Şimdi Gitmeliyim Ama Kendimden...





Ertelenmiş düşlerdir yüreğin mafyası

Azadesi mahlasımın kayıp mısraları

Sözcüklerim dileklerin hasıdır

Acının maruzatı

Sevdam ve umut gözümün yaşıdır

 

Hatmettiğim ömür ne ki?

Demli tininde hüznün

Göğün köpüren yüzü

Görünmeze meyleden

İçli şarkıların yosun tuttuğu

Yüreğin de kıyısında saklı iken

Her zerresi umudun

Zuhur ettiği yasın güncesi

Yaşımın güftesi

Arzı endam eden hüzün meleği

 

Karaçalı iken ölüm

Maksadı anlaşılmayan ömrün

Külünde saklı zikri

Doğacaktır mademki külünden şair

Fikrine eş değer

Varla yok arası o ışığın sönük feri

 

Nurumdur annem niyazımdan öte

Narıdır ufkun yeter ki uzak olsun ölüm, haneme

Derviş misali salındığım

Nice ukde içre dönük yolculuğun kıssası

Üstü örtülü bir gün daha beklemede

Yağdı yağacak rahmetin bereketi

İle serili kaldığım ufkun

İdamesi zor olsa ne ki hayatın

İkamesi bu sevginin

Duam ve davam ve derdim

Bazen bir nakarat

Bazen sızlar iken nidalarım

Sessizlik saplı bedenime

 

Sarmalında günün

Bereketi olsun yeter ki

Yaşanan ömrün

 

Şahikasıyım evrenin

Sadık bir nefer Rabbine

Şühedasıyım dünün mutluluğun

Yasın her beş vakti

Kıldığım namazın kabulü

Huzuruna çıktığım katında Rabbin

Dergâhın konuğu bir kul

Yeniden doğar mı sahiden külünden?

Eşelediğim şu kara toprak

Son bulmadı gitti başımda esen

Rüzgârın

Sözcüklerin de

Yaygarası

Zimmetli olduğu kadar kedere

Yeter ki sonlandırsın Tanrı

 

Azadesiyim bilumum duygunun

Afaki haresi dem bulan ruhumun

Andıkça rahmeti ve cenneti

Dilemması şu yüreğin kürediği

Her hece her sözcük her imge

Kapıştığı kadar da yer gök birbiri ile

Dibi gördüğümün ertesi

Nur saçan yüzüne kefilim annemin

 

Nidalarım sürgün

Nazım ölgün

Günüm kayıp

Şerh düşülesi hüznün

Münafık bekçileri mutluluğun

Uzağında kaldığım kadar vakitsiz serzenişlerin

Vuku bulacak mıdır sahiden de o mucize?

 

Sere serpe uzandığım Araf’ın arka bahçesinde

Varacağım nokta izafi

Çektiğim bunca acı değil mi ki kâfi

Neşrinde kalemin

Yazılası şiirin nesrin özeti

Vakit geç oldu belli ki

Şimdi gitmeliyim ama kendimden

Varacağım son durak biliyorum ki

Kabrimden öte değildir

Hayatın solunda

Yediğim tokadın sağında

Kararan gözlerim dikilmişken kara toprağa…


( Şimdi Gitmeliyim Ama Kendimden... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 27.04.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.