Renkli ve þaþalý bir hüzün biriktiriyorum kumbaramda saklý tutulasý isyanlarý söndürdüðüm bir balon misali nasýl da yükseliyorum semanýn kucaðýnda.

Bir edim.

Bir imge.

Meylettiðim o rabýta ve aþký kürüyorum yalnýzlýðýmýn sevdasýnda sýrlarla deþiyorum yaramý ve topraðý ve yâdýmda saklý onca teselli.

Gýyabýnda mevsimin yaðan mevsimin ilk karý yaðmalanansa yüreðim bir rengin izinde bir düþün gizinde bulutlanan yüreðim meylettiðimse bahar denen gizemli mevsim.

Ben rüzgârým.

Yetmez.

Ben boran ya da fýrtýna.

Külliyesinde ruhumun saklý hicazý ve hüznü yaþamýn.

Kýrsal bir alanda kýr saçlý bir kuþ gibi.

Kanat sesinde ölümün çaðýran son gibi.

Sevdalandýðým hazanýn makberinde saklý bir kurþun hem kör hem kordan sektiði kadar ruhumdan yüreðime kölesi olduðum aþkýn ihbarý.

Meylettiðim tutsaklýðým yetmedi tutulan nutkum ve körelen inancý zalimin ve mazlumlara ayna tutan verdiðim kadar elimi ve yüreðimi münasip bir kavþakta buluþtuðum sözcüklerin esintisi.

Kuruyan dalým.

Küsen bahtým.

Kanayan yaram.

Yaðmalandýðým kadar içime yaðan karýn her zerresi.

Kýþýn ilk günü.

Kardan bozma çehresi ölü kuþun anaç yüreðinde saklý sevgisi.

Kulluðuma binaen.

Aþka biat.

Hali hazýrda beklemeye aldýðým kadar mutluluðu kalemse bir rozet adeta yakama iliþtirdiðim bilinmezin nüansý ve yaza yaza keþfettiðim; yana yana dünümü yâd ettiðim; yakardýðým kadar Rabbime acýyý da iki âlemi de için için idrak ettiðim.

Bir kelamýn dibinde.

Kalemin bitimsiz divitinde.

Diklemesine sapladýðým kalemse her tutukluk yaptýðýnda yaðan saçmalarýn her biri ruhuma saplanan adeta bir cinayet aleti…

Küskün nazým.

Ölgün niyazým.

Saf tuttuðum yalnýzlýðým.

Safiyetimde saklý nazarýn ikbali.

Kök hücrem þiir.

Korlarda ayak izim.

Kös kös yaþamak deðil benimki bilakis coþkuyla ve azapla ve hüzünle bazen umutla seyrelen saçlar mevsimin, elasýnda gözlerimin yeþeren bir þiire meylettiðim sabahýn erken saatleri yeniden doðmak benimkisi yýrtýk duvaðým bitimsiz dualarým çevreme ördüðüm duvarlarým duayeni olduðum hüznün ve acýlarýn.

Vurgun yediðim.

Darbe aldýðým ne ki ne?

Hicap deðil hicran deðil israfý hayatýn yakýtým hüzün yâdým dünde kalan neþem yarenimse bilinmezin ta kendisi ve Rabbine sadýk bir Mümin.

Kalem bir uzvum.

Kelamýmsa ruhumun uzamýnda yerleþkesi varlýðýmýn yoksunluðun ayak izinde saklý iken parmak izimle eþleþen kalemim ve þiirlerim.