Rüküþ yalnýzlýðýn saltanatýný sürdüðüm, sürme gözlerinde ölümün acýlarýmý g/izlediðim…

Parmak uçlarýna basa basa sözcükler sitem ediyorlar bana ve paçavra gibi bir köþeye atýlmýþ antik ruhumda dilemmasý varlýðýmýn elbet katýk ettiðim bir yastýk mahiyetinde iken vicdaným lakin…

Yetmiyor iþte yetmiyor konuþlu olduðum huzurun yerle yeksan olmasý an meselesi.

Törpülenmiþ yüreðim ki hep de meziyet bildiðim sevginin çalkantýsý bilemediðim bir noktada ve zamanda yüzümü yalayan rüzgâr.

Hasretin vadesi dolmadan veda ettiðim insanlar ve kimliðimin mütemadiyen evrim geçirdiði.

Günü basamaklandýrýyorum ve horon tepiyorum memleketimin havasýnda bazen mehter marþýna denk düþüyorum her ýslýklandýðýmda imha etmek üzere olduðum lakin acýlarýn da ihya ettiði.

Bir martaval ki okunan.

Bir masal ki içime dokunan.

Masanýn gözünde saklý fener gibiyim pili bitmiþ ya da akmýþ ve akýtamadýðým gözyaþý artýk kim verecekse bana çektirilen acýnýn hesabýný.

‘’Hey, garson, benden týrtýkladýðýn bahþiþi geri ver.’’

Duymazdan gelen kim varsa…

‘’Ýstirham etsem…’’

Devamý gelmeyen nezaket dolu bir cümle ve sözcük ambarýnda kýsa vadeli þiirlerle dikiyorum yüreðin kaçýklarýnda, kaçan çorabýmýn burnunda ve sýrtýmdaki hýrka ve iþte tepinen bir evren.

Tartaklandýðým ne ki hem?

Ve iþte Ýlahi bir d/okunuþ elimde cetvel boyumun uzayýp uzamadýðýný tescilliyorum.

Vergi dairesinde unutulmuþ emlak vergimde saklý belki de alýcý kuþlar artýk ne ara sattýmsa mabedimi ve iþte gizlendiðim karanlýktan firar ediyorum.

Duygularýmýn çer çöpü sözcükler belki de sahibinin terk ettiði bir kedi gibi içimde saklý mýrýltýlar ve yüreðin besisi iken sevgi az evvel de arz ettiðim gibi meziyet bildiðim ama eziyete dönüþen yüreðin de ýrký ve soyu sopu yokken ýkýna sýkýna dökülüyor yapraklar çoktan kurumuþ olsalar bile dallarýný daha þimdi terk ediyorlar.

Aklýmýn hizasýnda ufuk.

Yüreðin kamburu iken umut.

Aþkýn dalkavuðu elbet özlemle sitem ettiðim kimse mavi yolculuk, mavi gökyüzü ve içimde kýpraþan rüzgâr az sonra hoyratlaþýp tozu dumana katacakken.

Hamt ettiðim.

Arz ettiðim.

Hilali yüreðin ve kaybolmuþ bir hatýra defteri aslýnda kaybettiðim dünüm ve sevdiklerim üstelik sevildiðime de pek bir eminken ansýzýn yürüme bandýnda geçmiþçesine ömür yerimde saydýðým ve kilometreler kat ettiðim de deðil bir adým dahi ilerleyemediðim ve sarkacý döngünün bense sadýk müdavimi iken sevgi kelebeklerinin özrümle sahip çýktýðým yüreðim derken gerisin geri kaçtýðým.

Bir taverna müziði asla gitmediðim ve dinlemediðim.

Gönlün de laternasý iken sevgi ekip hüzün biçtiðim ve derme çatma bir kulübede sonsuza kadar inzivaya çekilmek istediðim ama hýrpani bir varlýðýn da son kýrýntýlarý ile iyi kötü idare ettiðim hayata taziyelerimi sunmam da an meselesi iken ve iþte baþa alýyorum hikâyeyi ve geri geri gidiyor ayaklarým oysa elimi uzatsam dokunacaðýma da o kadar emin iken…

Melankolik bir ömrün enginlere olan aþkýna hüküm vermiþken kalem ve þatafatlý bir yalnýzlýðý evlat edindiðimden midir ne, hali hazýrda yanýtlayamadýðým bir soru:

‘’Kimlerdensiniz?’’

Kimliðime þerh düþen onca bilgiyi de geri çekip boþ bir sayfaya asýlý kalmanýn verdiði duygularla derdest olmuþluðumun da ibaresi iken kalemin sýzýsýna eþlik eden yüreðimle dertop olmuþluðuma da karþý koyamazken…