1
Son aylar, son
günler, benim için yaşamımın en acı günleriyle dolu… Ocak ayı içerisinde önce anam
rahmete erdi, geçtiğimiz Cumartesi de Ozan Nebi Dadaloğlu’nu topragın soğuk
derinliklerine, sonsuzluğa uğurladık… 1934 yılında doğan şair –yazarımız, 78
yıllık ömrüne çok şeyler sığdırmıştı… Bu büyük yazar nekadar yerel basınımızda
yer aldı, tam bilemiyorum…
Geçen yıl
gazetemizde yer alan, “Şehrimizde yaşayan şair ve yazarlar kimler?” adlı köşe
yazımın ilk konuğuydu. Hayatından, şiirlerinden ve yaşama bakış açısına köşemde
yer vermiştim… Yaşamının son cuma gecesi, Dadaloğlu ve birkaç arkadaş aynı kahvede
buluşmuş, aynı havayı solumuştuk… Simit sarayından aldığım o sıcak simitleri ne
guzelde yemıştık… Çayların tatınında ayrı bir damak tadı vardı… Cumartesi
sabahı Dadaloğlu’nu kaybetbiştik, sonsuzluğa uğurladığımız yazarımız
şiirleriyle hep var olucak… İyiki seni tadım Dadaloğlu… Sizleri, 13 Ekim 2011
tarihindeki yazımla başbaşa bırakıyorum… “Şehrimizde yaşayan şair – yazarlar kimlerdir
“diye bir soru aklınıza
geldi mi hiç?
Kendi adıma bu
konuyu araştırmaya başladım… Bunlardan ilki, bir zamanların dergi ve
kitaplarında “köye giden aydınlık yolun
Efsane kahramanı “olarak adlandırılan Ozan Nebi Dadaloğlu, şehrimizde
yaklaşık 10 yıldır yaşıyor… O, aynı zamanda emekli bir öğretmen… Dünyanın
insanlaşma ve uygarlaşma kaygısı duyulan her yerinde ve tarihin her döneminde
öğretmenlik mesleği ve öğretmenler saygın bir yer edinmişlerdir.
Bir gün kahvenin
birinde, onunla, karşılıklı çay içme fırsatı buldum… Onu daha önce şiirlerinden
yada hikayelerinden, mutlaka tanıyanımız vardır… Eskiler bilir “karnı büyük koca dünya” adlı şiiri
bestelenmiş ve bir zamanların efsane şarkıları arasına girmiştir…
Şiirin ilk dörtlüğü;
Karnı büyük koca dünya
Keder dolu acı dünya
Ne gül koydun ne de gonca
Yedin yine doymadın mı
…
***
Gençlerimize şiir sevdiren şairlerimizden biri olan Ozan DADALOĞLU (Şair), aynı zamanda Köy Enstitüleri'nin yetiştirdiği yazar ve
ozanlar arasında yer alır…
Nebi Dadaloğlu’ nun hayatından çoğu kitap ve dergi çeşitli şekillerde yazsa da, kitabın birinde kendin şöyle bahsediyor;
“Bilinmez doğduğum yıllar
Sığır güttüm bir
zamanlar...
Babam gıtlık yılı,
anam da Beyin gızının gelin olduğu yıl doğduğumu söylerler. İki yıl aşağı, üç
yıl yukarı. Doğduğum yer, Pazarören'e bağlı Dadalı Uşağı, (Dabalan Uşağı,
Alagazili, Gazi) köyü olarak anılır.
Babam Fakir Cuma
Öz malı:
Guyruksuz öküz,
gulaksız eşşek
Gavlanimş geçi, yoluk
koyun
Şal yorgan, ot döşşek
İki parça bakır gap,
Doktur görmeden
öldü...
Üç yıl guzu, üç yıl
davar, iki yıl da köyün sığırını güttükten sonra; Çukurova'nın Gızılomarlı
köyünde babam dutma, analığım evdeci ben ise ağaların bövelek tutan öküzlerini
güttüm.
Kurtuluşu Pazarören Köy Enstitüsü'ne girmekte buldum. Asarcık, Ağırnas, Reşadiye köylerinde Başöğretmenlik yaptım.” devam eder hayat hikayesi...
Şiir kitapları, Öykü kitapları, Dilbilgisi kitapları ve çocuk öykü kitapları olan
şairin, 1980 öncesi yayın evi de varmış…
***
Ben onu tanıdığım için çok memnunum, fikir dünyamıza katkıda bulunan şairimiz, özellikle sol ve emekçi kesim tarafından şiirleri dillerden düşmemiştir. Kendilerine uzun ömür diliyorum.. “memmedim hayelliyor ” şiirinden alınan, küçük bir dörtlükle yazımı bitirmek istiyorum…
…
Avradın elide nasırlı yara
Ağlardan getirir beşon pangunuıt
Birgün gözlerine çekmiş bir sürme
Çifte davul, vurdurduğum nerede?
Sağlıcakla kanlın!
Kaynak:
http://nebidadaloglu.blogspot.com/2009/04/yasam-oykum.html
http://dostsever.wordpress.com/2008/12/15/dadaloglunun-hayati-ve-eserleri/