Murat askerlik görevini yaparken çarþý izinlerine çýktýðý zamanlardan birinde Nurten’le tanýþmýþ ona aþýk olmuþtu.  Nurten  uzun süre ona yüz vermemiþ fakat  onun izine çýkacaðý tatil günlerin de de  ona görünmek için Muradýn gezdiði yerlere gitmeyi de ihmal etmemiþti. Nurten ailenin tek çocuðudur. Babasý da imar iþlerinde müdürlük yapmaktadýr. Belediyenin  bütün imar iþleri elinden geçmektedir.       Sonunda Murat teskere alma zamanýnýn yaklaþtýðýný onu daha rahatsýz etmeyeceðini söyleyince Nurten ona “sen ciddi misin benimle evlenmek mi istiyorsun” diye sorar. Murat ta “Nurten ben seni seviyorum. Seninle vakit geçirmek için ilgilenmedim. Ailemi çaðýrýp isteteceðim” der. Nurten de “senin memleketin uzak vermezler fakat bende seni seviyorum teskere alýnca beraber kaçarýz” der. Murat ailesini arar ve “ burada bir kýzý seviyorum gelin isteyin” der. Ailesi memleketten kalkar gelir Nurten’in ailesine haber verirler “misafir geleceðiz” diye. Nurten ailesine daha önceden Muradý sevdiðini söylemiþ onlar da “Muradýn memleketi buradan çok uzakta, seni o kadar uzaða gönderemeyiz, evin tek çocuðusun senin yakýnýmýzda olmaný isteriz”  demiþlerdi. Bu  misafir haberinin ne olduðunu ailecek bilmektedirler lakin o kadar uzaktan gelen insanlara “biz sizi kabul etmiyoruz” diyemezler. Muradýn ailesi Nurtenlere varýr. Getirdikleri hediyeleri verirler, akþam yemeðini beraberce yerler.

Oturup sohbete baþladýklarý sýrada Nurten’in babasý söze baþlar. “arkadaþ hoþ geldiniz sefa geldiniz bizim misafirimizsiniz. Burada istediðiniz kadar kalýn hizmet edelim. Niyetinizin ne olduðunu biliyoruz. Çocuklar biri birini sevmiþ çok güzel lakin sizin memleket buradan çok uzak. Bizim de kýzýmýz bir tane o kadar uzaða vermeyiz” der. Muradýn ailesi daha bir þey demeden bir müddet daha otururlar ve kaldýklarý otele dönerle. Ertesi gün Murada görüþe giderler durumu anlatýrlar. Murat ta “baba bu kýz bunu biliyordu biz bir kere istedik günah bizden gitti. Teskere aldýðým gün o da benimle gelecek. Gelince sizden güzel bir düðün isterim unutman” der. Ailesini yolcu eder.

  Murat çarþý iznine çýkýnca Nurten’le buluþur iki sevgili nasýl hareket edeceklerinin planýný yaparlar. Murat “Nurten sen benim teskere alacaðýn günden iki gün önce evden çýkýp gitmelisin. Ben abimle görüþtüm seni Ankara’da oto gardan alacak. Sizinkiler de seni benim kaçýrdýðýmý sandýklarý için gelip birliðime soracaklar (gitti mi) diye. Ve beni çaðýrýp haberim olup olmadýðýný bana soracaklar. Ben de (haberim yok teskereme iki üç gün var. Buradan kýzýnýzý nasýl kaçýrýrým) diyeceðim. Onlar da geri dönüp gidecekler. Meraklanma memlekete varýnca çok güzel bir düðün yapacaðýz o  zaman onlarý da çaðýrýrýz biraz kýzarlar amma sen evin tek kýzýsýn seni çok seviyorlar” der. Nurten “haklýsýn dediðin gibi yapalým hatta abinle görüþ üç dört gün önceden gideyim sen gelene kadar sizin oralarý öðrenirim hazýrlýklarýn yapýlmasýna yardýmcý olurum” der. Muratta “tamam abimi arayayým” der ve abisini ikisi birden ararlar, durumu anlatýrlar Muradýn abisi onlara Nurten’in çýkacaðý günü söyler.

  Nurten þýmarýk büyümüþ her istediðini elde etmiþ yokluk çekmemiþ bir kýzdýr. Murat ta orta gelirli bir ailenin oðludur. Fakat Nurten’in isteklerini karþýlamada sýkýntýya girebileceði aþikardýr.

  Bir gün Nurten evden habersizce çýkar oto gara gider. Ankara otobüsüne biner. Onun için Ankara bildik bir yerdir birkaç sefer oradaki tanýdýklarýna yalnýz gitmiþ oralarý  defalarca gezmiþti. Dahasý Nurten kendini yetiþtirmiþ çok açýk bir kýzdýr. Ankara’ya  gelir otogarda kayný olacak Selimle buluþurlar, hiç beklemeden yine otobüse binerler ve Murat’ýn memleketine hareket ederler. Yol boyunca Selim Nurten’le sohbet der.

         Her konuda konuþurlar, Selim bir bakar ki Nurten cin gibi akýllý bir kýz aklýndan ( Murat bu kýzý kumanda edemez, benim kardeþim çok yumuþak huylu. Bu kýza çok sert karakterli birisi gerekir ki dizginlerini tutabilsin yoksa bu alýr baþýný gider Ýstediðini yapar) diye düþünür.  Memlekete varýnca kardeþini arar durumu ona anlatýr yol yakýnken elin kýzýný geri getirelim der. fakat Murat onu çok seviyorum diye cevap verir.

  Nurten’in yokluðunun farkýna varan aile kýzlarýnýn Murat tarafýndan kaçýrýldýðýný düþünerek askeri birliðe gidip Muradý soruþtururlar.

         Ne var ki Muradýn teskere almasýna üç gün olduðunu öðrenirler. Murat’ý çaðýrttýrýrlar ona kýzlarýndan haberi olup olmadýðýný sorarlar o da “bir haftadýr dýþarý izne bile çýkmadýðýný onu görmedim

” der. Aile çaresiz geri döner ve polise durumu bildirirler.

  Nurten on seki yaþýný geçtiði için polis “kýzýnýz birisi ile gitti ise bir þey yapamayýz amma zor kullanýldý ise o zaman müdahale ederiz ve birde hayati tehlike varsa o yönü ile araþtýrýrýz” derler.  Aile “bu iþte mutlaka asker Murat’ýn parmaðý var. Oradan araþtýrýlsýn” der.  Polis araþtýrmaya baþlaya dursun.

  Nurten geldiði yerde düðün hazýrlýklarý için kollarý sývamýþ kayýn pederi ve kayýn validesi ile hazýrlýða baþlamýþtýr. Tüm aile þaþkýndýr. Kýz sanki  kýrk yýllýdýr bu aile içinde yaþamýþ gibi hareket etmektedir.

 Ailenin hazýrlýk sýrasýnda “kýzým sana þunu alalým bunu alalým dediði þeyleri” “gereksiz masrafa girmeyelim borç etmeyelim daha sonra öderken biz sýkýntý çekeriz. Bir de  Murat bana kýzar” diye geri çevirmektedir. Bu hareketleri ile de tüm ailenin sevgisin kazanmayý baþarmýþtýr. Aile “kendi kýzýmýz olsa bu þeklide davranmaz bizden ne koparýrsa onu kar sayardý. Bu kýz bambaþka bir insan” diye onu el üstünde tutarlar.

 Murat’ýn teskere günü gelir birlikten ayrýlýr fakat kendisini polisin takip ettiðini görür. Terminale gelir otobüse binene kadar onu takip ederler. Murat aklýndan (takip edin bakalým ne bulacaksýnýz, oðlum atý alan Üsküdar’ý çoktan geçti haberiniz yok” diye düþünür ve güler.

  Murat’ýn memleketinde de jandarma araþtýrma yapmýþ köye yabancý bir kýz geldiðini öðrenmiþ. Gelip Nurten’e “seni buraya kim getirdi, zorla mý getirdiler” diye sormuþ kimliðine bakýp yaþýnýn dolgun olduðunu görmüþler. Nurten de onlara “ben kendim geldim buralar çok güzel dediler gezeceðim, bakarsýnýz burada evlenirim. Yasak mý “ diye cevap verince komutan “ailen Murattan þikâyetçi seni kaçýrdý diye. Ailene ne diyelim” der. Nurten “aileme  þimdilik bir þey demeyin. Bakýn burada Murat yok, sadece saðlýðýmýn iyi olduðunu zamaný gelince onlarý arayacaðýmý bildirin” der.

  Jandarma durumu Nurten’in memleketinde polise bildirir. Poliste ailesini çaðýrýr “kýzýnýzýn durumu çok iyi imiþ yerini þimdilik size söylemeyeceðiz her hangi bir hadiseye sebep vermemeniz için” der ve dosyayý kapatýr.

   Murat memleketine gelir. Terminalde onu alan Selim yolda ona “Murat bu kýz fýrtýna gibi bütün ailenin sevgisini kazandý inan senden daha çok seviyorlar onu. Sen bu kýzý nasýl idare edeceksin çok yumuþaksýn. Yoksa o seni idare eder” der. Murat “olsun daha iyi ya benim aile yüküm hafifler deðil mi?” diye abisi ile þakalaþarak köye çýkarlar.

   Düðün hazýrlýklarý hemen hemen bitmek üzeredir. Muratla Nurten  hemen vilayete inerler. Evlenme iþlemlerine baþlarlar. Nurten “bu iþler uzun sürer biz yýldýrým nikahý yapalým” der. Murat ta ses çýkarmaz ve iki günde yýldýrým nikahý ile nikah iþini hallederler  Köye dönerler. Aile “ne yaptýnýz nikah iþini hallettiniz mi” deyince Nurten evlilik cüzdanýný çýkarýr onlara “evet biz resmen evliyiz artýk düðünü de yaptýk mý iþ tamam þimdi annemle babamý da çaðýrma zamaný geldi” der.

   Telefonu baþýna geçer ve annesine ve babasýna gelmelerin söyler. Babasý ona “bize danýþmadan gittin her halde kendi baþýna düðününü de yaparsýn” der telefonu kapatýr. Fakat annesi “bey biz bu kýzý birine verecektik. Nasýl olsa  bizim evden gidecekti. Murat’ý sevmiþ üstelik çocuk onu zorla götürmemiþ. Kýzýmýz  ondan önce gitmiþ. Gel inat etme gidelim yanýnda olalým. Birde adamlarý tanýyoruz iyi insanlardý varýrsak çok sevinirler” diye ikna eder. Hazýrlýklarýný yaparlar ve yola girerler.

  Yol uzundur, yol boyu tek çocuklarý kýzlarýnýn yanlarýnda olmasýný çok istediklerini amma olmadýðýndan biri birlerine dert yanarak gelirler. Murat’ý memleketine yanaþýnca etrafýn yeþilliði güzelliði onlarý hayran býrakýr.   

      Hele köye yukarý çýkarken pýrýl pýrýl akan sularýn güzelliði etrafýn tamamen yeþille kaplý oluþu onlara kýzlarýna kýzmak yerine “bu kýz buraya gelmekle çok iyi etmiþ. Tam yaþanacak yerler buralar” demeye baþlarlar.

   Geldiklerini haber vermemiþlerdir. Köye  varýrlar Murat’ýn ailesi onlarý görünce sevinçle karþýlarlar. Onlarý alýrlar evin en güzel yerine yerleþtirirler. Ailecek toplanýp onlarla ilgilenmeye baþlarlar. Ve onlara “Allah sizden razý olsun ne kadar terbiyeli ve güzel ahlaklý kýz yetiþtirmiþsiniz kendi kýzýmýzdan daha çok seviyoruz onu” derler. Onlar da bir birlerine bakýp “siz baþka bir kýzdan bahsediyorsunuz her halde bizim kýz þýmarýk laf dinlemez” derle. Murat’ýn ailesi “Nurten’i bir tek biz sevmiyoruz bütün köy ona hayran siz kýzýnýzý tanýmýyorsunuz her halde. Ya da size hep naz yapmýþ. Þimdi hayatla yüz yüze gelince gerçek karakteri ortaya çýktý” derler. Murat la Nurten çarþýdadýr akþama geç dönerler. Nurten Muratta “çok kötü oldu Murat annem le babamý  kýrdým düðüne gelmeyiz dediler. Oysa beni çok seviyorlar mutlaka gelirler benden vaz geçemezler sanýyordum” diye aðlayarak köye doðru çýkarlar.

  Nurten’in babasý” geldiðimizi onlara haber vermeyin” diye herkese tembih eder. Onlarýn gelme zamaný da odalarýna çekilirler.

  Muratla Nurten  eve gelirler Nurten aðlamaklýdýr. Kayýn pederi Nurten’i kolunun altýna alýr ve “neden aðlamýþ benim güzel kýzým, yoksa annen baban gelmiyorlar diye mi? Biz seni annen baban deðil miyiz? Üzme kendini  geç þu odada biraz dinler” diyerek. Nurten’i annesinin babasýnýn bulunduðu odaya götürür. Nurten kapýyý açýp içeri girince sesinin çýktýðý kadar bir çýðlýk atar. Arka tarafta bütün aile gülmekten yerlere yatarken bir þeyden haberi olmaya Murat hýzla odaya dalar bu sefer oda bir nara atarak kayýn pederini kucaklar evin içi neþe dolar.

  Nurten’in keyfine diyecek yoktur. Annesinden babasýndan binlerce defa özür diler. Murat’ý çok sevdiðini anlatýr. onlarda buralarýn çok güzel olduðunu  evine ve eþine baðlý olmasý gerektiðini. Baþý boþ davranmamasýný , onu seven insanlarý kýrmamasýný defalarca ona anlatýrlar. Gerekirse kendilerinin de buralar gelebileceklerini söylerler.

  Düðün yapýlýr Muratla Nurten evlenirler. Murat’ýn babasý bir oðlunu evlendirip ayrý bir ev kurmuþ oraya yerleþtirmiþti. Bir kýzýný kocaya vermiþ evde iki oðlu kamýþtý. Þimdi Muratta evlenmiþti ona da ayrý bir ev kurmasý gerektiðini biliyordu fakat bu evlilik ani olmuþtu.

  Çok geçmeden Muratla Nurten’e de ev yapma hazýrlýðý baþlamýþtý. Murat’ýn babasý durumu düðürü olan adama da anlatmýþ onu bilgilendirmiþti. Adam da ona “iþe baþlayýnca bana haber ver çorbada bizimde tuzumuz olsun mutlaka haber ver” emiþ gitmiþti. Durum onlara da haber verilir ve evin yeri kazýlmaya baþlanýr. Kýsa zamanda temel duvarlarý tamamlanýr fakat öbür taraftan hiç ses çýkmaz. Murat’ýn babasý aklýndan “bu adam benimle dalgamý geçti acaba sesi soluðu çýkmýyor.

     Evin üstüne baþlayacaðýz  yardým edecekse þimdi etmesi gerekiyor. Yoksa çok kötü sýkýþacaðýz, tuðlasý, kumu çakýlý, çimentosu. Kireci ve en önemlisi iþçiliði bizi yoracak” diye düþünür.

 Ýþ çok hýzlý gitmemektedir, havalar yaðýþlý olduðu için tam çalýþýlmamaktadýr. Bir gün köye yukarý dört tane kamyon çýkmaya baþlar. Kamyonlar çok büyüktür yola zor sýðdýklarý için zor gelmektedirler. Köylü ne oluyor diye bakarken gelen kamyon Muratlarýn kapýsýnda durur. Bir ev için ne gerekiyorsa her þey vardýr. Murat’ýn babasý þaþýrýr ve kendi kendine “ne kadar kötü düþündüm Allah beni af etsin, adam evi bitirdi bile” diye düþünür. Gelen kamyonlar boþalýr her taraf inþaat malzemesi doludur. Murat’ýn babasý “þimdi usta bulup bir an önce evi bitirmemiz lazým elin adamlarýna mahcup olacaðým” der. Bir gün sonra köye yine iki tane minibüs çýkar. Muratlarýn kapýsýnda durur. Ýki minibüs dolusu usta ve iþçi gelmiþtir. Adamlarýn yiyecekleri çadýrlarý her þeyleri hazýrdýr. Murat’ýn babasýn  gelenlere “ne oluyor kardeþim bu ne iþtir” diye sorar. Müteahhit olduðunu söyleyen birisi “ bak arkadaþ iþimize karýþma bu binayý anahtar teslim yapýp teslim edeceðiz hem de bir aylýk sürem var. Yoksa parasýn alamam, gece gündüz bu iþ bitecek” der.

       Murat’ýn babasý hemen telefona gider ve dünürünü arar ona “arkadaþ sen yaptýn binayý beraber yapacaðýz diye konuþmuþtuk þimdi sen müteahhitte vermiþsin bu olmadý” der.

   Adam “sen kendine düþeni yaptýn dünür bundan sonrasý  da benim iþim. Korkma  Üstelik o kadar para da harcamayacaðým bana vefa borcu olanlar var. O iþi onlar yapýyor hem bekle daha neler göreceksin o eve her þey gelip yerleþecek sen gönlünü rahat tut” der. Beri tarafta adam þaþýrýr kalýr, durumu gelini Nurten’e anlatýr o da “baba sen karýþma kendini yorma babamýn çalýþtýðý yerde bu iþleri halleder” der.

  Nurten köyün içinde erkek gibi dolaþmaktadýr. Ev baþlamýþ ve göz açýp kapayana kadar yapýlýp çýkmýþtýr. Kýsa zamanda evin içi Nurten’in istediði biçimde dayanýp döþenmiþ köyde hiçbir evde olmaya kalorifer teþkilatý. Güneþ enerjisi sistemi her þey vardýr. Nurten le Murat evden sadece giyeceklerini alýrlar ve yeni evlerine geçerler Nurten hamiledir bebeði yeni evinde dünyaya getirmek  onu daha çok mutlu etmektedir . iki ay sonra Nurten bir oðlan dünyaya getirir. Çok geçmeden Nurten’in annesi babasý da gelir çocuklarýnýn evlerini ve torunlarýný  yerinde görürler. Ýki dünür bir ay beraber  çevreyi gezerler, yaylalara çýkarlar. Nurten’in ailesi sanki rüyada gibi bir  tatil yaparlar ve dönüp giderler. Akýllarý torunlarýnda ve gezdikleri yerlerde kalýr fakat adamýn iþi vardýr. Emekliliðine de zaman çoktur.

  Murat gücünün yettiði kadar her iþte çalýþmaktadýr. Ailesi  geniþlemeye baþlamýþtýr. Nurten iki sene ara ile bir de kýz çocuðu dünyaya getirmiþtir. Amma güzelliði ile bütün köyün dikkatini üstünde toplamaya devam etmektedir. Bir çok erkeðin rüyasýný süslemekte fýrsat bulanlar Nurten’e  bunu söylemektedir. Nurten bir çoklarýna karþý çýkmaktadýr.  Murat köy iþlerinde çalýþmakta en tehlikeli aðaçlara çýkýp meyve toplamakta ve budamaktadýr. Bir gün büyük bir aðacý budarken dengesini kayýp eder ve düþer boynunu kýrar. Hastaneye yetiþtirilen Muratta ne kadar müdahale edilse de kurtaramazlar ve hayatýný kayýp eder .

   Nurten’in hayatý birden bire deðiþir. Artýk tek baþýnadýr, babasý annesi cenazeye gelince “ bizimle gidelim kýzým buralarda tek baþýna duramazsýn daha geçsin sana rahat vermezler” deseler de Nurten gitmez “çocuklarýmýn baþýnda kalacaðým “ der.

        Aradan geçen zaman içinde çocuklar büyümeye baþlar. Fakat Köyde Nurten’in peþinde olanlar boþ durmaz. Nasýl olsa  dul bir kadýn istediðini yapar düþüncesi ile hareket ederek Nurten’in aklýný çelerler.  Nurten köy dýþýnda vilayette birkaç kiþi ile beraber olur. Bakar ki bu iþ zevkli gizlide olsa hoþuna gidenlerle birlikte olmaktan geri kalmaz. Bu olay kayný Selime kadar ulaþýr. Selim “yenge kendine dikkat et aile þerefimizi zedeleme. Doðru dürüst biri ile evlen baþýmýzla beraber hoþ karþýlarýz. Hakkýnda söylenenler hoþ deðil” der. O da “benim hayatýmdan kime ne ben istediðimi yaparým” diye cevap verince Selim çeker gider ve bir daha Nurten’i ailesinin içine girmesini yasaklar. Aile çaresizdir.

  Köyde çok yakýþýklý bir imam vardýr, evli çocuklarý olan dinine düþkün bir insandýr. Nurten onu gördüðü yerde dikkatlice ona bakmaktadýr. imam  da farkýna varmaktadýr fakat Allahtan korktuðu için aklýndan “ sen güzelsin amma haramsýn bana yaramazsýn”  deyip gitmektedir.

  Ýmam onun bakýþlarýndan rahatsýz olmaya baþlar. Bir gün köy yolunda Nurten’le karþýlaþan imam ona “Nurten bu ne haldir bende bir arzun var gibi gel þu arzunu giderelim”  der. Nurten “ tabii var gel þu tenha yere geçelim” der. Ýmam “yok burada yolun ortasýn olsun” der. Nurten “deli misin sen gelen geçen bizi görür”  deyince. Ýmama “bire densiz bizi gelen geçen görür diye korkuyorsun. Onlar Allah’ýn yattýðý kullar görse ne olacak. Oysa o senin tenha dediðin yerde onlarý ve bizi yaratan Allah bizi görmeyecek mi. Nereye saklanacaðýz var mý böyle bir yer” diye baðýrýnca, Nurten hýzla oradan uzaklaþýr.

  Bu olaydan sonra Nurten bir gün Ýmamýn evine gider. Ýmamýn hanýmý ile konuþurken tam o sýrada imam eve gelir. Onu görünce geri dönmek ister. Ýmamýn hanýmý “hoca nereye  gidiyorsun burada çok önemli iþin var. Bak Nurten senden tövbe almaya gelmiþ ona tövbe vermeyecek misin” deyince  imam geri döner ve “Nurten bizim bacýmýz elbette ona tövbe veririm çok sevindim” der. Ve Nurten’e tövbe verir. Ve

      Nurten’i bu yollarda bir daha gören olmaz. Ona birisi bir þey dese “git baþýmdan yukarda Allah beni görüyor. Çocuklarýmý büyüteceðim sizinle uðraþamam” demektedir.

  Selim de artýk ona sahip çýkmýþ ailecek ona destek olmaya baþlamýþlardýr. Nurten de çocuklarýný büyütüp hayata tam hazýrlamýþ ve ikisine de yuva kurmuþtur.

  Ýnsan oðluyuz yaptýðýmýz yanlýþ  iþlerde insanlar bizi görecek diye korkarýz oysa bizi her zaman görüp gözetleyen ve o bizi yaratan Allahtan dan korkmak aklýmýza neden gelmez.

                                                                                                                               Faruk Soydemir