Serkan Giresun’un þirin bir beldesi olan Duru oðlu’ nun Kara Eyüp (GARÝB) mahallesinde mahalle ile ormanýn buluþtuðu mahallenin en yüksek yerinde dünyaya gelmiþ. Babasý köyün varlýklý insanlarýndan Hakký beyin oðlu Hasan namý diðer (Kürt Mehmet; Çocukluðu zamanýnda çok esmer olduðu için köylü böyle isim takmýþ)

      Serkan’ýn babasý ile medikal üzerine ticaret yaparken tanýþtým. Kýzý Sevgi rahatsýzlaþmýþ omurlarýnda eðilme baþladýðý için benden korse istediler. Birkaç yere hatta baþka illerde de fiyat araþtýrmýþlar bana ne kadara getirteceðimi sordular.  Bende köylerden gelen insanlara hep yardým ettiðim için fiyata aþýrý kâr koymadan hatta nakliyesini ödeyin getireyim dedim. Benim açýk kalpli oluþum Kürt Mehmet’in hoþuna gittiði için köyden gelirken bana sebze ve meyve getirdi. Beni evine davet etti. Bir cumartesi günü Sevginin korsesi gelince korseyi aldým köye Kürt Mehmet’in yanýna çýktým.

    O da köyde; benden arkadaþlarýna komþularýna bahsetmiþ onlarda “o gelmez hem senden kâr almasýn hem de o kadar yolu tepip gelsin olacak þey deðil” derlerken benim geldiðimi görmüþ “siz öyle zannedin o adam yalan söylemez dedim size bakýn geliyor iþte” demiþ ve benim yoluma geldi.

      Sevginin korsesini taktým. “Bu gün cumartesi seni göndermeyeceðim bu akþam bizde kalacaksýn” dedi bende “kalamayacaðým baþka bir zaman mutlak gelirim” dedim oradakilerle vedalaþýp ayrýldým.

      Ondan sonra Kürt Mehmet çarþýya her iniþinde bana mutlaka gelmeye baþladý. Köyde bir hasta veya baþý sýkýþaný aldý bana getirdi. Elimizden geldiði kadar ona ve tüm gelenlere yardým etmekten geri durmadýk. Kürt Mehmet’e sorulsa “o benim kardeþim onun için canýmý veririm” diyecek kadar beni severdi. Evli beþ te çocuðu vardý fakat yaþayýþý olabildiðince serbest ti. Bir seferinde köyde komþularýndan bir tanesi küçük kardeþini ve kardeþinin güttüðü ineði döverek gelir.  Mehmet “ amca bunlarý neden dövüyorsun” deyince adam “sen küçüksün hanýmýný idare edemezsin hem askere gideceksin biz yardýmcý olalým” deyince; Mehmet eve gitmiþ tabancayý almýþ evdekiler mani olma istemiþler oda “tamam bir þey yapmayacaðým” demiþ akþam olunca komþusunun evine varmýþ tabancayý komþusunun aðzýna takarak “bana bunu bu aðýzla mý söyledin di deyip tetiðe basmýþ adam kafasýný çevirince mermi adamýn omzuna girmiþ.  Mahkemede de “hâkime aslýnda ölmesi lazýmdý. Ben ailemi idare edecek kadar varým. O ölümü aradý amma kurtuldu.” diye ifade vermiþ. Aðýr tahrik göz önüne alýnsa da Ölümüne atýþ yaptýðý için on dört yýl ceza almýþ üçüncü yýlda siyasi aftan çýkmýþ ondan sonra askere gitmiþ gelmiþ. Köyden bir müddet uzaklaþmak için göçünü alýp Ýstanbula gitmiþ orada bir müddet hanýmý ile beraber iþ bulup çalýþmýþlar. Babasý annesi artýk gelin diye haber gönderince Mehmet göçünü alýp gelmiþ.  Ben tanýþandan sonra her fýrsatta bana “ sabýkam var diye köyde bana düþman olanlar üzerime geliyor ne yapacaðýmý bilemiyorum” diye dert yanmýþtý. Bende benim dükkana her gün uðrayan bir Artvinli aðýr ceza reisi vardý ona durumu anlatým oda bana “ o adam buraya gelince benimle bir görüþelim birde ben dinleyeyim” dedi. Bende Mehmet’e telefonla “Çarþýya gelince mutlaka bana uðra senin durumunu Aðýr ceza reisine anlattým seninle görüþmek istiyor” dedim. Mehmet bana “ arkadaþ sen bende de delisin ben adama ne diyeceðim bana inanýr mý?” deyince bende “sen doðruyu söyle biliyorsun en rahat doðrular söylenir. Üstelik adam öðle yemeðinde benimle olacak bu arada sende gelirsin. Biz kahvemizi içerken seni tanýþtýrýrým” dedim. Hasan ertesi gün güzelce giyinmiþ tam bir beyefendi gibi geldi. Ben bile þaþýrdým. Reisle kahve molasýnda onlarý tanýþtýrdým. Reis adliyede eski dosyasýný çýkartýrmýþ incelemiþ .“ gel bakalým Mehmet olay zamaný küçükmüþsün ifadeni okudum önce en oldu doðruyu söyle” dedi Mehmet’te “ efendim bu yeniden ifade olmasýn” Dedi ve beni babam küçükken evlendirdi. Köyde genç büyük delikanlýlar ve orta yaþtan olan erkekler bana sataþmaya baþladýlar. Birkaç defa (arkadaþ siz büyüksünüz evli olanýnýz da var söylediðiniz lafa dikkat edin) dedimse de bana aldýrmadýlar. Bir gün bu vurduðum adam (sen bu karý ile uðraþamazsýn birazda bana gönder.) Deyince ipler koptu ilahý evden aldým evine gittim aðzýna daydým tetiðe bastým adam kafayý çevirince omzuna saplandý. Hakim beye de olayý olduðu gibi anlatým. Aslýnda onu öldürmem gerekirdi amma yapamadým; þimdi beni sýkýþtýrýyorlar sabýkam var ya bir hata yapýp içeri attýracaklar Allah biliyor bu sefer onlar için hiç iyi olmayacak. Siz bu iþi iyi bilirsiniz ne yapayým ne akýl veririsin” dedi.

    Reis bey biraz sesiz düþündü ve bana dönerek “bu insanlar böyle iþte ilk baþtan kendileri hatalý insanýn onuru ile oynarlar karþýlýðýný acý görürler amma akýllanmazlar” dedi. Sonra Mehmet’ e dönerek “ Köyde benim aklý verdiðimi söyleme savcýya bir dilekçe yaz ver. Verirken de bu konudan Reis beyin bilgisi var de. O benimle bu konuyu görüþür bende eski dosyaný ve olayý ona anlatýrým”. Beni göstererek “ bu senin dilekçeni yazar kalemi kuvvetlidir ben biliyorum” dedi. Kalktý ve “ duruþma var vatandaþý dilemem gerek” dedi ve gitti.

    Mehmet( Hasan) la biz baþ baþa kaldýk bende daktiloyu çýkarýp Mehmet’in dilekçesini bir sayfaya oturacak þekilde düzenleyip yazdým Mehmet’ “ demir tavýnda dövülür git dilekçeni ver” dedim. Hasan gitti dilekçesini savcýya verdi. Savcý “bu ne “ deyince oda “ aðýr caza reisi bu konuda tüm bilgilere vakýf efendim ondan iþin aslýn öðrene bilirsin dilekçemde tüm konu ayrýntýlý olarak yazýlý” demiþ.

    Bir hafta geçmeden savcý o þahýslarý çaðýrmýþ “eðer bu adam birinizi vurur öldürürse davayý açmadan kapatýrým adamýn yoluna çýkmayýn baþtan suçlusunuz dua et adam sizi öldürememiþ. Varýn gidin bir daha adamý etrafýnda dolaþmayýn. Ona bir þey olursa sizi kimse elimden kurtaramaz” demiþ ve göndermiþ. Yanlarýnda köy muhtarý da varmýþ. Muhtar Bana “ abi sen ne yaptýn Kürt Mehmet’e köyde artýk kimse yanaþamaz” dedi. Ben de “benden bilmeyin ben bir þey yapmadým” dedimse de inanmadý.

       Bir gün bana telefon etti “acele gel bu þerefsizlerle baþým dertte kadýnýn parmaðýný kestim” dedi. Bende acele gittim. Jandarma geliþ. Mehmet’i almýþ gidiyordu “ne yapacaðým þimdi” dedi. Bende “bakalým” dedim “sen ifadeni bir avukatla ver ve doðruyu söyle zaten öncenden dilekçen var” dedim.

       Ýfadesi alýnmýþ bende sordum ne oldu diye “ bahçede çalýþýyordum kadýn elinde bir fasulye sýrýðý ile geldi bana vurmaya baþladý bende kendimi koruyayým diye elimdeki oraðý sallayýnca parmaðýna gelmiþ parmaðý kopmuþ ben görmedim. Sýrtým sýrýk izi ile dolu” deyince. Ben hemen avukata doktora götürün izleri tespit ettirin”  dedim. Alýp hastaneye götürdüler. Doktora iyi bakmasýný rica ettim oda on beþ gün rapor yazmýþ.

        Dava aðýr cezaya intikal etti. Reis bey Mehmet’i görünce  “hayrola Mehmet baþýn yine dertte galiba” deyince Mehmet “reis bey bu insanlar oldukça daha çok karþýna çýkarýz amma benim bunlar hakkýnda savcý beyde dilekçem var. Ben bahçemde çalýþýrken geldi beni sýrýkla dövmeye baþladý bende gayrý ihtiyari elimdeki oraðý sallayýnca parmaðý kesilmiþ ona bilerek durmadým. Bilerek vursam kafasýný keserdim niye elini keseyim ki. Yine de karar sizin” dedi.

      Aðýr ceza reisi savcýya dönerek “ dilekçesi ve doktor raporu elinizde mi? Bu konuda mütalaanýz hazýr mý   ” diye sordu oda “ evet mütalaam hazýr ben Mehmet’in suçsuz olduðuna inanýyorum. Mehmet daha önceden bu olaylarla karþýlaþacaðýný bizlere yazýlý olarak bildirmiþ savcýlýðýmýz bu kiþileri uyarmýþtý. Mehmet’in korunmasý için on gün gözaltýnda tutulmasýn teklif ediyorum. Bu olayýn siciline iþlememesini talep ediyorum” dedi. Reis bey de “Mehmet seni on gün misafir edeceðiz siciline iþlenmeyecek” dedi ve celseyi kapattý.

     Daha sonra reis bey bana uðradýðýnda “ asýl onlarý hapse gönderecektim amma hem maðdur durumda hem de ceza yanlýþ olurdu.” Dedi telefonu aldý ceza evini aradý ve “oraya Mehmet diye birini gönderdim o sizin misafiriniz on gün rahat etsin adam suçlu deðil biz onu korumak için gönderdik” dedi. Bana gönlün rahat etsin arkadaþýnýn yeri rahat sen aileden haber la gerekirse bizde yardým edelim” dedi.

    Serkan en büyük çocuk peþi sýra dört tane daha çocuk olunca tam çocukluðunu yaþayamadan evin büyüðü durumuna gelmiþ hele de babasý ceza evinde kaldýðý sürede evin erkeðinin yükü omuzlarýna binmiþ. Her ne kadar dedesi yardým etse de onun yapamayacaðý bir çok iþ ona kalmýþ ve yapmaya çalýþmýþ.

    Ben Serkan’ý tanýdýðýmda yedi yaþýnda idi;  Babasý sürekli onu horluyor iteliyor dövüyordu ben rast geldiðim zamanlarda mani oluyordum “ Mehmet çocuðu diðerlerinden ayýrýyorsun hiç iyi bir durum deðil bir gün bu çocuðun eline kalýrsýn” diyordum.

   Serkan da babanýn annenin yanlýþýna karþýlýk onlar ne derse onu yapmakta mümkün olduðu kadar onlarýn sözünden çýkmamaya özen göstermekteydi.  Amma ne kadar uysal davransa da en ufak bir hadise olsa onun üzerinde kalmakta hatta kendisi o olayýn yanýnda olsun veya olmasýn ilk suçlu evde o olmaktaydý.  Mehmet’e defalarca uyarýda bulunduðum halde “kardeþim bu çocuk adam olmaz böyle yapmasam daha kötü olur” demekte bende “ peki öbürleri ne olur hiç düþündün mü” deyince  “onlar çocuk” demekte bende doðruya Serkan büyümüþ her nasýlsa aralarýnda iki yaþ var. Asýl senin bu çocuklarýný görmek isterim bakalým ne çýkacak karþýma” deyince; “Benim çocuklarýn usludur hepsi iyi insan olacak” diyordu.

       Kürt Mehmet macerayý seven bir insandý. Bulunduðu köy eski kervan yolu üzerinde orada yaþayan insanla oralardan maden (altýn) çýkarýp iþlemiþler. Hatta ormanýn içinde maden iþledikleri körüklerin ocaklarýn yerleri durmakta. Mehmet’te “buralarda define var. Eskiden buradan geçen kervanlarý eþkýyalar soymuþ ve iki katýr yükü altýný buralarda bir yere saklamýþlar. Bulursak yaþadýk” diyordu. Çevrede ne kadar elinde define arama cihazý olan varsa hepsini bulmuþ baðlantý kurmuþtu. Bir cumartesi sabah Mehmet beni aradý. “bir arkadaþ buldum elinde cýva ve uranyumdan yapýlmýþ alet var. Gösterdiði yerde mutlaka define çýkýyormuþ, sende gel bulursak sende alýrsýn” diye telefon etti. Bende hanýma “ bu deli bahane ile bizi köye çaðýrýyor gidelim yarýn Pazar dinlenmiþ oluruz. Yiyip içeceðimizi alalým çocuklarda olunca kalabalýk oluruz” dedim. Hanýmým “güldü hakikaten bu deli dediðin gibi þehrin pis havasýndan kurtulmuþ oluruz.” Dedi.  Hazýrlanýp Kara Eyüb’e çýktýk. Adamlar orada beni bekliyordu: ben adamlara “ böyle þeylere inanmam birde bu iþ nasip meselesi bin yýllýk ömrün olsa arasan bulamazsýn amma nasip olursa gelir ayaðýna dolaþýr. Ben çalýþmadan hiçbir þeyi kazanacaðýma inanamam. Önce alýn teri lazým.” Dedikten sonra adamlarla ormana çýktýk. Aleti nereye tutarsak dolu gösteriyor ufak bir tepe var orada alet sanki kopacak gibi sona oturdu. Bende þaþýrdým. Adamlar “burada höyük var içi de define dolu bir yeden eþerek girelim” dediler. Böyle bir þeye ihtimal vermediðim halde kafam karýþtý. Tepenin altýndan eþmeye baþladýlar. Çoluk çocuk herkes ful çalýþmaya baþladý. Bende seyre daldým. Ýki metreye kadar eþtiler. Ben “ bakýn bu defineyi buraya saklayan ben olsam ve beni bu ülkeden kovalasalar buraya koyduðum þeyi en fazla on dakikada alacak þekilde koyarým. Çükü ömrüm olursa buraya bir kere gelme þansým olur var burada ise yalnýz on dakika kalma imkaným olur. Gelsem an yakýn Kür Mehmet’in evi var adam misafir server ona misafir olabilirim oda beni yalnýz ancak on dakika yalnýz býrakýr. Boþuna eþiyorsunuz” diyorsam da yedi metre derinliðe indiler. Bu arada adamýn elinden cihazý aldým gittim yeril kaya üzerine tutum baktým yine ayýn var gösteriyor geldim onlara “boþuna aramayýn bu arazinin yapýsýnda altýn bileþimi var. Gömü yok . ben eve gidiyorum” dedim ormandan eve geldim.  Benimle tanýþandan sonra “senin Ankara-Ýstanbul da çevren çok bu defineyi bulunca bozdurmama yardým edersin” derdi. Bir gün “ çok merak ediyorsan beninde tanýdýðým birinde arama detektörü var Almanya’dan getirmiþ çaðýralým “ dedim. O arkadaþý geldi alýp gitti akþama doðru Mehmet bana telefon etti. “kardeþim kesin bulduk hemen gel.”  “Mehmet beni boþuna oraya çýkarma orada define yok sizin o arazinizde altýn bileþimi var” dedim. Amma “gel sensiz eþmek istemiyorum” diye ýsrar edince, “ben gelene kadar  siz eþin bakalým ben onu çýkarma zamanýna orda olurum.” yukarý köye yanýna çýktýðýmda evin kapýsýnda oturmuþlar çay içiyorlardý. “ ne oldu dedim”  “eþtik bir kaya çýktý onu yerinden aldýk cihazý tutuk daha göstermedi” dediler. Ben güldüm ve “kardeþim bu hayalden vazgeç sana defalarca söyledim buralarda define bulamazsýn becere biliyor musun? Kum eritme ocaðýný bu taþlarý erit içindeki altýný çýkar. Onunda maliyeti seni kurtarýr mý?  Onu bilemem” dedim.  Oturduk akþam yemeðinde sütümüzü yoðurdumuzu yedik ve dükkana döndüm.

        Serkan askere gitti geldi bu sefer babanýn annenin baskýsý daha da arttý  “koca adam oldun git çalýþ bize para getir. Yoksa bu evden git” demeye baþladýlar. Oysa Kürt Mehmet ömründe doðru dürüst bir iþte çalýþmamýþ, babasýný ona verdiði fýndýk bahçelerinden elde ettiði gelirle yaþam sürdürmüþ etrafýnda bir sürü insana borçlu yaþayan bir tipti. Kürt Mehmet kendince eðlenceyi seven ortam adýmý geçinen birisi idi. Hal böyle olunca da yeri geldi mi?  Serkaný bu ortamlarýn içine çekmekte idi. Defalarca yanlýþ yaptýðýný bu çocuðu girdiðin kötü ortamlara sokma bir de bu çocuktan saygý bekliyorsun bu iþin ikisi bir arada olmaz diye ikazda bulundumsa da “ben iþimi iyi bilirim” demiþti.

       Bir gün bana “ben Serkana bir kýz buldum evlendireceðim” dedi. Bende “aslý nedir ne biçim bir þey bakalým” dedim. “Ben beðendimse o almak zorunda” dedi. Bende güldüm ve “gün ola hayrola kardeþim Mehmet” dedim.        Bir söz vardýr erkekler iki kere aða olurmuþ. Gerçi biz hiç olamadýk ya.

       Birincisi; evlenince hele de cahil olursa onu aðalýðýný sorma gitsin. Nede olsa erkekliðinin farkýna varýyor dünyayý takmazlar.

      Ýkincisi babasý ölünce aða olur derler. Bu sözde cahil insanlar için geçerlidir. Ýþte bizim Serkanda evlenince aða oldu babasýný anasýn takmadý bile, babasý da göçünü al nereye gidersen git deyince Serkan çarþýdan bir ev bulup taþýndý. Bu arada bir kýzlarý oldu bende yakýn ilçede belediye temizlik iþinde Serkana iþ buldum yerleþtirdim. Ýlçeye taþýdým yerleþtirdim. Serkan gece gündüz çalýþýrken bir yandan da evinde arkadaþlarý ile içki alemi yapmaya baþladý. Ne kadar uyardýmsa da beni dinlemedi.

      Bir gün “amca ben bu kadýný vuracaðým bir dostu var bak mektuplarýný yakaladým” dedi. Bende “sakýn ha bu tür kadýnlar bir ceket gibidir çýkarýr atarsýn bunlar için baþýn derde sokup ceza evinde bir saat bile yatmaya deðmez” deyince  “haklýsýn” dedi.

      Kürt Mehmet’i aradým durumu anlatým o da “beni ilgilendirmez” diye cevap verdi. O zaman “kardeþim hani çok iyi bir aile idi sen ben yanlýþ iþ yapmam demiþtin ya neden seni ilgilendirmiyor” dedim. Oda “kazandýðý paradan bana bir kuruþ mu verdi sanki” diye karþýlýk verdi.  “ bak Mehmet insan evladýnýn durumu takip eder kaç aydýr bir sefer bunlar ne yapýyor, benim oðlunun durumu belli evine adam getirir içki içirir ailesi bozulur diye geldiniz mi baktýnýz mý ha para kazanmýþ size vermemiþ hayret. Amma böyle karganýn böyle kuþu olur” dedim ve telefonu kapattým. Kýzdýðýmý anlayýnca Mehmet hanýmýný almýþ Serkanýn evine gelmiþ gelini “ bana karýþamazsýnýz ben istediðimi yaparým” demiþ. Serkan boþanmak için dava açtý hâkim kadýnmýþ Serkan elindeki belgeleri verince hâkime haným Serkanýn hanýmýna aðzýna ne gelirse saymýþ. Ve seni boþadým çocuk babada kalacak ve sen onu daha görmeyeceksin diye karara baðlamýþ.   Serkan boþandý çocuðu Kürt Mehmet ile hanýmý alýp köye götürdüler. Serkan bir müddet daha iþinde çalýþtý amma yuvasý yýkýlýnca yaþantýsý tamamen deðiþti nerde akþam orda sabah eder duruma geldi. Çok geçmeden iþinden çýktý.

      Bazen köyde bazen de þehirde nerede iþ bulursa çalýþmaya baþladý. Bir sene bende fýndýk toplamaya geldi. Bende Giresun’dan fýndýk toplamak için iþçi getirmiþtim içlerinde iki tane de kýz vardý. Serkan dallarý silkeliyor dolan fýndýk çuvallarýný taþýyordu, kýzlarla konuþurken baktým yaþý daha ufak olaný ile daha fazla ilgileniyor. Ona “senin için öbür kýz daha uygun aðýr baþlý tam ev kadýný olacak birisi” dedim bana “amca bu kýz hoþuma gidiyor anlaþtýk” dedi bende “kýzýn yaþý çok küçük istesen sana vermezler” dedimse de beni dinlemedi bende kýzýn babaannesine “ bu kýz bu adamla kaçacak haberiniz olsun yarýn bana sen emanet edilecek adam deðilsin dersiniz, babasý bir sözüm kýrmadý bana fýndýk toplaya gönderdi babasýna söyle” dedim.

        Fýndýk toparlandý Giresun’a indik aradan az bir zaman geçmiþti ki Serkan Danteli kaçýrmýþ dediler. Dantelin babasý beni çaðýrdý “ sen nasýl adamsýn kardeþim namusumuzu sana emanet ettik böylemi olacaktý” diye bana sitem edince. Bende “bak kardeþim bu meseleyi ben köyde fark ettim ve annene çaðýrdým durumu izah ettim hatta sana selam söyleyin gerekeni o yapsýn dedim sana söylenmedi mi?” deyince annesini çaðýrdý. “Bu arkadaþ sana bunlarý söyledi mi?” diye sordu. Kadýn da “evet anlattýklarý doðru bana söyledi bende çok þey biliyor. Gençlerin konuþmasýnda ne var ki abartýyor diye düþündüm ve seni kýzar diye söylemedim” dedi. Adam bana döndü “ben bu adam böyle þeye müsaade etmez diye düþünmüþtüm doðru düþünmüþüm sen sana düþen görevi hakkýyla yapmýþsýn bundan sonra bu evde senin yerin ben ölene kadar olacaktýr baþýmla berabersin” dedi.

       Daha sonra bana “ þimdi ne yapacaðýz bunu þikâyet etsek oðlaný hapse atarlar fakat hapse girse ne olacak ki biz nasýlsa kýzý birine verecektik sen ne dersin” dedi. Bende “çok isabetli bir karar babasýna haber göndereyim gelsin konuþun bende yanýnýzda olayým istermisin” dedim. Oda “en iyisi öyle olacak gelsinler” dedi.

          Kürt Mehmet’i aradým durumu anlattým “bana ne ben onu bir kere evlendirdim baþýný çaresine baksýn” deyince; çok sinirlendim ve  “sen bir kere evlendirdin doðru söylüyorsun da öyle bir gelin seçtin ki nereden kimin koynundan aldýndý ben anlayamadým. Bu kýz daha on beþ yaþýnda eline senin oðlundan baþkasý deðmemiþtir. Ha doðruya sana öyle gelin gerekmez öbürü gibi olmasý lazým deyince” “dur kardeþim bu ne biçim sinir tamam geliyoruz kýzma” dedi.

         Bende “bak kardeþim ben adamlarý yatýþtýrana kadar deveye yüz hendek atlattým sen tutmuþ bana hikâye okuyorsun yarýn burada olun” dedim. Ertesi gün Kürt Mehmet’le hanýmý bana geldiler. “hakikaten kýzý kaçýrmýþ mý bu deli neredeler acaba; bize haber vermedi” dediler. “Olur dedim. Merak etmeyin beni bir iki gün içinde arar amca git konuþ diye, sözümü yine dinlemedi bahçede daha olgun bir kýz vardý. Tam ev kadýný olabilecek Serkaný çekip çevirebilecek birisi idi. Serkana da heves ediyordu amma ne yapalým baþa gelen çekilir” dedim. Kürt Mehmet  “ sen hiç yanýlmazsýn keþke senin dediðin olsaydý” dediler.

   Beraberce Dantelin babasýnýn yanýna gittik adam “kýzým çok ufak daha bir çorba bile piþirmeyi bilmez bu iþ iyi olmadý amma bak arkadaþ kýzým kaynata ve kaynana olarak size emanet. Varýn ne gerekiyorsa yapacaðýnýz ne varsa kendinize biz olur vereceðiz elin kapýlarýnda sürtmesinler” dediler.

    Akþam olmadan Serkan la Dantel beni aradýlar bende eve gitmelerini her hangi bir tehlike olmadýðýný Dantelin ailesi þikâyetçi olmayacaðýný söyledim ve köye Serkanýn babasýnýn evine gittiler. Daha sonra sade bir düðün yapýlarak evlendiler. Serkan ilk eþinden bir kýzý olduðu için Dantelden hemen bir çocuk olsun istemiyordu fakat Dantelin ailesi bir torunumuz olsun diye diretmeye baþladý. Kýzlarýný tedaviye götürdüler. Derken Serkanda itiyorsanýz olsun dedi ve bir oðullarý oldu.

     Dantelin annesi sürekli kýzýna “kýzým Ýstanbul’a gidin orda daha iyi iþ bulur çalýþýrsýnýz diye diretince Serkan göçünü aldý istanbula gitti fakat çok geçmeden kaynanasý peþlerine düþtü oda kocasýný Giresun’da býrakýp oraya gitti.

     Serkanla telefonda konuþtuðumda “amca bu kadýn dengesiz bir türlü gözü doymak bilmiyor ikide bir Dantele býrak bu adamý baþkasýný bul diyormuþ. Ýþim uzakta bazen iki gün eve gelemiyorum gelince de sen nerede idin kiminleydin gibi bir sürü tatsýz hadise yaþýyorum hepsi kayýn validemin baþýný altýndan çýkýyor, üstelik kaynýmda bizimle kalýyor bana sen bizi bakacaksýn diyorlar. Ne yapacaðýmý þaþýrdým” diye dertleniyordu.

     Bir gün Serkan yine aradý “amca; oðlum Ercan çok hastalandý hastanelerde uðraþýyorum ah Giresun’da olsam sen onu en güzel þekilde tedavi ettirirdin” dedi. Bende “Dantelle aran nasýl” diye sordum. Oda “bizim aramýzda bir sorun yok. Amma kayýn validem bizi mutlaka ayýracak kadýn kafasýna koymuþ” dedi

    Aradan çok geçmeden Serkan “amca biz boþanacaðýz Dantele o kadar yalvarýyorum o benim annem onun sözünden çýkamam diyor. Amma biri birimizi çok seviyoruz bu gün el ele tutuþup hâkim huzuruna çýkacaðýz” dedi.

     Mahkemeye dediði gibi el ele çýkmýþlar Serkan durumu anlatmýþ; Dantelde “annesinden geçemediðini boþanmak istediðini söyleyince; Serkan da o istiyorsa bende boþanmak istiyorum diyerek boþanmayý tamamlamýþlar. Yalnýz Serkan Oðlumu Ercan daha çok ufak annesinde kalsýn deyince hâkim kararý o yönde vermiþ.

      Çok geçmeden Danteli annesi Kardeþinin oðluna vermiþ, Dantelin evlendiðin adam “ ben çocuk istemem elin çocuðunu bakamam babasýna ver gitsin” demiþ. Dantel Serkaný arayarak “çocuðunu gel al” demiþ. Serkan da “mahkeme sana verdi buluþup konuþalým” demiþ ve bir yerde buluþmuþlar. Dantel Ercaný fýrlatýp atmýþ ve Serkana “al þu p….” Demiþ. Serkan da Ercaný aldýðý gibi Giresun’a getirdi. Ercan daha üç yaþýna gelmediði halde “Ercan annen ne yaptý sana deyince”  annem beni kaldýrdý betonun üstüne attý. Babama al þu …! Dedi” diye söylüyor.

      Ýþte Serkanýn hayatý bu olaydan tamamen daðýldý. Ercaný tek baþýna bakmaya çalýþtý bakýcý tuttu iþi olmayýnca bakýcýlar da býraktý çoðu kez Ercan bizim yanýmýzda kaldý.

    Serkanýn daðýnýk sorumsuz hayatý devam ederken Ercan’da hayatýný en kötü dönemlerini çocuk yaþta yaþamaya baþladý. Tüm ýsrarlarýma raðmen Serkan Ercanýn Vesayetini üzerine almadý. Ercaný son verdiði bakýcýda çocuðun durumunu merak edip bakmaya gittiðimde bakýcýnýn ruh hastasý olduðunun farkýna varýnca çocuk polisi bürosuna durumu anlattým ve Ercaný oradan aldýrdým. Ondan sonra da Ercanýn çocuk yuvasý serüveni baþladý.

      Benim haným her fýrsatta Ercaný bakýcýlarýna gidip görüyordu. Yuvaya geçince ona görme müsaadesi vermediler. Uzun süre göremedik. Yuvada çalýþan yetkililerden akrabamýz olanlar vardý onlar bile yardýmcý olamadýlar. Ýki yýl sonra ancak Ercaný gösterdiler. Çocuðun buraya alýþmasý gerek diyorlardý.  0-6 yaþ gurubundan 7 yaþýna gelince hem okula baþladý hem de biz daha serbest görmeye baþladýk. Bu arada ne anasý nede Serkan çocukla ilgilemedi aramadý sormadý sanki sýrtlarýndan bir yük kalkmýþ gibi rahatladýlar. Ercan “dede siz de olmasanýz ben kaybolurum benim ailem sizsiniz. Annemden babamdan hiçbir þey olmaz” demekte.

   Yaz tatilini bir ay bizimle beraber geçirmekte. Çocuk bu kadar çilenin içersinde tutunacak dal aramakta. Spor yapmakta judo da iki üç tane altýn madalyasý var lakin bazen her þeye boþ vermekte.

    Serkan tam bir serseri hayatý yaþamakta hiçbir yerde düzen tutamamakta, eline bir kuruþ geçse harcamakta. Tüm bunlara karþýn elinden geldiði kadar insanlar yardým etmeye çalýþmakta yarýn ne olacak demeden elindekini vermekte ondan sonrada bazen kuru ekmeðe talim etmekte. Kendini art niyetli insanlardan kurtaramamakta en yakýnlarý bile ona zarar vermekte. Kýsaca “ben ipin ucunu suya çoktan attým çavuþ” demekte. Oysa Ercanýn derli toplu bir aileye ihtiyacý var. Gözü hep babasýnda amma her gün ümidini yitirmekte hayat devam etmekte.  

     Hep yaþanmýþ olaylarý hikâye edip sizlere sundum bu da yaþanmýþ ve yaþanmaya devam eden bir hayat öyküsüdür. Birilerine mesajlar verebilirsek, bir yerlerde birleri bu yazýlanlarý okuyup kendine, hayatýna yön verirse, kýsaca birlerinin kurtuluþuna vesile olursak ne mutlu       

                                                                                                                         Faruk Soydemir

  Edebiyat Evi----Þiir Kolik