Bitiþik düzen dizilmiþ yan yana üç-dört katlý binalarýn karþýlýklý olarak dizildiði parka taþlý sokakta kapý önlerinde yýðýlý çöp poþetleri, sokak hayvanlarý tarafýndan büyük bir iþtahla parçalandýkça ortalýða pis görüntüler yayýlýyordu. 

Upuzun direðin tepesinden fersiz bir sokak lambasý, aydýnlýk önünden geçiþen yaðmur damlacýklarýný, aþaðýdaki küçük gölcüðün zifiri karanlýðýna yolluyordu kandýrarak. 

Bir kedi geldi, gölcükte birikmiþ her yaðmur damlacýðýný içip bitirmek ister gibi soktu burnunu içine. “Þlap, þlup, þlap, þlup!” Ýçti kana kana… Karný þiþti, tulum gibi. 

Bir köpek geldi, burnunu deðdirdi gölete. Kedi, tulum gibi þakýyarak kaçtý karanlýðýn sert duvarýna sürtünerek. Birkaç pire düþtü kirli tüylerinden kayarak. 

Köpek, yaladý yaðmuru, çekti içine, yaladý, çekti, yaladý, çekti… 

Bir bekçi düdüðü duyuldu boyutsuz karanlýkta, pireler korkarak köpeðin bacaklarýna üþüþtü. Köpek kenara çekildi, bekçiye yol verdi. Bekçi sert adýmlarla her yeri inletti. Bekçinin sert adýmlarýndan sýçrayan sular bir solucaný ýslattý. Solucan bekçinin arkasýndan küfretti. 

Gölcüðün önündeki evden yükselen, “imdat!” diye bir çýðlýk yýrttý gecenin karanlýk bilgisizliðini. O evin kapýsýndan çýkan adam da küfretti bir þeylere. Küfürün bini bir parayken ortalýkta, küfürbaz adam, göletin yaðmur damlacýklarýný eze eze kaçtý, gitti; giderken solucaný da ezdi. Solucanýn bedeni kaldýrýma sývaþtý. Köpek çok kýzdý buna, adamýn bacaklarýna bacaklarýna harladý. Adam ona da bir tekme attý. 

Çýðlýðýn sahibi genç kadýn, köþe baþýndaki evin kapýsýndan çýkarak, çýðlýðýný sürdürmek istedi, baðýramadý. Büküldü bacaklarý, küçük gölcüðün içine yattý. Karnýnda bir býçak sapý vardý, metaliyse karnýnda saplý. Küçük gölete kaný aktý. 

Kedi geri geldi, kadýna acýyarak baktý. 

Köpek de geldi koþarak. Kedi ondan korkup kaçmak istedi. Köpeðin kirli pireleri, görünce göletteki kan izini, zýpladýlar aþaðýya bir ordu gibi; ’çagulcugul’ öyle bir içmeye baþladýlar ki kanlý suyu, ortalýkta, Adli Týp’a analiz için bir þýrýngalýk kan kalmadý.

Köpek, baktý, kedi bir insan öldürmüþ, yakalamak için üstüne atladý. 

Kedi önce týsladý, sonra kaçmaya baþladý. O kaçtý, köpek kovaladý. Sonra bir duvarý aþan kedi, izini kaybetmeyi baþardý. 

Köpek, cinayet üstüne kalabilir korkusuyla geri gelmedi, saklandý. 

Gecenin karanlýðýndan güneþ ýþýyana dek hiç kimse gelmedi kadýnýn baþýna, baþýna iþ açma korkusundan. Pireler, kan oburluðundan çatlayarak ölürken orta yerde, kadýn, kan kaybýndan öldü, gitti. 

Gazeteler ne kediden, ne köpekten, ne de pirelerden bahsetmedi. Sadece, “kendisiyle barýþmak istemeyen karýsýný býçaklayarak öldürdü,” diye yazdýlar bir adamýn fotoðrafý altýna. 

Köpek hemen tanýdý, kendisine tekme atan adamý.