1
26 Ekim 1982 yılında Kayseri’de dünyaya
gözlerini açtı. Çocukluğunun belirli dönemlerini Antalya, İstanbul ve Ankara
gibi illerde geçirdi.
TED Kayseri Koleji’nde öğrenimine başlayarak
Şeker Lisesi’nde öğrenimini sürdürdü. Başarılı bir lise hayatından sonra Niğde
Üniversitesi Radyo Televizyon Yayıncılığı Bölümü’nden mezun olarak eğitim
hayatını tamamladı.
Mesleki stajını TRT’nin çeşitli birimlerinde
yaparken “Uzak Topraklar: Suriye” belgesel çalışmalarında yer aldı.
Yapımcılığını ve yönetmenliğini yaptığı “Otomobil Dünyası” isimli televizyon
programını hazırladı.
Vatani görevini Elazığ’ın Palu İlçe Jandarma
Komutanlığı’nda yaptı.
***
Baba Mesleğinden
Esinlendi
Babasının gazeteci olması nedeniyle hem
fotoğrafçılığı hem de gazeteciliğe ilgi duymaya başladı. Bu nedenle de fotoğraf
servisi kurdu. Yerelde gazetecilik zordu. Fotoğrafçılık zordu. Bu işi yapmak
sabır işiydi. Fedakârlık işiydi. Sevme işiydi. Ne gazetecilik ne de
fotoğrafçılık karın doyuruyordu.
Hayatını devam ettirebilmek için paraya ihtiyacı
vardı. Bunun içinde öncelikle iş bulması gerekiyordu. Önce Kayseri Şeker
Fabrikası’na girdi. Burada bir müddet çalıştı. Daha sonra buradan ayrılarak
Orta Anadolu Şeker Fabrikası’nda işe başladı. Buralarda çalışırken baba mesleği
olan gazetecilik ve fotoğrafçılığa duyduğu ilgi ve sevgi hep yüreğinde capcanlı
durdu. Fotoğrafçılığa ve gazeteciliğe fahri olarak devam etti. Ne
yazdıklarından ne de çektiği fotoğraflardan asla bir beklenti içinde olmadı.
Çünkü para kazandığı bir iş’te çalışıyordu. İhtiyaçlarını giderebilecek kadar
para kazanıyordu.
***
İlk Kişisel Sergileri ile Kendi Sınırlarını Aşıyor
Kayseri Şeker Fabrikası ve Orta Anadolu Şeker
Fabrikası’nda çalışırken Devlet Güzel Sanatlar Fakültesi Atatürk Evi Sergi
Salonu, İpek Saray Alışveriş Merkezi ve Kayseri Ticaret Odası’nda ilk kişisel
sergilerini açtı. Sergilerdeki fotoğrafları, büyük ilgi topladı. Bu ilgi, onun
fotoğraf makinesinin deklanşörüne basarken çektiği fotoğraflara da yansıyordu.
Bu sergiler, en iyi fotoğrafları çekebilmek için onu motive ediyor, böylece
çevre edinmesini de sağlıyordu.
Artık kendi sınırlarını aşıyordu. LAFOT ve RED
fotoğraf topluluklarının karma sergilerine katıldı. Sergide yer alan
fotoğrafları, çok beğeniliyordu. Sabırla, severek, özveriyle bir beklenti
içerisinde olmadan çalışmasının bu sergilerde karşılığını alıyordu. Sergilerde
gördüğü ilgi, onu çok mutlu ediyordu.
Zaman zaman yaptığı yurt gezilerinde fotoğraf
üzerine faaliyet gösteren kuruluş ve kişilerle görüşerek geleceğe dönük
fotoğrafçılıkla ilgili planlarını konuştu. Onların bilgisinden, tecrübesinden
yararlandı.
***
Fotoğraf Aşkı Sonucu
“Fotomuz Grubu”nu Kurdu
2008 yılında FOTOMUZ Grubu’nu kurdu. Grubu
kurmasındaki amacı, fotoğraf sanatına evrensel olarak dili döndüğünce katkı
sağlamaktı. Bu düşüncelerle yola çıktı. Proje bazında çalışmaları olan grup
üyelerini destekleyerek onların bu yolda mesafe kat etmelerini sağlamaya
çalıştı. Bunun için de bu sanatta emeği olanları üç kategoriye ayırdı: Fotoğraf
severler, amatör fotoğrafçılar ve fotoğraf sanatçıları. “Her fotoğraf
sanatçısı, bir fotoğraf severdir ama her fotoğraf sever, fotoğraf sanatçısı
değildir.” diyerek bunun bilincinde olan kişileri üye olarak gruba dâhil etti.
Grupta, “paylaşım”ı ve “sanata saygı”yı esas aldı. Yurdun değişik yerlerinde
üyeleriyle sergiler açtı, sergilere katıldı. Grubun gerçekleştirdiği
faaliyetler ile günden güne büyüdü. Grup, hep canlı bir şekilde çalışmalarını
sürdürdü.
Grubun ilk faaliyetleri arasında kendi kişisel çalışmaları sonucu dünya
genelinde yaşayan insan yaşamını irdeleyip gözler önüne seren “İnsan İzleri”
isimli karma sergisinin bir kolunu oluşturan “Dünya Fotoğraf Sanatı Emektarları
Anadolu’da” etkinliği oldu. 2011 Nisan’ında Kayseri İl Turizm ve Kültür
Müdürlüğü’nde gerçekleştirilen bu etkinliğe Fotoğraf Sanatçıları Altuğ Oymak ve
Buket Altuğ da konuşmacı olarak katılmışlar, bilgileriyle, tecrübeleriyle
etkinliğe renk katmışlardı.
***
FOTOMUZ Dergisi’ni
Çıkarıyor
Kurduğu Fotomuz Grubu’nu artık yazılı hale
getirmek gerekiyordu. Yaklaşık 6 yıllık bir grubu, yazılı hale getirmek
dışarıdan kolay gibi görünse de pek de kolay olmadı. Böylesi önemli bir grubun
Fotomuz Dergisi olarak yazılı bir şekilde fotoğrafı ve fotoğrafçılığı seven
kitlelere ulaştırması, hem de ücretsiz bu işin başarılması ilk bakışta hayal
gibi görünse de, bir hayal yavaş yavaş gerçekleşiyordu. Bunun ilk adımını Eylül
2013’te attı. İlk sayısıyla okurlarına “Merhaba!” diyen FOTOMUZ Dergisi, daha
ilk sayısıyla birlikte büyük ilgi uyandırdı. Bu sayede fotoğrafın boyutunu
tekil, tüzel ve resmi platformlarda paylaşarak fotoğraf severler arası bir
köprü kurdu. Fotoğrafçıların seslerinin daha geniş kitlelere ulaşmasını sağlamaya
çalıştı.
***
FOTOMUZ’u İnternete
Taşıdı ve Sanal Sergiler Açtı
Yazılı olarak iş tamamdı. Bunun bir de
internette yaygınlaşması gerekiyordu. Bunun içinde 2014 başlarında fotomuz.com
(www.fotomuz.com)
internet sitesini kurdu. Burada bir süre çalışmalarına devam etti. Sitenin ilk
sergisi olan “100 Fotoğrafçı 100 Fotoğraf 100 İnsan” isimli karma sergiyi açtı.
Sergi, sanal ortamda olmasına rağmen büyük ilgi gördü. Bu sergiyi “100 Çocuk”,
“Analar”, “Erciyes’te Düşenler” ve “Soma” sergisi izledi.
Hem yazılı olarak hem de internet
yayınıyla büyük ilgi gören Fotomuz Dergisi, işte böyle severek, sabırla özverili
bir çalışma sonrası ortaya çıkan bir dergidir. Tamamen fotoğraf konularını
anlatan böylesi bir dergiyi “yerel”den “ulusal”a ulaştırmak kolay değildir.
Emek ister, fedakârlık ister, özveri ister, sabır ister... Başta Kayseri
olmak üzere Niğde, Nevşehir, Bitlis, Mersin, Adana, İstanbul, Ankara, İzmir,
Kocaeli, Balıkesir, Lüleburgaz, Artvin, Samsun, Bursa ve yurdun diğer
illerindeki tüm fotoğraf derneklerine, fotoğraf federasyonlarına, fotoğraf
severlere, sanatçılara ulaştırılan ve ulaştırılmaya da devam eden bu örnek
çalışma, bu başarılı çalışma öyküsünün sahibi Fotoğraf Sanatçısı Hayrettin
Doğan’dır.
Doğan, Fotomuz Dergisi’nin başarısını
şöyle anlatıyor: “Bir fotoğrafçı ne ister, ne görmek ister, kendi ne bekler?
Bir fotoğrafçı, eserinin iyi olmasını ister, iyi fotoğraf görmek ister ve
kendini geliştirmek ister. Bundandır ki, gerek bu yola yeni çıkanlar, gerekse
belli mesafe almış değerlerimiz, hep bir aradayız. Amacımız, birimizin diğerine
kol kanat germesi, diğerine göz kulak olmasıdır. Önde gidenler, geriden
gelenlere yol gösterecek ki, geriden gelenler de önde gidenlere enerji versin,
bir zincir kurulsun... Yolumuz bu yoldur...”
Yazılı olarak çıktığı Eylül 2013 ve internet
üzerinden yayına başladığı 2014 başından bu yanan büyük ilgi ve beğeniyle takip
edilen Fotomuz Dergisi ailesinde Altuğ Oymak, Ali Subaşı, Demet Toros, Ali
Yıldırım, Aylin Köroğlu, Buket Altuğ, Edibe Özkardeşkaya, Fatma Demir, Ragıp
Sarı, Kayıhan Bölükbaşı, Hasan Uçar, Hülya Laleci, Merve Çay, Nilgün Altıntaş,
İbrahim Yıldız, Semih Genç, Sevda Küçük, Zeliha Begöz ve daha çok sayıda
fotoğraf sanatçısı bulunuyor.
***
Fotoğraf Aşkından Asla
Vazgeçmedi
Çalıştığı işler farklı olsa da Doğan,
fotoğrafçılıktan asla vazgeçmedi. Fotoğraf makinesinin deklanşörüne hep en iyi
fotoğrafları çekebilmek için bastı. Son olarak, Hürriyet Gazetesi’nde
yayınlanan “Gezi Bağları” fotoğraf çalışması, kendisine büyük ün kazandırdı.
Birçok yarışmaya katılarak ödüller aldı. Ödüller
kazanmak Doğan’ı asla şımartmadı. Aksine daha da olgunlaştırdı. Mütevazı
kişiliğiyle hem çevresine hem de fotoğraf sanatçılığına ilgi duyan kişilere
örnek oldu.
***
Sevgiyle, hoşça ve dostça kalınız…
Mehmet ŞAHİNCİLEROĞLU
Gazeteci/Yazar