Cürüm iþleyen bir renkti karanlýk:

Sabahýn týlsýmýnda saklý bir veda belki de…

Surelerin gücüne tanýk bir asa

Devasa boyutlarýndan firar eden nice sözcük ve dilek

Hummalý bir cihanýn hububatý iken þiir

Þiirinde göz temasý kurduðu kaygan bir zeminde

Güç bela ilerleyebilen týlsýmlý bir eda

Aþkýn baþþehri illa ki düþüp de yollara þair

Düþlemsel bir mekân

Zýtlýklarla örülü devran

Kanýksadýðý sözcüklerden örülü

Kabrin çaðrýsý

Kalbin aðrýsý

Menþei illa ki aþk ve sevgi

Kaderin örtüsü

Zikzaklarýn sarmalýnda

Ziyan olmuþ olsa bile ne ki ömür

Zararýndan neresinden dönülse kar

Boyut atlayan kelam ve zifirine eþlik edense þiir…

Her düþ, azizim her düþtüðünde yere…

Düþsüz geçen ömrü neyleyim sözcüklerimse kâh yorgan kâh kafiye kâh sýzan demli bir acý derinlerde yüzdüðümün ertesi kýblemde saklý o sessiz feryadý sunarken evrene.

Hazzýn deðil haiz olmadýklarýmýn uðruna.

Sevdiklerimle atan kalbim kürediðim kadar ufkun hizasýna dikili gözlerim…

Ve mealim.

Ve metanetim.

Zevcesi olduðum güneþin aralýksýz kýyama durduðum kýyametin öncüsü.

Serpilen bir nur.

Baðdaþ kurduðum huzur.

Göðün temennisi ve akan çeþmenin umut veren sesi bense:

Kâh bir zerre kâh bir çiy tanesi…

Tanýþýklýðýmýz rüzgârdandýr, azizim hani rüzgârda uçuþan þapkama siz iken sahip çýkan.

Ardýç kuþlarý gibi seken yüreðin mefkûresi.

Baþaklara öykündüðüm baþ eðdiðim hayatýn baþ koyduðum hazanýn baþ veren bir tohum bir fidan elbet boynum kýldan incedir mademki meylettiðim mekân kaderin ç/aðlayan sesi.

Ýnzivada geçen ömrün hali hazýrda solmayan ukdesi ve iþte düþ pazarlarýnda ruhumu serdiðim gönül tezgâhýnda ne çýkar ki olmasa ederim ne de çýkarýrým sözcükleri çýkýmdan elbet bir derviþ gibi salýndýðým mekân bir sarkýt gibi dikilesi dikitlerin kýrýlan parçacýklarý kýyamadýðým kadar da sevdiklerime umresi evrenin ve kederin dökümlü eteklerinden yuvarlanana taþlar ne ki taþlandýðým kadar þu þaþkýn dünyada taçlanacaðýma dair inancým ne zamanki çýksam Rabbin Dergâhýna.

Salýnýmý ruhumun.

Tok sesi umudun.

Serpilen vecizeler.

Sarpa saran hurafeler.

Meþk eylediðim bir günden de yok iken ötesi elbet sair imge bilumum hasretle yýðýlmýþken de yüreðin çeperine.

Müzmin bir rüzgârým bazý bazý estiðim içime.

Münferit bir hecede saklý mevcudiyetim andýðým kadar aþký rahmetle ve çýp gibi büyüyen bir gam gönlün radarýna takýlý iken sözcükler hem de sol yanýmda kasýp kavuran gam dolu notalar baþ eðdiðim aþk nasýl ki saklý tutulasý bir ziynettir sevdiðim sevdiceðim yüreðin uðruna.

Balta girmemiþ ormanlardan müteþekkildir benim hayal dünyam:

Hem görgülü hem de saçlarý iki yandan örgülü bir okul çocuðu gibi hatmettiðim duygularýn emaresi iken kalemden sýzan ve iþte takvimde iþaretli bir günden de öte kendime kavuþabilmenin verdiði gururla neþe ile telaþýmý da sonlandýrdýðým bir günün nezdinde þaþkýn bir âþýk gibi tamamlýyorum varlýðýmý huzur bulduðum nasýl ki maneviyatýn içine çeken o coþkusu: hüznüme biat kalbimi açtýðým Rabbime dönük yüzümden çekilen kan gibi nasýl da yeniden doðdum ölüm ertesi.

Dikenli olsam ne ki diklendiðim mademki zalim ve dünya?

Dilemmasý sözcüklerin ve iþte dilaltý bildiðimdir yazmaya durduðum þiirlerim.

Neþrim.

Yazýlasý nesrin.

Nakkaþý olduðum kadar ruhumu eþelediðim.

Ve künyemden dahi firar edebilirken ismim.

Gönül koysam ne koymasam ne?

Gönlünü aldýðým kadar sevdiklerimin…

Ve iþte ayaklarý yere basan bir duygu unuttuðum kadar kendimi ve yeniden kendime kavuþabilmenin güdüsü ile þerh düþmekteyim hem anýma hem anýlarýma.

Bir gönül ki bendeki endamýna yenik düþtüðüm kadar sonsuzluðun ve de þiirler iken meskenim sözcüklerse mealim…

Teselli babýnda þevkim kýrýlmýþ olsa bile tecelli edecek mucizelerin de izini sürdüðüm kadar tüm benliðimle teslimiyetim þükürler olsun ki Rabbime ve uçuþan sureler ucu bucaðý olmayan hayaller dünyanýn ceddi var olmanýn bedeli yoksunluðun ve de yokluðun ve de ölümün kýyýsýndan döndüðüm kadar cendereden sökün eden yeni doðmuþ baþ vermiþ fideler mademki fedaisiyim sevginin mademki bir firariyim ben ezelden ve iþte mahiyetine ömür biçemediðim kadar bende saklý bu hayallerin ve özlemin nezdinde sürüklendiðim yere kadar da gidebilmenin verdiði kâh merak kâh huzur aþkýn endamýna yenik düþen ruhumla da tavaf edebildiðimdir evreni yüreðime iyi gelen umudun da güftesi…

Düþ topla benim için azizim mademki içine düþülesi bir ateþsin…

Atandýðým makamýn baþþehri kýblemde uçuþan tülüsün gönlümün ve efkârýn dibine vurduðum hüzün teknem ve saðdýcým ve simasý tanýdýk bir yabancýdan da öte yabancýlaþtýðým kadar kendime ruhuma batan kýymýksýn kýytýrýk hayaller mahzeninde ulaþabildiðim en ulu makam körelen duygularýmdan inþa ettiðim yenidünyam.

Menþei mi ömrün yoksa biten ömür müdür benim savsaklandýðým þu güzergâhta manen zengin madden yoksul olsam ne ki sevgi fukarasý þu insanlarýn dile gelen niyazlarýnda varsa yoksa kordan bir alfabe zemheride solan düþlerime yeniden gebe kaldýðýmdan da öte gaipten gelen sevgime ve coþkuma sahip çýkmakla iþtigal bir tutam da huzur serpseydin ya gönlüme azizim…