Altmýþlý yýllarda babam kara denizin en ünlü Balýkçýlarýndan sayýlan Kazým kaptanýn yanýnda çalýþmakta idi. Babam Balýkçý motorlarý ile denize ava gitmezdi. Büyük Balýkçý motoru (þimdiki gemi dedikler) o zamanlarda (tarata ana motor) lar denizde balýðý tespit eder,  aðý etrafýna serer ve denizden balýðý, hamsiyi çýkarýr onu bekleyen taþýyýcý ufak motorlara yükler ve ne yakýn limana gönderirlerdi. Ýþte o limanlarda balýðýn, hamsinin güvenilir biri tarafýndan boþalttýrýp satýþýný gerçekleþtirmesi aldýðý parayý da hiç eksiksiz bankaya yatýrmasý çok önemlidir.

           Kazým kaptan babamý çok defa denemiþ dürüst olduðunu görünce de “bu iþleri sen yapacaksýn denize çýkmana gerek yok” demiþti. Babamda avlanma sahasý nereye yakýnsa Karadeniz'de ne kadar iskele liman varsa dolaþmakta idi. Bu arada en çok Trabzon- Rize sahillerinde dolaþmakta idi.

          Bir gün Giresun’dan Trabzon'a gitmek için dolmuþa biner;  Tirebolu’ya varýnca yaþlý bir adam küçük bir çocuk ile yanýna gelir oda Trabzon'a gitmektedir. Babam selamlaþtýktan sonra “adýn ne benimki Ali” der. Adam “adým Mehmet” der. Babam   “bu çocuk torun mu” diye sorar

Mehmet Bey “hayýr torun deðil oðlum” deyince babam Mehmet beye bakar  “her halde uzun süre çocuðunuz olmadý yaþýnýza göre çocuk çok ufak seni kýrýyorsam beni baðýþla” Mehmet bey gayet sakin “tasalanma Ali kardeþ bu sorular çok soruluyor ben çoðuna cevap bile vermiyorum. Seninle yolumuz uzun sana hikâyemi anlatacaðým” der.

         Mehmet Bey “dinle Ali kardeþim” der ve hikâyesine baþlar. “ Tirebolu’nun varlýklý insanlarýndan birsiyim Allah býrakýp gidenlerden razý olsun adýmýz aða çocuðu hiçbir geçim sýkýntýmýz da yok olmadý da. Babam ben tek olduðum için on altý yaþýnda evlendirdi. çocuklarýmýz olsun ocaðýmýz boþ kalmasýn diye. Büyüðümüz sesimizi çýkaramadýk zaten köy yerinde daha kadýnýn erkeðin ne olduðunu anlamadan; sevgi aþk nedir bilmeden evlendik kadýn bu eþimiz bu büyüklerimiz her þeyi iyi bilir dedik. Sevgimizi evimize yönelttik. Gerçi baban çok sert bir insandý öyle yaramazlýk içki kumar berduþluk asla yapma þansým yoktu. yoksa kafamý koparýrdý. Ara sýra köydeki arkadaþlar (aða oðlu sen ananýn süt kuzususun) deseler de ben aldýrmadým-. Bir seferinde bu babamýn kulaðýna gitmiþ babam kahvede köylü ile otururken köylüye (çocuklarýnýza hâkim olun beni kötüye zorlamayýn çocuklarýnýzý adam gibi yetiþtirin) demiþ. Ondan sonra hiç kimse bana bir þey diyemedi. Gerçi o hýzlý yaþayanlarý gördük hepside genç yaþta ya kazadan ya da kötü bir hastalýkta veya birleri tarafýndan vurularak hayat veda ettiler. Neyse evlendikten iki sene sonra bir oðlumuz oldu. Adýný Ýmdat verdik babam annem kanatlarý olsa uçacaklardý. Bütün ilgileri Ýmdatýn üstünde idi her þeyi býraktýlar. Bana (artýk biz ihtiyarladýk mal senin istediðin gibi idare et) dediler.  Bu arada benim askerlik çýktý babam göndermemek için çare aradý amma ben gideceðim dedim bahriye olarak gittim üç sene askerlik yaptým. Fakat babam zengin olduðu için asker olduðum gemi komutanýný ayarladý ve izini çok kullandým bir kara görevi olsa beni gönderiyorlardý. En az yirmi günde yol izini veriyorlardý. Zaman bu gelip geçiyor askerlik bitti evime geldim Ýmdat artýk büyümüþtü önce Annam hastalandý Trabzon’da çok uðraþtýk amma çok geçmeden hakkýn rahmetine kavuþtu. Babam bir baþýna kalmýþtý çocuk gibi oldu onu hiç incitmeden hanýmýmla baktýk keþke yaþasa idi. Oda üç sene sonra vefat etti. Ali kardeþ çok duasýný aldým hiç hasta olamadým sebebini de annemin babamýn duasýna baðlamaktayým. Ýmdat askerliðini yapýp gelince; hamýn (oðlaný everelim biz de iyice ihtiyarladýk. Ben kendimi iyi hissetmiyorum.)  Araþtýrdýk babasý ölmüþ dýþarýdan bakýnca dindar bir aile kýzý kýz da güzel Ýmdat a gösterdiler beðenmiþ çok güzel bir düðün yaparak evlendirdik. Nede olsa bir oðlumuz var. Dedim ya bende bir tane idim.  Babamýzdan ne gördüysek onu yaptýk.

        Hanýmým gerçekten tam bir Osmanlý kadýný idi on bir sene önce birden rahatsýzlandý Türkiye’nin en ünlü doktorlarýna götürdüm lakin çare bulamadýlar. Hanýmým ( Mehmet bir oðlumuz malý mülkü onun üstüne yap ben ölmeden ne olur) dedi. Ben de daha çok erken ben bu gelinle ansýna güvenmiyorum beni zorda býrakýrsýn dedimse de çok ýsrar edince tutuk ne varsa Ýmdatýn üstüne verdik. Çok geçmedi haným vefat etti.

       Bir gün baktým bizim dünür kadýn bizim eve gelmiþ oturuyor. Hoþ geldin dedim. Kadýn oralý bile olmadý (sen kimsin) dedi sesimi çýkarmadým gelini bekledim. (Ne oluyor kýzým dedim) gelin bana (senin neyin var burada da ev geliyorsun) demez mi? Baþýmdan aþaðý kaynar su döküldü. Oðlumu bekledim eve gelmedi anladým ki bu iþ iyi planlanmýþ. Oðlum ruhsatlý silahým olduðunu biliyordu odama gidip eþyalarýmý topladým aldýðýmý eþyada ceza evinde bana yetecek kadar eþya idi. Tirebolu ya indim. Ortaðý olduðum otele yerleþtim.       Ýmdadýn her zaman oturduðu bir kahve vardý. Biliyordum adým gibi emindim orada idi.

      Evden çýkarken dünürle geline (ben sað olduðum sürece sizi bu evde oturtmayacaðým ya hepinizi temizleyeceðim ya da baþýnýzý alýp gideceksiniz) dedim çýktým.

      Ýmdat ý kahvede oyun oynarken buldum içeri girmeden kahveciye çaðýrttým. Ýmdat beni görünce rengi geçti belli ki evde olanlardan haberi var. Cebimden çýkardým iyi bir tabanca alacak kadar parayý eline koydum (  bak bu para ile git bir tabanca al yarýn çarþýya gel beni vur yoksa ben seni vuracaðým eðer vuramazsan yarýn tapuya gideceðiz.    üzerinde ne varsa geri devredeceksin. Ya aldýklarýný geri devredersin, ya da beni vuru kurtulursun veya ben üçünüzü de temizleyeceðim. Git hazýrlýðýný yap) dedi. Ali kardeþ oðlum bu ne biçim teklif nereden çýktý bu bile demeden arakasýný döndü gitti. Biliyorum akýl alacaðý kimseler vardý onlara gitti onlarda beni çok iyi tanýyorlardý geçmiþte çok ders verdiðim benden týrsan insanlar. Oðlanýn aklýna girdiklerinden eminim ama ok yaydan çýktý bir kere. Tutup kendi böyle bir þey dese oturur konuþurdum kayýnvalidesi ile karýsýný araya sokmasý iþi bitirdi.

     Ertesi gün Tirebolu’ya geldi hiç konuþmadan doðruca tapuya gittik üzerinde ne varsa hepsini tekrar bana devretti ve çýktýk. Ona (bak oðlum seni tüm servetimden sileceðim evdeki iki zilli bakalým ne yapacaklar sana on gün müsaade on gün sonra o evde sizi görmek istemiyorum) dedim ve ayrýldýk.

     Onlar on günde önce duydum ki Ýmdat göçünü almýþ Ýstanbul’a gitmiþ. Eve vardým hiçbir þeye dokunmamýþlar sadece kendilerine ait ne varsa alýp çýkmýþlar.

     Koca evde kaldým tek baþýma beni çok seven dostlarým vardýr. Onlar (seni evlendirelim aða dediler bende yaþým elli oldu nasýl olur) deyince  (olur olur hem de fýstýk gibi olur. Biz sana uygun kocaya gitmemiþ kýz buluruz) dediler. Bende (sütü bozuk birin bana getirmeyin sakýn hadi bakalým bulun) dedim.  Biliyordum beni deðil de üstünde oturduðum servet için bana can atan çok olacaktý. Nitekim bir ay sonra (birini bulduk durumunu anlattýk oda otuz beþ yaþlarýnda, bize “karýsýný severmiydi diye sordu” bizde çok dedik. “O zaman o adamla yaþanýr. Beni beðenirse ben onunla yaþarým malý mülkü beni ilgilendirmez insan zorda kalmak istemez ama bana yeteri kadar olsun baþka bir þey istemem”  dedi. Aða bunun gibisini bulamazsýn, az çok varlýklý bir ailenin kýzý) dediler. Tanýþtýk Zeynep Haným aþýrý deðil sade bir güzelliði var. Konuþmasýný oturup kalkmasýn bilen bir insan anlaþtýk evlendik. Allah her þeye hâkim bir yýl sonra bu oðlum oldu. Adýný (Zeynep Haným Murat olsun ben senden murat aldým)dedi. Fakat ben biraz dengesizim galiba doktora gidip “benim çocuðum olur mu” diye test yaptýrdým. Olumlu çýktý ondan sonrada yeni eþimi çok seviyorum. Ona ben ölürsem hiç bekleme evlen fakat elin adamýný oðlumun baþýna getirme bu servet hem sana hem de oðlum çok gelir. Oðlumu okut öbürüne çok uðraþtým okusun diye okumadý cahilin birisi bu cahil kalmasýn diyorum.  Eþimde bana “Mehmet bende genç deðilim ben bir evlat istiyordum Allaha þükür onu da verdi ben kocaya falan gitsem gençken giderdim” diyor. “O zaman oðlunu iyi yetiþtir benim yaþadýðýmý sende yaþama” deyince ben ölmeden oðlumda olsa kimseye bir þey vermem. Biz ölünce her þey onun deðimli” diyor.

     Ha Ýmdat Ýstanbul’a gittikten bir ay sonra mahkeme kanalý ile evlatlýktan düþürüm arkadaþlarýndan adresini öðrenip kararý ona ulaþtýrdým. Duyduðuma göre kayýn validesi her iþine karýþtýðý için evden kovmuþ bir oðlu bir kýzý varmýþ amma beni çok kýrdý bende isterdim torunlarýmla vakit geçireyim. Her þeyin iyisini Allah bilir. Kader böyle imiþ. Ali kardeþ baþýný aðrýttým iyi olan ney biliyor musun çok mutluyum Allaha þükür” diyerek sözlerini bitirmiþ.

     Babam “hikâye biraz daha uzasa Trabzon’u geçecektik bir teline dokundum bin ah çýktý amma tam ders alýnacak bir olay” dedi.

    Bende “baba bu hikâye bana galiba bende tekim kardeþim yok þimdi sen bana (kýzým sana söylüyorum gelinim sen iþit) mi demek istedin. Baba sen o kadar zengin deðilsin hem bende senden mal mülk istemem ben senden hiç usanmam belki sen benden usanmýþsýndýr”  deyince

Elindeki hamsi kovasýn kafama aktardý “sýpa seni öldürürüm benim neyim var”  diye.

     Daha sonraki yýllarda medikalcýlýk yaparken Tirebolu’nun biraz yükseðinde böyle ir olayýn yaþandýðý öðrendim. Hep aklýma takýlýrdý adam babama hikâyemi anlattý acaba. Veya baban mý uydurdu diye.

     Dünya üç günlük amma insanoðlu ne yaptýðýnýn farkýnda deðil. Bir kalbi kýrmak çok kolay, dünyaný servetine sahip olmakta onu kaybetmekte an meselesi. Servetler yeniden elde edilir ya kaybedilen deðerler onlarý geri getirmek hiç mümkün deðil.

                                                                                                             Faruk Soydemir