bir kenara bırakılıyorduk/sayfa sayfa
tutup yakalarımızdan ikimizin
sessiz ve kimsesizdik ki
usulca sokuluyorduk kuytularımıza
hiçbir şey söylemeden
ve istemeden birbirimizle konuşmak
suç mu işlemiştik
yoksa içinde miydik bir suçun
ne kadar önemi vardı
ve ne kadar önemliydik
ipi çözülürse şayet ellerimizin
fırlatır mıydık taş ve sopa
kanamak ve kanatmak adına birbirimize ki
ayırmaya gelenleri alarak içimize
harf harf susabiliyorduk
bunu yapabiliyorduk
erdem miydi bu
veya kinayeli bir susma biçimi çığlık çığlığa
bilmiyorum..
yazılmadı henüz
neresinden bakarsak bakalım
yaralanmıştık kuş kanatlarında.
kaçarken
yürürken ya da.....
-avuçlarımıniçindeyditerinıslak-
(.
.
.)
ısırma alt dudağını
bir son/a başlarken benimle
ne uzağın
nede yakının var biliyorum,
ben dedim bunu
ve açıldı
biçimsiz kestiğim Atlaslar...
sen saklarken
ilk gidenin duygularını
yastık altlarına,
maviden bileği kanıyordu
sorulmamış sorgularının ki
düğümü çözülmemiş bir nefes
kirletir çoğu zaman camları/pusu...
ve ışık
perdelerin savrukluğunda
tenine öğretir rüzgarın serinliğini
uykusu kaçmış bir g-öze ki
koku yolunu bulur
burun deliklerinden
tenine doğru/sıcak
kuytularından bir harfin
yüreğe dokunduğu yerde...
aşktan değilse şayet/
yalnızlıktanda değildir hastalık/sıtma...
ateşin çıkar ve şakağını zorlar nabzını ki
böyle zamanlarda
kaçmak denilen bir eylem
gelir baş ucuna
bir suç olmasada bir hata belki
duygularının ağırlığı
ve darası
ve sonrası
eksik sorgular...
kimsenin seni anlamayacağı
anlayamayacağı bir sır olur
beklentilerinin arifesinde ki
dudaklarında bir fısıltı
belki olasılığında aşina kalır tariflere
ve ele vermek
kirlenmiş bulaşık atıklarına eşit gelir
ben değildim o/ben yapmadım...
bir suç olmasada
bir hata olarak kalır adın/
fişlenirsin...
başka bir gölge ile değişir yerin
ve intikam karşılıksız kalmaz
şiirlerde bir trajedi olarak kalır adın ki
bütün doku ve duygularını
yalayıp geçer ölüm
bilmem kaç kez...
ve günah
başka bir acıyı
tetiklediği için günahtır
herkesin
bir diğerini çekemediğii
kavimlerin ortasında...
şayet dinleyebilseydim seni
bir tekrardan ibaret olmamak için/içim
unutturmamak için
ve hatırlıyor oluşuna şaşırarak
ve diğeri gibi olamazsın
farkındalıklarının renklerinde/ mavi...
bir kaç cümle bile kalsa
herşeyin sonunda
söylenmemiş
ve yazılmamış mektuplarda
bir sonu yazarken değil
başlarken bir sona benimle...
(...)
(
Bir Son-a Başlarken.. başlıklı yazı
kuytular tarafından
30.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
