Ýyi bir eðitimci bahçesinde rengârenk çiçekler yetiþtiren bir bahçývan deðil midir? Gerçek öðretmen gülleri severken eline batan dikenden þikâyet eder mi? Etmez, çünkü o dikenlere deðil, çiçeklere hizmet ettiðini bilir. Öðretmenin gönlü dikensiz gül bahçesidir. Daha önce de belirttiðim gibi, öðrencisini rüyasýnda görmeyen öðretmen iyi bir eðitimci olamaz.

Öðretmen sadece okulda deðil bulunduðu her yerde eðitimin içinde olmalý, eðitimi düþünmeli ve konuþmalýdýr. Genelde meslektaþlarým okul dýþýnda eðitim üzerinde konuþmayý pek sevmezler. Gerçi bazýlarý okulda da konuþmayý sevmezler. Öðretmen odasýnda eðitimden, öðrenciden daha çok spor, hangi markette hangi mal daha ucuz, döviz, ev ve araba fiyatlarý konuþulur. Evet bunlar hayali þeyler deðil yaþananlardýr. Meslektaþlarýmla bir araya geldiðimde parmak sayýsý insanla eðitimi konuþuruz. Öðretmen bulunduðu her yerde eðitim üzerine kafa yormalýdýr. Problemlerin çözümü önce beyinlerde baþlar. Atalarýmýz ; “Dile gelmeyen ele gelmez.” Demiyor mu?

Ýyi bir eðitimci tüm sevgisini öðrencisine verir, onlara yararlý olmak için elinden gelenin fazlasýný yapar, dersini zevkli hale getirmek için güzel ve etkili konuþur. Mesleðin sýrrý baþarýnýn anahtarý sorusuna iþte güzel bir cevap.“Öðrenciye kendinizi sevdirin, kendinizi sevdiremezseniz, dersinizi de sevdiremezsiniz. Kalbine giremediðiniz öðrencinizin kafasýna da giremezsiniz.”

Sevgi öyle bir sözcük ki, ölçülemeyen çok güzel bir duygudur. Sevgi insanlara inanýlmaz fedakârlýklar yaptýrýr. Seven sevdiðine zaman ayýrýr, onunla ilgilenir, sevgi sihirli duygunun özüdür. Sevgi asla karþýlýksýz kalmaz. Siz öðrencinizi severseniz o da sizi sever, fedakârlýklar karþýlýklýdýr. Ýþini ve öðrencilerini seven bir öðretmenin baþarýsýz olmasýný düþünemiyorum. Baþarý mutluluk getirir. Ýnsan sevdiði iþten de mutluluk duyar, sevdiðiniz öðrencilerle birlikte olmak size büyük bir mutluluk verir.

Kalpten kalbe yol vardýr derler. Kalpler arasýnda sevgi köprüleri kurulursa, birbirini seven insanlar yorgunluk çekmez, sýkýntýlar karþýsýnda yýlmadan mücadele ederler. Hedefi büyük olan insanlar bu uðurda çalýþýrken, çalýþmalarýný zevkle sürdürerek iç dünyalarýný huzurlu hale getirirler.

Mutluluk nedir? Sorusuna, mutluluk ruhun gülümsemesidir diyebiliriz. Ýyilik yapmayý sevenler asil ruhlu insanlardýr. Ruhunu huzura kavuþturmak isteyen hiç durmasýn bol bol iyilik yapsýn. Sosyolojinin kurucusu Ýbn-i HALDUN; Þiddet, dayak, sert davranmanýn zararlarýný þöyle sýralýyor: “Öðrencinin ruh ve yaratýlýþýna baský yapar, çalýþma neþesini, iþ ve çalýþma sevgisini yok eder, tembelleþtirir, yalan ve kötülüðe yöneltir, güzel karakter duygusundan uzaklaþtýrýr, düþündüðünün tersini söyler, güzel davranýþ kazanmaktan kaçar” diyor.

Öðretmenlik çok özen gösterilmesi gereken bir meslektir. Kültürümüzde öðretmenlik, peygamberlik mesleði olarak bilinir. Bilgi deðerli olduðuna göre, bunu öðreten kiþinin de çok deðerli olmasý gerekmez mi? Öðretmen güzel bir örnek, iyi bir model, saygýn bir kiþilik ve önemli bir insandýr. En fazla saygýya lâyýk kiþi öðretmenler olmalýdýr.

Öðretmenin bilgili olmasý, mesleðini iyi bilmesinin yanýnda içinde yaþadýðý toplumun deðerlerini bilmesi, tecrübesi ve kiþiliði de önemlidir. Öðretmen kendini çok iyi yetiþtirmelidir, bu meslek hata kabul etmez. Yapacaðýmýz bir hatanýn sadece öðrenciyi deðil, ailesini, toplumu, hatta ülkeyi etkileyebileceðini unutmayalým.

Öðretmen bulunduðu çevrede bir önder, rehber, planlayýcý, problem çözücü, teþvik edici, bütünleþtirici ve kaynaþtýrýcý olmak zorundadýr. Çünkü yeni nesillerin verimli, yapýcý ve üretici özelliklere sahip, ülkesine karþý görev ve sorumluluklarýnýn bilincine varmýþ vatandaþlar olarak yetiþtirilmelerinden öðretmenler sorumludur. Okullar sadece bilgi depolayan yer olmaktan çýkarýlýp, bilginin üretildiði, yorumlandýðý, yeni bakýþ açýlarýnýn kazandýrýldýðý, yeni hedeflerin belirlendiði yerler olmak zorundadýr.

Öðretmen ayaklý kütüphane gibi bilgi deposu, kaynaklarý öðreten, yönlendiren ve deðerlendiren bir kiþi olmalýdýr. Ayrýca iyi bir planlayýcý, çeþitli eðitim metotlarýný bilen ve uygulayan, iyi bir iletiþimci ve iyi bir rehberlik yapandýr.

Bu meslek ideal, gaye ve hizmet mesleðidir. Öðretmen de toplumun geleceði için ömrünü bu þerefli ve onurlu, kutsal meslek uðruna kendini adayabilendir. Aslýnda bu meslek insan yetiþtirme ve bu insanlarý topluma kazandýrma mesleði deðil midir? Öðretmen elindeki insaný biyolojik, sosyolojik ve psikolojik açýdan tanýmak zorundadýr. Çünkü insanýn tanýnmaya ihtiyacý vardýr. Yaratýlmýþlarýn en þereflisi, en güzel bir þekilde ve halife olarak yaratýlan insanýn kendisine ve toplumuna faydalý olmasý gerekir. BEDÝÜZZAMAN; “Ýnsan küçük bir kâinat, kâinatta büyük bir insandýr” diyor. Ýnsan hem ruh, hem beden olarak en güzel bir þekilde yaratýlmýþtýr.

Öðretmen kendisine emanet edilen öðrencisini en iyi þekilde yetiþtirmek, onun için her türlü fedakârlýðý yapmak zorundadýr. Öðretmenlik bir sevgi mesleðidir. Bakýþlarýnda tatlý pýrýltýyý, dudaklarýnda sýcak tebessümü ve davranýþlarýnda ilgi ve alakayý eksik etmeyen öðretmen sýnýfý sevgi bahçesine çevirir. Öðrencinize gösterdiðiniz güler yüz, onu dinlemek, gönlünü fethederek sevgi ipleriyle öðrenciyi kendinize sýmsýký baðlarsýnýz. Kelebeklerin ýþýða âþýk olduðu gibi sevgi dolu, saf, temiz, pýrýl pýrýl yürekler sevgiye koþar.

Öðretmen sevgi dolu ýþýk demektir, öðrencilerini arar, sorar, karþýlýksýz sever, öðrencinin öðretmeniyle konuþmasý onun için önemlidir. Yýllar önce ölmüþ bir öðretmenin mezarýnýn baþýnda kalabalýðý gören kiþi bu sevginin sebebini sorduðunda, mezarýn baþýndakiler “O bizleri çok severdi, kalbi sevgiyle doluydu” demiþlerdir. Yýllar geçmiþ ama hâlâ öðrencileri onu unutmamýþ, mezarýný ziyaret ederek dua okumuþlardýr. Ne mutlu yüreði sevgi dolu bu öðretmenlere. Yaþayanlarýn ellerini öpüyor, ölenlere de rahmet diliyorum.

Öðretmen sadece bir insan yetiþtirmiyor, onun elinde bir dünya yetiþiyor, o dünya öyle bir dünya ki, sevgi ile temel atýlmýþ, sevgi ile duvarý örülmüþ, sevgi ile kurulmuþ güzel bir dünya. O dünyada sürekli güzellik bulunacak ve güzellik sunulacak.

Elindeki emanetini sevgi ile koruyarak, sevgi ile büyüterek yapýlan görevden daha güzel bir görev olabilir mi? Sevgi eðitimi unutulursa yaþadýðýmýz hayattan zevk alamaz hale geliriz. Sevgiyi sunan insanýn önce kendisi sevgiyi hak etmelidir. Sevginin paylaþýlmasý, sevginin oluþmasýndan da önemlidir. Çünkü sevginin özü anlayýþ ve hoþgörüye dayanýr. Sevgi insanlarý birbirine baðlayan, paylaþmayý ve beraber yaþamayý öðreten önemli bir güçtür. Öðretmen sevginin sembolüdür, seven, sevilen ve sevdiren bir öðretmenin eli, ayaðý öpülür. Baþarýlý bir öðretmende bilgi ve becerinin yanýnda iyi bir karakter de önemlidir. Bir öðretmende zihinsel, karakter ve inanç, meslekî alan ve genel kültür bilgisi, öðreticilik, uzmanlýk, rehberlik, yöneticilik ve sosyal yeterlilik bulunmalýdýr.

Öðretmen tipleri olarak karþýmýza otoriter, ilgisiz ve hoþgörülü öðretmenler çýkmaktadýr. Arzu edilen hoþgörülü öðretmen tipidir. Öðretmen öðrencisiyle yakýn ve sýcak bir iliþki kurmalý, ancak belli bir seviye oluþturmak zorundadýr.

Öðretmen derste konuþma süresini çok iyi ayarlamalýdýr. Uzmanlara göre ilköðretimde 3–4 dakika, ortaöðretimde 5–6 dakika, yüksek öðretimde ise konuþma süresi 7–8 dakika olmalýdýr.

Eðitimde alternatif geliþmeler olarak bilgi teknolojisinin getirdiði yeniliklerden yararlanma, bilgi çaðý ile bütünleþme, internetten yararlanma, yaygýn eðitimi canlandýrma ve hayat boyu eðitimi sayabiliriz. Nasýl bir eðitim uygulanmalý sorusunun cevabýný bir eðitim uzmanýndan dinleyelim.

“Ýnsanýn duygularýný da dikkate alan bir eðitim anlayýþý. Ýçinde bulunduðu an ile deðil, geçmiþ ve gelecek ile de yaþadýðýnýn bilincinde bir eðitim, çýkarlara deðil, yardýmlaþma ve paylaþma anlayýþýna dayanan eðitim, yýkýcýlýðý, ayrýþtýrýcýlýðý deðil, milli beraberlik ve bütünlüðü esas alan bir eðitim. Kendi kültür ve deðerlerimizin önemsendiði bir eðitim aileyi, dilimizi güçlendirici bir eðitim, ümit içinde yaþamanýn önemsendiði bir eðitim, eðitime fertten ve nefisten baþlayan bir eðitim, insanýn istek ve becerilerini dikkate alan bir eðitim, hür, açýk ve topluma yönelik bir eðitim, giriþimcilik ruhuyla yapýlan bir eðitim ve yüksek ideal amacýyla verilen bir eðitim olmalýdýr.”