Online Üye
Online Ziyaretçi
Her düş’ ün ama
her düş’ ün ve de sair aşkın bir sonu vardı…
Mevsimlerden
çıtlattığım
Mealini
unuttuğum
Yangın ötesi
fıtratım:
Ah, be anne:
Sen ve
çocukluğum
Azıcık uyuyun
ne olur
Sonra ansızın
parlayın
Ruhumun
karartısına aradığım bir teselli
Tecelli etti mi
de umudun ayak sesi.
Tanrıçası
hüznün
Yorgun
gülüşlerim dahi dünde kaldı.
Yâdında hep mi
dünün?
Düşün düşün ve
bak yine bir düş daha yarım kaldı.
Çeyrek asırlık
ömrüme sığdırdım ben yüzyılları
D/okunaklı el
yazım
Al basan yazgım
Ar bildiğim
İçimin
beyazlığı parlaklığı
Olmasaydı eğer
ki
Bendeki bu saf
aşkın tanımı
Tınısı belirsiz
iken kimi zaman sair duyguyu
Emanet ettiğim
yüce Tanrı
Ve uyuduğumda
teslimiyetim
Hele ki, anne,
canın acıdığında hissettiklerim
Sadece O’nun
katında saklı
Tümden gelen coşkum
ve sevgim
Nazını dahi
sevebilirken senin yüreğinin kıblesinden
Sökün eden
hüzünlü hecelerin
Bir o kadar
imgelerin başkaldırışı
Başımı
yasladığım ilk ağacım sen
Şimdilerde
içime hoyratça esen
Muadili olduğum
kadar yalnızlığın
Diklendiğim
kadar da kedere
Direttiğimsin
sen, anne
Yeter ki beni
terk etme.
Günün müzmin
bir sesi var
Benimse yorgun
mizacımda saklı keder
Gecenin davetkâr
kolları
Ve işte
uyumakla eş değer
Korkuların
ıslak kaygan yolları
Muazzam bir
seyyahtır içimde yatan asla
Sair duygunun müptelası
olsa olsa
Esen rüzgâr
O devasa
coğrafya ki:
Ruhumla tavaf
ettiğim kâinatın her zerresi
Kıyıldıkça içim
koştuğum tek ve ulu Makam
Aralıksız
kıyama durduğum
Aşkın ve hüznün
reçinesi
Bil ki; anne
sen benim sevda bulutumsun
Bense ırmağın
Elin kolun
Yalnızlığım
sıkan rugan çizmeleri
Ve işte
yalınayak koştuğum ufkun hikmeti
Ulağım iken
iman gücüm
Ukdelerden
örülü yeni bir gün daha
Tasnif
edebildiğimden çok öte
Gözlerimdeki
buğu ve nem
Kıraç
toprakları dahi ağlatabilirim ben
Yeter ki:
Uyu ve uyan ve
tut elimi
Sensin sen
Tutamağım
hayata
Dipçiği kalemin
bazen bozguna uğratsa da
Ve şen gönlüm
inzivada
Ruhumdaki inanç
ve o devasa asa
Sapladığım en
tepedeki buluta
Ve senin yürek
coğrafyan
Sen değil misin
ki bana sevmeyi ve doğruyu öğreten
Ve işte
kulağıma küpe
Tanıdık olsa
bile hüznü geçe gece
Tahayyül
edebildiğinden de fazlası saklı içimde
Sadece sen,
anne
Yeter ki kal
benimle…