Oldukça geç kalmýþtý bugün. Öðle olmuþtu nerdeyse.Eee gecenin 2 sinde eve gelirse… Elini yüzünü yýkadý.Saçlarýný taradý. Küçük kardeþi seslendi;

--Abiii kahvaltý hazýr.

--Tamaaaam geliyorum.Dedi.Geçti oturma odasýna.Oturdu yer sofrasýna.Çayýný doldurdu kýzkardeþi. Ahmet homurdadý yine;

--Ya doðru dürüst piþirin þu yumurtayý. Þuna bak yað içinde. Þu sýcakta.Baþýný salladý þöyle saða sola.Ardýndan somun ekmekten büyükçe bir parça koparýp daldýrdý yumurta sahanýnýn içine.Arkada Sedirde oturmakta olan annesi oya iþlemeli tülbentinin ucunu tutup þöyle bir omzuna gönderdikten sonra ;

--Ne bilim oðlum dünde kaynamýþý beðenmedin.Cevap vermedi Ahmet.Çay kaþýðýný alýp tepsideki þekere daldýrdý.Çayýna atýp þekeri iyice bir karýþtýrdý.O aný ana kýz filmin en heyecanlý yerine bakar gibi baktýlar.Çayý kaldýrýp dudaklarý arasýna iyice bir yudum alýnca ana kýz göz göze geldi bir an.Ýkisinde de bir rahatlama oldu sanki.Kapý çaldý tam o an.Ayþe koþar adým açtý kapýyý.Anasý seslendi oturduðu yerden;

--Kim geldiii?

--Ablam anne kim olacak. Beþ yüz metre kadar ilerdeydi Sultan Ablasýnýn evi.Eþini iþe gönderir göndermez gelmiþti hemen annesinin evine.Kapýdan girer girmez usulca seslendi küçük kardeþine,;

--Nooldu?

--Tamam abla.Ýçti.

--Hýý iyi dedi ablasý.Ýçeri geçti.Oturdu annesinin yanýna.Annesi ile göz göze geldiler.Annesi tamam anlamýnda baþýný salladý.Ablasý;

--Afiyet olsun Ahmet.

--Saðol abla dedi. Ahmet.Sultan devam etti;

--Naaptýn gördün mü Sýrýkçý Emine’nin kýzýný.Ahmet aðzýnda lokma ile konuþtu.

--Hee gördüm.Otuzunda var o kýz ya, ana mý diyecem ben ona.Anasý girdi söze;

--Eee oðlum ona saplý buna butlu.Napacaz biz seni? Seçsen birisini de bizde mürüvvetini. Bak yaþlandýk artýk.Ayaðýmýn biri çukurda.

--Amaaan anaaa, baþlama gene sabah sabah.Dedi Ahmet.Çayýndan bir yudum daha çekti.

--Ben çýkýyorum.Dedi.Ablasý seslendi;

--Ahmeet, dur hele… Bak o geçenki yerden haber geldi. Gelsinler buyursunlar diyorlaaar.Aldýrmadý Ahmet. Hýzlý adýmlarla çýktý gitti evden.Ana ve iki kýzý dertleþmeye baþladý.

--Nolacak bu çocuðun sonu.Yaþ 28 oldu.Kimseyi beðendiremiyoruz.Sultan girdi söze;

--Anam valla senin çocuklarýnýn hepsinin doðuþtan kýsmeti baðlý.Sen gene bunu bir Ýbrahim Hocaya götür.Bak Meryem Karý götürmüþ oðlunu valla iki ay sürmedi belliðini taktýlar.

--Laf dinliyor mu kýzým. Þýh Mehmet Hoca’dan özel muska yazdýrdým getirdim.Aha taktýra biliyor muyum.Okunmuþ þekeri sabah fark eder de gýcýklanýr, çayýna katmaz diye sabah nasýl korktum sabah.

--Heee içti onu deðil mi?

--Ýçti..Ýçti.

--Þükür… Hayýr olur inþallah.Ayþe girdi söze;

--Ana kýýz, varya keþke o kýza yok demeseydi babam?

--Amaan kýzým.dedi Anasý.Ben yokmu dedim sanki.Gerçi o zaman çok küçüktü daha 21 yaþýnda idi.Hem iþi yoktu, hazýrlýðýmýz yoktu.Gene de ederdim ya,baban iþte…

Ana ve iki kýzý derin bir sohbete dalmýþlardý yine. Tek konu Ahmet idi.Bir an önce baþ göz etmek istiyorlardý.Kýz görmeye gitmiyordu. Düðünde bayramda gösterdiklerini beðenmiyordu. Köylü akraba istemiyordu.28 yaþýna gelmiþti.Ýþini gücünü bulmuþtu.Eþyasýný almýþtý.Ne istiyordu bu çocuk.Kesin kýsmeti baðlýydý bu çocuðun.

Öðleden sonra komþu Fadime Haným geldi.Fadime Haným, 50 li yaþlarda, fazlaca konuþan, her þeye karýþan, ama safça bir kadýndý.Kalbinde bir þey yoktu. Þalvarýnýn içinden bile belli olan göbeðini sallaya sallaya geldi oturdu içeri.Oturuldu konuþuldu. Tepebaþý Mahallesinde bir kadýn varmýþ.Fadime Teyze’nin söylediðine göre çok iyi fal bakarmýþ.Kýsmet açarmýþ.Oraya gidilmeye karar verildi.Dördü beraber yüzeli metre kadar yürüdükten sonra kasabanýn ana yoluna çýktýlar. 10 Dakika kadar sonra bekledikleri dolmuþ gelmiþti.Aðustos sýcaðý iyiden iyiye kavuruyordu ortalýðý.Dolmuþtaki aðýr ter kokusuna aldýrmadan bir köþeye yanaþýp elleri ile bir yerlerden tutundular.Oturacak yer ne mümkün.Týka basa doluydu içerisi.

Bir süre sonra sallana sallana beklenen yere gelmiþti dolmuþ. Köþede indiler. Fadime Teyze önde,diðerleri arkada,kýrýk dökük bahçe duvarýna yapýlmýþ tahtadan bir kapýdan girdiler içeri.

Üstleri baþlarý kir içinde bir iki çocuk koþuþturuyordu bahçede.Boyasýz dýþ demir kapý gýcýrtý ile açýldý. Orta yaþlý bir kadýn 12-13 yaþlarýndaki kýza baðýrdý;

--Kýz emine boyun bosun devrilmeye.. Býldýr býldýr memelerin çýktý daha erkeklerle oynuyon, çabuk içeriiii…

Gelen misafirleri fark etti sonra .

--Buyurun hoþ gelmiþsiniz…

Ýçeri girdiler.Hemen konuya girildi. Sebebi ziyaret anlatýldý.Yaþlýca kadýn dinledi iyice bir.Arkada bulunan ahþap sandýðý açtý usul usul.Ýçinden bir kutu daha çýkardý.Kapattý gözlerini.Dualar etti önce.Ardýndan öptü küçük sandýðý.Açtý usul usul.Anahtarý üzerinde Koca bir halka kilit çýkardý içinden. Ardýndan;

--Ahmet’in bahtýný açtým gitti

--Ahmet’in bahtýný açtým gitti

--Ahmet’in bahtýný açtým gitti.. Diye üç kez tekrarladý.Kilidi açýp kilitledi açýp kilitledi.Adettir diye 5-10 lira býrakýp gittiler sonra. Dýþarý çýktýklarýnda Ayþe gülmemek için kendini zor tutuyor, Annesi ve ablasý Fadime Haným duymasýn diye Ayþe’ye kaþ göz iþareti yapýp duruyorlardý.

…

Aradan 15 gün kadar geçmiþti.Bu sevimli ve samimi mahallede koru komþunun tek çabasý Ahmet’i baþgöz etmek olmuþtu nerdeyse. Dahiyane bir fikir bulmuþlardý bu arada.Þýh Mehmet Hoca’nýn yaptýðý ancak Ahmet’in takmadýðý muskayý gizlice en çok sevdiði kýyafetin içine gizlice dikmiþlerdi.Ayþe ve Sultan ablasý son zamanlarda Ahmet’e bu kýyafetin ne çok yakýþtýðýný tekrarlayýp duruyorlardý.Bu akþam yine bir akrabalarýnýn düðünü vardý. Ýki tane kýz tavsiyesi almýþlardý.Pek düðüne gitme niyeti yoktu Ahmet’in.Ama babalarýnýn iþi olduðunu söylemiþler, kadýn kýsmý yalnýz olmaz deyip ikna etmiþlerdi Ahmet’i. Yine Müstakil bir evin bahçesine sandalyeler kurulmuþ, ortaya seyyar elektirik çekilmiþ, 3-5 ýþýðýn altýnda insanlar kendinden geçmiþ oynuyorlardý.Orkestra olan kuvveti ile çalýyor, gürültüsü birkaç mahalle öteden bile duyuluyordu.Gelin ve damat birer sandalyeye oturmuþlar, önlerine küçük bir sehpa konulmuþ, üzerine de basitinden bir çiçek konulmuþtu.Bayanlar ön taraflarý doldurmuþlar, erkekler ise gerilerden çoðu ayakta oynayanlarý izliyordu.Ahmet önce annesi ve kýzkardeþlerine birer sandalye ayarladý.Onlarý önlerde bir yerlere yerleþtirdikten sonra, geldi kendisi arkalarda bir yerlere dikildi. Onbeþ dakika kadar geçmiþti ki kýz kardeþi Ayþe kaþ göz iþareti ile yanýna çaðýrdý kendisini. Yanýna gitti.Ayþe kulaðýna fýsýldadý aðabeyinin;

--Abi bak, geçen bahsedilen Selim Usta’nýn kýzý Derya.Oyuna çýkaracaðým þimdi onla. Pek de oralý olmaz bir tavýr takýnýp, olur anlamýnda baþýný salladý.Sonra döndü yerine. Umursamaz gibi yapsada aslýnda bu ilgi hoþuna gidiyordu.Ardýndan bir kýz daha gösterdiler Ahmet’e.Gece düðünden geldikten sonra epeyi kýzlarýn muhabbeti yapýldý.Ama Ahmet yine hiçbirine olur demiyordu.Sultan ablasý,Ayþe,Annesi hepsi bir yerden üstüne üstüne geliyorlardý.Annesi;

--Oðlum ne istersin anlamadým ki.Þu Selim Usta’nýn kýzý Derya.Fýstýk gibi kýz.Al benizli, iri,babayiðit. Yürüdüðü yerden ses getirir maþallah.Öteki desen yaptýðý kanevçeler,oyalar iþlemeler herkesin dilinde.Oya sandýðý camekaný dolup dolup taþar.Oda babayiðit.Alýmlý.

Güldü Ahmet.Bir süre sonra;

--Ben yatýyorum diyerek geçti odasýna.Yok kesin bu oðlanýn kýsmeti kapalý idi.

Sonraki haftalarda yeni yeni teknikler denenmeye baþlamýþtý. Kýrk kiþiden toplanan para ile alman yüzüðü birkaç günlüðüne de olsa Ahmet’e taktýrmaya çalýþmýþlardý. Yine Ahmet uyuduktan sonra kýrk kiþiden toplanan para ile alýnan yorgan üzerine örtülmüþtü.Hatta bir gece Ahmet eve gelmeden önce kapýnýn eþiðine bir cam sürahi su koymuþlardý.Ahmet görmeyecek ona çarpacak, sürahi kýrýlacak ve Ahmet’in kýsmeti açýlacaktý.Ama maalesef þu ana kadar hiçbir netice alamamýþlardý.

O gün öðleden sonra Fadime Teyze telaþla çaldý kapýyý.Ýçeri girip o güzel haberi verdi.

--Valla eski komþum söyledi.3 ay olmuþ.Mahalleye yeni birileri taþýnmýþ.Çookta güzel bir kýzlarý varmýþ.Söylediðine göre iki yýllýðý mý ne bitirmiþ.Al benizli boylu poslu güzel bir kýzmýþ.Oðlaný razý ederseniz ben bir telefon kývýrýrým.Ahmet’in annesi bu yeni haberle heyecanlanmýþtý ya, içinde gene bir umutsuzluk vardý.Ahmet’i nasýl ikna edeceklerdi ki.Akþam oldu, biraz geçte olsa Ahmet gelmiþti.Annesi,Ablasý ve küçük kardeþi Ayþe toplanmýþtý.Ahmet “Yine biþeyler vardý ya dur bakalým” Diye geçirdi içinden.Önüne hazýrlanan yemeðini yedi.Sonra çýktý oturdu sedire.Babasý yanýbaþlarýnda oturuyordu.O hep aðýrdý.Onun yanýnda böyle þeyler konuþulmazdý. Yada en son o duyardý.Bir süre sonra anlamýþtý babasý da bir þeylerin olduðunu.Usulca çekilmiþti yatak odasýna.Zaman kaybedilmeden açýldý konu. Annesi ve kýzkardeþleri daha görmedikleri bir kýzý öyle bir anlatýyorlardý ki.Ahmet gidip görmüþ kadar olmuþtu. Ama ilk kez bir kýzýn tahsilinden bahsediyorlardý.Aslýnýn baþka yerden olduðunu, þehre yeni geldiðini anlatýyorlardý.Biraz cazip gelmiþti sanki.Yumuþaklýðýný hisseden annesi ve kardeþleri daha da bir üstüne gelmiþler, Ahmet’i yarýn kýz görmeye ikna etmiþlerdi.

   Sabaný zor etmiþlerdi.Hemen Fadime Teyze’ye haber verilmiþti.Çok geçmeden Fadime Teyze koþar adým evlerine geldi.

            --Tamam komþum oldu bu iþ.Önce biraz tuhaf karþýladýlar ya,Tanrý misafiriyiz ikram edecek bir çayýnýz da mý yok.Akþam bir çayýnýzý kahvenizi içmeye geliyoruz iþte…Deyince mecburen gelin buyurun dediler. Hele Ahmet beðeneydi, boþunaydý karþý tarafýn tereddütleri.Ýþli, güçlü,maaþlý…Yakýþýklý… Daha ne isteyebilirlerdi sanki. Hepisinin içini bir heyecan bir sevinç kaplamýþtý.Mahallenin yaðýz delikanlýsý Ahmet için kýz görmeye gidilecekti.

Akþamý zor ettiler.Saat 7 civarý Ahmet gelmiþti.Annesi kardeþleri kapýda karþýladý.Hemen içeri aldýlar.Hýzlý bir þekilde yemeðini verdiler.Ardýndan çoktan ütülenmiþ olan pantolonu gömleði geldi.Ardýndan kravat.Ahmet ýsrarla bu mevsimde bu sýcakta kravat takmamaya diretiyordu.Olmuþtu zorla o da olmuþtu.Mecburen ikna olmuþtu Ahmet. Sultan Ablasý;

--Eee hani senin parfümün.

--Amaan abla, ne gerek var ya…

--Olur mu hiç.Parfüm sýkmadan olurmu?... Hýzlý adýmlarla gidip aldý getirdi bir parfüm.Boyda boya sýktý kardeþine.

--Abla yeter..Dedi Ahmet.

Saat sekiz buçuk civarý dýþarý yöneldiler.Ayþe;

--Abiiiiiiiiii.Herkesin gözü Ayþe’ye yöneldi bu defa.

--Abi bu ayakkabýlarla mý gideceksin Allah aþkýna.Ýnsan bir boyatýr bunlarý.Sonra hýzla mutfaða geçti.Bir bez alýp döndü.Ýyice bir sildi abisinin ayakkasýný.Son hazýrlýklar da bitince çýktýlar dýþarý.

Araçlarý yoktu.Bahsettiklerine göre evleri en fazla 2-3 km kadardý.Yürüyerek gidilebilirdi.Fadime Teyze’nýn evine vardýlar.Kapýyý çalmalarýna gerek kalmadan çýktý dýþarý Fadime Teyze.Oda süslenmiþ püslenmiþti.En az diðerleri kadar heyecanlý idi.Hep beraber yürümeye baþladýlar.

Aðustos ayý sýcaklarý iyice bunaltmýþ, havadaki aþýrý nemden dolayý insanlar durduklarý yerde terliyorlardý. Ara sokaklardan usul usul ilerliyorlar, mahallenin meraklý bakýþlarý arasýnda hedeflerine doðru gidiyorlardý. Bir süre sonra gelmiþlerdi. Büyükçe bir bahçe içerisine oturtulmuþ, tek katlý müstakil bir evdi burasý. Bahçe kapýsýndan girip saðda solda bulunan portakal aðaçlarýnýn arasýnda bulunan patika yoldan yürüyüp evin kapýsýna geldiler.70 yaþlarýnda yaþlý bir teyze açtý kapýyý. Þöyle bir süzdü gelenleri.

-- Buyrun hoþ gelmiþsiniz dedi. Kalabalýk, üzerlerindeki aðýr parfüm kokularý ile içeri girdi.Salona alýndýlar.50 li yaþlarda bir kadýn girdi odaya.Muhtemelen bu gelin adayýnýn annesi idi. Mustakbel kayýnvalidesi olacaktý Ahmet’in. Þöyle bir süzdü gelenleri.Baþýnda bulunan yazmasýný toparlayýp yaklaþtý, her birine hoþ geldiniz dedi öpüþtüler.Ahmet’e þöyle bir baktý.

--Sende hoþ gelmiþsin oðlum. Dedi uzaktan. Aðustos ayýnda oðlandaki bu kravata bu þýklýða bir anlam verememiþti ya neyse. Biraz sonra evin beyi geldi.Hoþbeþten sonra oda geçip oturdu bir köþeye.Yaþlý annesi sýkýþtýrdý bir köþede kadýný;

--Niye gelmiþ bunlar..

--Ne bileyim anne. Dedi kadýn mutfaða yöneldi hýzlý adýmlarla. Tekrardan misafirlerinin yanýna döndü.Adam ve kadýn ara sýra göz göze geliyorlar, ikisi de bu misafirliði anlamlandýramýyordu.Zaman geçiyor ama gelin adayý odaya gelmiyordu bir türlü.Ahmet oturduðu yerde terliyordu.Kendisinden kat kat büyük müstakbel kayýnbabasý ile ara sýra ilgisiz konulardan konuþuyorlar,ardýndan ortalýðý yeniden bir sessizlik kaplýyordu.Saat artýk 9,30 olmuþtu.Ve o beklenen o muhteþem an gelmiþti.Gelin adayý usul usul odaya girmiþ, kadýnlarla öpüþmüþ, hoþ geldin demiþti.Ahmet’e de þöyle bir bakmýþ ve hoþ geldiniz deyip mutfaða yönelmiþti. Gerçekten de güzel kýzdý.Uzun boylu, beyaz tenli, uzun siyah saçlý.Ýri gözleri ile çok hoþ bir kýzdý.Ama garip olan Gelin adayý eþofman benzeri bir kýyafetle karþýlarýna çýkmýþtý.Büyük ihtimal kendisine bakmaya geldiklerini bilmiyordu.Kolunda da bir çift bilezik vardý.Parmaðýnda yüzük..Küpeleri..Soru iþaretleri oluþtu Ahmet ve ailesinde.Garip garip birbirlerine baktýlar.Gelin adayýmýz bir sonra elinde kahve tepsisi ile yeniden girdi içeri.Tek tek kahveleri daðýttý.Ahmet’in annesi gelin adayýný þöyle bir baþtan aþaðý süzdükten sonra ;

--Maþallah maþallah.Pek de güzelmiþ kýzýmýz.Dedi. Kýzýn babaannesi bir iç çekti önce, ardýndan ;

--Heee güzeldir benim torunum.Güzeldir ya misafir sayýlýr artýk…Merakla sordu Ahmet’in annesi;

--Hayrola ne misafiri, bir yerlere mi gidiyor yoksa kýzýmýz?

--Gidiyor yaa? Haftaya düðünü var kýzýmýzýn.Taaa Bursa’ya gelin gidiyor.Bundan sonra artýk senedeeeen seneye!

Ahmet, Ahmet’in annesi, ablasý Sultan, Kýz kardeþi Ayþe þaþkýn þaþkýn birbirlerine baktýlar önce. Ahmet elindeki kahve fincanýna daha bir sýký sarýldý düþürmemek için.Hepsinin rengi deðiþmiþti.Hallerini belli etmemek için üçü de gayret gösteriyordu. Bakmaya geldikleri kýz niþanlýydý ve haftaya düðünü vardý.Kýzýn babasý sordu bir süre sonra;

--Efendim misafire sebebi sorulmaz ya, sebebi ziyaretinizi merak ettik doðrusu?

Kem küm ettiler.Kahvelerini zor bitirdiler. Ardýndan evden kaçar gibi uzaklaþtýlar…

Bak Düþeceksin

(Hayatýn Ýçinden Öyküler-2012)