Herkes Olmaktansa Hiçliğine Razı Şair...





Düşleri çatlak iken saf tutulası imgelerin bozkırı yetmedi bozguna da uğradı mı yürek…

Esefle dikerken söküklerini varsın olsun dinmesi rüzgâr varsın nidalar sonlanmasın ve işte alametifarikası yüreğin kubbede saklı öznesi bilinmezin yer gök girmişken birbirine ve o devasa soyut rahle aşkın anbean yükselen çıtası yetmedi boyunu da aştı mı dalgalar insanın ve işte yüz görümü hüzün coğrafyalar ise engin debdebeli ve nasıl da derin hulasası sözcüklerin…

 

 

 

 

Kurak nidalar var.

Kıraç topraklarda yaşayan süs bitkileri.

Sözcükler dahi ölümlü

Neye meyleder ki şair?

Kıblesinden ayrı düşmüşse

Ve nidaları suskun iken

Gölgelerin

Arsız rotası

Yetmedi

Dinmez rüzgâr

Ve devinen minval

 

Göğün tebessüm ehli kuşları

Katmanlarında yüreğin

Adeta kıtalar aşar şair ve ahvali

Bir cürümse söz konusu

Bir rivayetse mutluluk iki kalp arası

Yalnızlığın uzamı

Var olmanın yanılgısı

Yâdında esaretin

Dün mizaçlı bir gövde midir yoksa delik deşik…

 

Hurafelerin boyunduruğu ve nazenin fıtrat

İçinde anne geçen her cümle her fısıltı

Ve her mevsim

Ninnilerle büyüttüğüm hüzün kütlesi

Semazen yüreğin de aldığı darbe

Bazen kasıtlı bir aşk

Bazen kasıtsız esen rüzgâr

Neyle iştigal sahi evren?

Boyunduruğunda kaderin

Bağ bozumu şiir

Üzümü yese de şair

İçinden çıkamadığı

Bağın korukları…

 

Baharın sevdalı konukları

Gök kubbede ve seferi iklimde

Esmesi akla zarar

Neyse zikre delalet

Fikrinden de asla caymazken şair

Ve derviş ruhu

Yırtık kaftanı

Sözcüklerse sırtından çıkarmadığı

Cübbesi

Cüssesi ile de derdi yok iken

Lakin an gelir

Delik deşik eder imgeler

Karartılar

O kör noktası cihanın ve şair

Arz eder.

 

Arşı alaya çıkan hüzün

Arzı endam eden umut

Kaç baytsa kapsadığı minval

Kat izi duyguların

Kaybolmaya ramak kala

Ve işte hedefinde zalimin

Bir cinnet eşiği iken

Kalem ne zamanki çekilse inzivaya

Cennetini gözden çıkarır şair

Ne de olsa aşktır aşk isyanı;

Firar

Edemediği bedenden.

 

Sükûnet diler

An gelir susar lal şiirler

Tutulan nutkuna değmesin gölge yeter ki

Ve efsunlu ilham perisi

Tüketilmiş ömürden arda kalansa sadece şiirler

Lafügüzaf

Şerh düşülesi hayata

Kimse şirk koşan şiire

Ve işte şiddetinde sözcüklerin artçısından

Arda kalan çok zengin bir metin

Elbet yürektir yürek cüret eden

Yürektir mahlası imgelerden

Sökün eden.

 

Ve o vaveyla

Tembihli babadan

Kulağına küpe nasıl ki aşk ile yaratılan

Her olgu

Her sevgi

Her düş

Her minval

Herkes olmaktansa

Hiçliğine razı şair

Şatafatlı yalnızlığının da kıyısına vuran

Nice çakıl taşı.

 

Beti benzi atmış bir kere cihanın

Sulh ister yürek

Ve şart koşar fıtrat

Sevebildiğinden de fazlası

İlintisi dünün

İbaresi ömrün

Gücü tükense de şairin

Hayallerinin perde arkası

İmha edemediği kadar hüznü

İdamesi ömrün

Gül mizaçlı bir hayal

Gülümseten bir suredir ne de olsa

Dinmeyen niyazına eşlik eden.

 

İlahi Aşkın vücut bulduğu

İlla ki umut ve sevgi ve şiir

Geriye kalansa üç nokta

Noktayı koyamadığı kadar yorgun mahlasına…


( Herkes Olmaktansa Hiçliğine Razı Şair... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 5/9/2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.