Kem gözle bakma düşlerime varsın
düşeyim ki kalkmasını da bilirim.
Acıdır benim lehçem
Verdiğim dilekçemde saklıdır ıslak
imzam
Ve düştüğüm ıslak zemin
Metruk hecelerden ördüm ben hayatı
Hayat ki:
Duyguların uleması bir sözlüğüm ben
Sözcüklere kök söktürendir isyanım
Nemrut ruhlardan uzak kaldığım
kadarım
Ederim var mıdır sahi, benim?
Keyfimin ehli değil sözcüklerim
Varsa yoksa yürek denen çığdan kopan
Çığırından çıkmış olsa ne ki isyan?
Elbet son bulacaktır zulüm ve acı
Kalem ki:
Yüreğin kırbacı
Huzura erdim ereli inancın b/eşiğinde
Aşkla sarıldım sarılalı şu evrene
Ünsiyetle yaşarım
Eklem yerlerinden kan damlar
şiirlerimin
Azat ettiğim yüreğin
Sarmalında saklı asalet ve dirayet
Bir mevsimdir ki göçtüğüm
Uzun uzadıya sevdiğim
İnsan izlekleri bazen yakınım
Bazen uzağım
İçine düşülesi tuzağın kapanı
Avlanmadım ben ne de avladım
Altı üstü aciz bir kulum
Yakardığım kadar yüce Rabbime
yakınlaştığım
Tezat iklimler
Ve esen ve üşüten rüzgâr
Ulağı yüreğin yazdığım kadar
Yazamadıklarımı saklı tutar kader
İstifli acılarım,
Boşa çektiğim kürekler
Tünediğim aşkın mızrabı
Esen yelde saklı ruhun izdihamı
Yerleşkem yüce Mevla
Yâd edilesi mazimde saklı nice hüsran
nice v/eda
Aşkla kürediğim istikbalim
Aş erdiğim mutluluk varsın olmasın
ikbalim
İhmal ettiğim kadar içimdeki çocuğu
Ne bir Allah’ın kulu duyar
Ne de uluyan köpeği zapt eder insan
İman gücümde saklı dinginliğim,
haysiyetim
Ve hassasiyetim
Sevebildiğimse uzak diyarlar hatta
deryalar
Yakınım ülkeme
Yakardığım yüce Rabbime
Yandığımsa İlahi Aşkın sıcaklığıdır
Elbet eriten yüreğin saklı
buzullarını
Ve çıktığım huzuruna Mevla’mın
Bir içim sudur bazen gördüğüm
rüyalarım
Bazense gözüm açık gördüğüm
Kâbusun firarı yürekten
Yüreğin infilak ettiği ezelden
Eziyet değildir yaşadığım hayat ve
hüsran
Acılarımla ördüğüm hüzün hırkam
Elbet cübbemle narin cüssemle
Nasıl ki birdir içim dışım
Nasıl da dingindir ruhum hamt ettiğim
Her minval her ihtimal
Beni yakın kılan hidayete
Aşkın tek zerresi dahi yeter
Yaşarken eşlik eden huzura ve sevgiye
Arşı alaya çıkan gönül feryadım
Oysaki uzak bildim ben mutluluğu
Yazdığım her şiir benim fermanım
Fedaisi olduğum duyguların
Asla sapmaz rotası
İndinde aşkın, yerleşkesi mevsimin
Bir ulu dağdır ki içimde saklı
tuttuğum
Varsın duayeni olayım acının ve
hüznün
Hürriyetime sadık ve vefalı
Gözümden akan yaşın da yokken haddi
hesabı
Ve işte yeniden doğduğumun ispatı
Yoksa hali hazırda katlanır mıydım bu
hayata
Yaşadığımdan da öte
Yazdığım her sözcük her hece
Yalnızlığımla yıkandığım
Arındığım kadar masumiyetin
çetelesinde
Saklı bakir ve yavru ve yaralı bir
kuşum
Cennetimse içimde saklı anbean
andığım
Mevla’mı elbet birliğimdir ve
dirliğim
Kutsanmış her gün ve zaman
Ve yüreğimde yaşattığım yaslı iklim
Elbette çıkacağım feraha
Aşkla tünediğim şu kırık dal nasıl ki
mabedi varlığımın
Bir huzur bir sevgi ve umut
Aşkın künyesinde saklı güzellikleri
taşıdığım ufka
D/okunmak her zerremle her cümlemle
Cümleten yaşadığımız ve inandığımız
kadar İlahi Adalete.