Çürük bir düş idi adeta yüreğin izdihamına tanıklık eden bazen sözcüklerin hatta alfabenin dahi yetmediği endamlı bir hüznü tayin eden.

Yorgun mahlaslar vardı dünün tarihinde.

Racon kesen aşklar ve şiirler ve yazarlar.

Uçuşan ise umut göz hizasında ufuk ve un ufak edilmiş yürekler.

Safkan sevgi ve s/afiyet dolu yüreği insanın ve dağınık duygular mikado çöpleri ile eşleşen ve sobelenen aşkla kıyama durmanın bir öncesi iken kıyılan içimiz ve göz göre göre kaybettiklerimiz.

İhtişamlı idi oysaki masallar ve asla gerçek olmayan masal kahramanları.

Şehrazat bir tebessüm ekerken evrene Külkedisinin ansızın balkabağına dönüşen hayalleri…

Zikretmekle eş değer fikrinde samimi iken insan.

Ve zihniyetinde zihninde saklı bölmeler ve kilitli çekmeceler.

Kötülükten ve nefretten kendimi men ettiğim kadar da acı çektim bir ömür çekmekteyim de.

Zifiri karanlığa teslim olsam bile karanlığın dahi ışıyabildiğine vakıfım ve işte karanlığı aydınlık kılan bir rüzgâr sevginin harında umudun haresinde saklı.

Hanemde sahip olduklarım ve hazır ola durduğum hazmetmediği kadar insanların sevgiyle hazza doyduğum haiz olduğum yarınlarım…

Yorgun düşler çekmecesinde saklı iken sair duydu ve kelime.

Alt bilincimin asla tozlu olmayan rafları ve ne zamanki kalemimi elime alsam arzı endam ediyor cümleler nasıl ki korunaklı dünyamda sahip olduğum yegâne hazine iken ruhumun raflarına serili kitaplar ve cümleler…

Günün yorgunluğu katlaması dert değil çünkü hayata ve dertlere katlandığım kadar sınıf atlıyorum en azından insanlık makamında derli toplu ruhumla kat çıkıyorum göğe asılı ve hidayete ulaştıran basamaklara.

Bir basamak daha atlamam gerekiyor mademki ve mademki gelişim bir ömre sirayet eden sonsuz bir süreç…

Her insan benim imtihanım.

Ruhumdaki rüzgâr bazen taşkınlara mahal verebilen.

Kıvırcık suretler kızıl dünyalar kızılca kıyamet kopsa bile ben böyleyim.

Saf tuttuğum s/afiyet yüklü yüreğimde şerh düştüğüm sevginin yüce ülküsü ilkesi.

Vatanım sevgi.

Aşkımsa İlahi.

Yaratandan dolayı yaratılanı sevmekle geçti ömür.

Ve de uğradığım nice yenilgi.

Bir yanılgı mahiyetinde olsa bile yaşanmışlıklar insan ders çıkarabilmekte bazense bunu mümkün kılmak çok zor ve her gün aynı dönemeçten geçip benzeri acılara mazhar olmakta yaşam.

Gönlümün kubbesi.

Sözcüklerin künyesi.

Yaşıyor olabilmenin sunduğu şükür ve rahmet.

Renkler bazen solgun.

Bazen gün yitik ve kısa.

Bazen güneş dahi küskün cihana.

Acıyla beslenirken yürek ve işte sevdiklerimize daha bir kol kanat geriyoruz kaybettikçe ve yandıkça canımız.

Öylesine bir şelale ki hız kesmeyen ruhun cüret edebildiği kadar estiği ve sevdiği.

Bazense cüzzamlıymışçasına kaçışan insanlar:

Sevgi her dem de herkese iyi gelmiyor işte.

Sınıf ya da seçim yok iken insanları kanıksadığımız kadar insan ayırt etmeden iletişim kursak bile olmadı mı olmuyor işte:

Bazen uzaktan sessizce sevdiklerim.

Değil sevilmek sevginin bile anlam arz etmediği nice insan bir gölgeye karanlığa denk düşen.

Sıra sayı sıfatları olmadan ve sırasız yaşananlar sırasız ölümler.

Sıradan bir günü sahici ve özel kılabilen ve de.

Sözcükler ulvi.

Sözcükler uhrevi.

Beyitler tasasız.

Şiirler ve aşk iken pervasız.

Pervazında asılı kaldığım kadar hayatın dibini görmekten de öte eksik olmayan hüzün denen martavalda ders çıkardığımız kadar da hayatta ve işte Araf’ta saklı kimi duygu ikilem içinde kaldığı kadar insan iklimlerin de hızlı değişimine kayıtsız kalamadığımız.

Yiten bir gün.

Gücümüze gittiği kadar da yaşatılan.

Yaşlandığımız değil yaş aldığımız ve yasımızın katlandığı…

Ve işte bir yasa mahiyetinde iken yaşamak ve sevmek ve yanan canımız.

Tevazu yüklü evrenin.

Tevafuk yüklü sırların.

Gün yüzüne çıkmamış telaşların ve yalnızlığın da günbegün büyüdüğü kadar duyguların boyut atladığı…

Sıradan bir duygu gibi de addedilmesin hani sevgi hele ki sevmek ve işte yüreğin verdiği hükümde bir o kadar kendimizle olan iletişimde nice insan nice duygu ilintili olduğumuz kadar bazen uzağında bazen yakınında en çok da kaderin sevginin uydusu olmuş hayalleri bir bir gerçeğe dönüştürmenin de imkânsız olmadığı devamı gelmese bile gözümüz açık gördüğümüz her rüyanın da menşei ve çıkış noktası iken sevgiyle coşan kalbimiz ve hız kesmeyen hayallerimiz çünkü:

Çünkü sevgi her şeyin üstesinden gelir…


( Çünkü Sevgi Her Şeyin Üstesinden Gelir... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 21.04.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.