de bir tesadüf olmasa gerek.

Anne tarafý Giritli, baba tarafý aslen Kahraman Maraþ Dulgadiroðullarýndan olan Ýslamcý yazar Necip Fazýl Kýsakürek evliliðini bir Kürt Yahudi aþireti olan Babanzade ailesinden Ahmed Naim Efendi’yle kardeþ çocuðu; Babanzade Recai Bey’in kýzý, Yahya Nüzhet Paþa’nýn torunu Fatma Neslihan Baban ile yapmýþtý. Neslihan Baban Kýsakürek dönemin ünlü Vamp lakaplý sinema sanatçýsý Diclehan Baban’ýn da kýz kardeþiydi. Ayrýca þairin Eyüp’de oturan Kürt Þeyh Abdülhakim dergahýyla sýký baðlarý vardý. Her fýrsatta “kendim Türk isem de Kürtlerin davalarýna baðlýlýklarýna, fedakârlýklarýna saygým sonsuz,” demekten çekinmezdi.

(Kripto= dini ve siyasal inancýný gizlemek için baþka hüviyette ve baþka dinden gibi görünen kimse).

*

ONDAN SONRA

2. Dünya Savaþýnda iki Yahudi Almanlara esir olmuþtur. Bunlardan biri diðerine kendilerine ne yapacaklarýný sorar. O da baþlar anlatmaya;



“Ýki ihtimal var, ya bizi öldürürler ya da esir kampýna yollarlar. Öldürseler sorun yok. ama kampa gidersek iki ihtimal var, ya kurþuna diziliriz, ya da gaz odasýnda öldürülürüz. Kurþuna dizilirsek sorun yok, ama gaz odasýna gidersek iki ihtimal var. Bizden ya sabun yaparlar, ya da kaðýt. Sabun yaparlarsa sorun yok, ama. kaðýt yaparlarsalar iki ihtimal var, ya gazete kaðýdý oluruz ya da tuvalet kaðýdý. Gazete kaðýdý olursak sorun yok ama tuvalet kaðýdý olursak iþte o zaman poku yeriz.”