Ýyiyi- kötüyü, hayrý-þerri, adalet ve zulmü bünyesinde barýndýran insan karmaþýk bir yapýya sahiptir. Yani insandan her þey beklenir…

                Þeytanýn vücut dünyasýndaki iþbirlikçisi olan nefisle diyaloga girmesiyle her türlü akla ziyan taþkýnlýðý, ifrat-tefriti, israfý, ahlaksýzlýðý ve vicdansýzlýðý yapabilir…

                Buna mukabil iç dünyasýna yani vicdanýna kulak verip en insani hareket ve tavýrlarý sergileyebilir. Ýblisin yolundan gitmesiyle þeytaný da geride býraktýðý gibi, ruhunun derinliklerine inerek vicdanýyla davranýrsa melekleþip, hatta daha üst bir seviyeye çýkabilir. Bu biraz da kiþinin kendi elindedir…

                Herkesin malumudur ki, nefis þerre meyillidir ve sürekli, ýsrarla insana kötülüðü emreder ve bir kereden bir þey çýkmaz diyerek baþlar ve artarak devam eder. Sonra da yaptýðý veya yapýlan kötülükler kendisinde normal; sýradan þeyler gibi gelerek alýþkanlýk peydahlar…

                Günümüzde vicdanla cüzdanýn karýþtýrýlmasýndan dolayý merhamet, aramýzdan çekilmiþtir ve onun içindir ki;

·         Anneler, erkeklerin (babalarýn) þiddetine maruz kalarak öldürülüyor.

·         Küçücük çocuklara tecavüz ediliyor.

·         Hiç birimizin can, mal, akýl, nesil ve din emniyeti kalmamýþtýr.

·         Ýhtilaf, tefrika, bölücülük, ayrýmcýlýk, ýrkçýlýk, mezhepçilik mütemadiyen artýyor.

·         Her türlü ahlaksýzlýk piþkince sergilenmektedir.

·         Dost-düþman iyice birbirine karýþmýþtýr.

·         Zor ve dar günde lazým olur diye kiþilerin biriktirdikleri, kaþla göz arasýnda bir çýrpýda çalýnabiliyor.

·         Yaþý 18’den küçüktür gerekçesiyle sokaklarda gezerek, bally, tiner, çakmak gazý vb. uyuþturucu kullananlara kimse ses etmemektedir.

·         Kimsede sabýr, tahammül kalmadýðý için; yan baktýn, omuz çaktýn, yerime park ettin diyerek ölümüne kavgaya tutuþabilmektedir.

·         Herkes çoktan kavgaya hazýr olduðundan ekseri silahlý dolaþmaktadýr.

·         Empati yeteneðini kaybedince insanlar baþkasýnýn hiçbir haline aldýrmaz olmuþ.

·         Ýyilik yaptýðýnýn kýsa bir süre sonra açýkça kötülüðünü görebiliyorsunuz.

·         Haberlere ve TV dizilerine baktýðýnýzda iyilik, hayýr ve güzellik anlamýnda pek bir þeye rastlayamýyorsunuz.

Sürpriz entrikalar, aldatma ve aþk masallarýyla izleyiciler ciddi anlamda olumsuzca etkilenmektedir ki, bu da akabinde alýþkanlýk yaparak topluma yansýtýlmaktadýr.

Zaten insan bir kere doðup öldüðüne göre konu asla ihmal edilmeyecek derecede mühimdir, demektir. Çünkü özellikle bütün kötülükler bir kereyle baþlamaktadýr.

Meselelere eleþtirel bir gözle bakýp ders çýkarýlmayýnca azýcýk iyi olan, niyeti halis ve vicdan sahibi olanlar da marjinalmiþ gibi deðerlendirildiði zaman kuralsýz, ilkesiz, kontrolsüz bir toplum haline dönüþüverdik.

Gücü yeten yetene gibi bir ahval söz konusu olunca, ölümü ve ölüm ötesinin çok da hesaba alýnmadýðý ortadadýr.

Oysaki:  “Zerre kadar hayýr, iyilik yapan da; þer, kötülük yapan da karþýlýðýný görecektir.” Ýlahi fermaný doðrultusunda hareket edilmiþ olsaydý böylesi kargaþa ve karmaþa içerisindeki bir topluma dönüþmezdik.

Unutulmamalýdýr ki, her kim ne yapsa da kendisine yapmaktadýr. Ýyilik, hayýr yapanýn da yaptýðý kendinedir; kötülük, þer iþleyenin de yaptýðý kendinedir.

Huzur ve barýþ içerisinde yaþamak dururken, akýllý ve sorumlu tek varlýk olan insanlarýn yaþanmaz hale getirdiði dünyamýzda hýzlýca kýyamete doðru gittiðimiz tartýþmasýz bir gerçektir.

Allah, sonumuzu hayreyleye vesselam…