Kem gözle bakma düşlerime varsın düşeyim ki kalkmasını da bilirim.

 

 

 

Acıdır benim lehçem

Verdiğim dilekçemde saklıdır ıslak imzam

Ve düştüğüm ıslak zemin

Metruk hecelerden ördüm ben hayatı

Hayat ki:

Duyguların uleması bir sözlüğüm ben

Sözcüklere kök söktürendir isyanım

Nemrut ruhlardan uzak kaldığım kadarım

Ederim var mıdır sahi, benim?

 

Keyfimin ehli değil sözcüklerim

Varsa yoksa yürek denen çığdan kopan

Çığırından çıkmış olsa ne ki isyan?

Elbet son bulacaktır zulüm ve acı

Kalem ki:

Yüreğin kırbacı

Huzura erdim ereli inancın b/eşiğinde

Aşkla sarıldım sarılalı şu evrene

Ünsiyetle yaşarım

Eklem yerlerinden kan damlar şiirlerimin

Azat ettiğim yüreğin

Sarmalında saklı asalet ve dirayet

Bir mevsimdir ki göçtüğüm

Uzun uzadıya sevdiğim

İnsan izlekleri bazen yakınım

Bazen uzağım

İçine düşülesi tuzağın kapanı

Avlanmadım ben ne de avladım

Altı üstü aciz bir kulum

Yakardığım kadar yüce Rabbime yakınlaştığım

 

Tezat iklimler

Ve esen ve üşüten rüzgâr

Ulağı yüreğin yazdığım kadar

Yazamadıklarımı saklı tutar kader

İstifli acılarım,

Boşa çektiğim kürekler

Tünediğim aşkın mızrabı

Esen yelde saklı ruhun izdihamı

Yerleşkem yüce Mevla

Yâd edilesi mazimde saklı nice hüsran nice v/eda

Aşkla kürediğim istikbalim

Aş erdiğim mutluluk varsın olmasın ikbalim

İhmal ettiğim kadar içimdeki çocuğu

Ne bir Allah’ın kulu duyar

Ne de uluyan köpeği zapt eder insan

İman gücümde saklı dinginliğim, haysiyetim

Ve hassasiyetim

Sevebildiğimse uzak diyarlar hatta deryalar

 

Yakınım ülkeme

Yakardığım yüce Rabbime

Yandığımsa İlahi Aşkın sıcaklığıdır

Elbet eriten yüreğin saklı buzullarını

Ve çıktığım huzuruna Mevla’mın

Bir içim sudur bazen gördüğüm rüyalarım

Bazense gözüm açık gördüğüm

Kâbusun firarı yürekten

Yüreğin infilak ettiği ezelden

 

Eziyet değildir yaşadığım hayat ve hüsran

Acılarımla ördüğüm hüzün hırkam

Elbet cübbemle narin cüssemle

Nasıl ki birdir içim dışım

Nasıl da dingindir ruhum hamt ettiğim

Her minval her ihtimal

Beni yakın kılan hidayete

Aşkın tek zerresi dahi yeter

Yaşarken eşlik eden huzura ve sevgiye

 

Arşı alaya çıkan gönül feryadım

Oysaki uzak bildim ben mutluluğu

Yazdığım her şiir benim fermanım

Fedaisi olduğum duyguların

Asla sapmaz rotası

İndinde aşkın, yerleşkesi mevsimin

Bir ulu dağdır ki içimde saklı tuttuğum

Varsın duayeni olayım acının ve hüznün

Hürriyetime sadık ve vefalı

Gözümden akan yaşın da yokken haddi hesabı

 

Ve işte yeniden doğduğumun ispatı

Yoksa hali hazırda katlanır mıydım bu hayata

Yaşadığımdan da öte

Yazdığım her sözcük her hece

Yalnızlığımla yıkandığım

Arındığım kadar masumiyetin çetelesinde

Saklı bakir ve yavru ve yaralı bir kuşum

Cennetimse içimde saklı anbean andığım

Mevla’mı elbet birliğimdir ve dirliğim

Kutsanmış her gün ve zaman

Ve yüreğimde yaşattığım yaslı iklim

 

Elbette çıkacağım feraha

Aşkla tünediğim şu kırık dal nasıl ki mabedi varlığımın

Bir huzur bir sevgi ve umut

Aşkın künyesinde saklı güzellikleri taşıdığım ufka

D/okunmak her zerremle her cümlemle

Cümleten yaşadığımız ve inandığımız kadar İlahi Adalete.

( Yakardığım Yüce Rabbim başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 10.02.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.