Sonsuzluðun hayallerime perde çektiði bir karanlýðýn da iz düþümü iken yadýmdaki dünüm yanýmdaki günüm ve umudumla eþleþen yarýnlarýn ikbalinde izini sürüyorum bilinmezin…

Metruk hecelerden taþar isyaným gel gör ki zalime ve iblisi.

Metruk hanelerde saklýdýr ruhumun yoldaþý ah, o sebepsiz yalnýzlýðým ve günbegün artan itikadýn gücü sömürüldüðü kadar ruhum semirendir hayallerim ve sonu gelmeyen insan sevgim elbet Yaratandan dolayý yaratýlaný sevdiðim hem de ilk gün itibari ile mimlenmiþken kalbim bazen münferit bazen tekil acýlardan hüküm giydiðim kadar bir zindanda geçermiþçesine addedilse de ömrün ben aydýnlýkta saklý bir yýldýzým, yýlmadýðým kadar depreþen iç sesimde ansýzýn açar ve naçar duygularým ýþýk saçar Ýlahi Aþkýn seyrinde kalp gözümle yaþarým…

O minval ki ruhumu tetikleyen.

O ýstýrap ki sonlanmasý mümkün gözükmeyen.

Ve o ihlas ki: þakýyan kuþlarýn benekli kanatlarýnda hayat bulur yaþama sevincim…

Tok sesinde kaderin.

Yokluða sunumum iken varlýðým.

Yoktan var edene taptýðým ve itikadýn izinde saklý bir gizim ben aslýnda yetilerim kah suskun kah coþkulu; yetim yüreðim kah mutsuz kah umut dolu ve efkarýn devindiði hasretin söndüðü sonsuzluðun kudreti ve þahikasý iken yüreðimin semada saklý iken seyrüseferi…

Bir neferin adýný taþarým bazen.

Sonlanan ferinde ömrün an gelir yaðarým nur misali.

Göðün kýrýk tamburundan süzülen bir notaya denk düþerim yeri geldi mi…

Ve suskunluðum dillenir kalemin iç dökümü aslýnda hayatýn þanýdýr þerefidir þen sesinde umudun göç mevsimimden sektiðim sonsuzluðun çaðrýsýnda bir ölüp bir dirildiðim nasýl ki mazhardýr sözcükler nice hikayeye nasýl ki þerefesidir sözcükler bunca þiirin nice dizesinde hayat bulur duygularým düþüncelerim kademe kademe yükselir fikrimdeki güneþi zikrime bahþeden Rabbime koþarým asla ve asla pes etmediðim kadar paslaþtýðým duygulardan nasiplenirim.

Rüzgarýn hýzýnda saklýyýmdýr bazen.

Bazen sönen ýþýða tutunurum adeta aydýnlýk kýlacaðýmdýr gecenin zifirine.

Bazen tutuþurum odun gibi.

Odda saklý bir ferim bir nefer aþkýn asaletine bandýðým özlemle neþrederim ve nice nesre dönüþür haletiruhiyem.

Estiðim kadar dinerim ansýzýn.

Sadýk olduðum kadar inancýma sabrýmla þükrüme ekler de eklerim yeni günü ve yaþamýn tadýnda saklýdýr adým nasýl ki insan ismiyle müsemmadýr ve gül olup açarým yýldýz olup parlarým:

Azadesiyim yeni günün.

Afaki ve zaruri bir teselli babýnda tecelli eden her rengin ýþýðýný taþýrým ve ruhumla konarým en yükseðe yeri geldi m bedenimi yok sayar kabýmdan taþarým…

Bir gölgem var ise eðer ki:

Gölge etmesin diye bana çoktan kovmuþumdur gölgemi kapýmdan ve bacadan girse bile duman olur tüterim sözcük olur sellere kapýlýrým muradýn indinde yalnýzlýðýn közünde ve aþkýn þavkýnda þanlý bir bayrak gibi salýnýrým semanýn kollarýnda:

Vatan aþkýma binaen.

Topraðýma sapladýðým sancaðýmdýr aþkýn da ilhamý ve iltimas geçen kaderin rüzgarýna yenik düþerim bazen bir zerre olur çaðlarým bazen sonsuzluk olur hayallerimle yaþar yaþatýrým da içimdeki çocuðu.

Korundayým ateþin.

Savýndayým bilinmezin.

Savrulduðum kadar da s/avunurum iç sesimi ve aþkýn kýrýk gönyesinde sayfaya sapladýðým pergelin izinde tam da merkezde yaþar yaþatýrým duygularýmý asla sönmemek adýna kendime söz verdiðim bu ýþýðýn indinde yýldýz olup da kaydýðým bilinmezin nezdinde ve mehtaba âþýk bir neferim ben: ay-yýldýzlý bayraðýmýn da koruyucusu ve müptelasý iken vatan aþkýmýn sunumundaki haysiyetimle ve vatan sevgimle, ben vakur ve yýlmaz bir askerim bir neferim ant içtiðim kadar kutsal kitabýn üstüne…