Her hazan mevsiminde

İçimi bir hüzün kaplar.

Dökülmüş ölü yaprakların rüzgârla dansı,

Bir yandan ağaçların terk edilmiş kuru dalları.

Tüm çiçekler solmuş birer birer,

Doğa tümüyle küsmüş insanoğluna.

Toprak,  dökülmüş yapraklarla

Halı misali döşenmiş.

Garip kuşlar  yemek ve yuva arayışı içinde

Bir o yana uçuşuyor

Bir bu yana.

Çisil çisil yağan yağmur

Küskün doğayı avuturcasına

Bu hüzne eşlik ediyor.

Günler o denli kısa,

Geceler bitmeyecek gibi.

İnsanlar bile değişmiş,

Neşe yerini kedere terk etmiş.

Yerdeki yapraklar her adımda

Sanki inliyorlar çıkardıkları hışırtıyla.

Fısıldıyorlar sanki

Bekle ve sabret  diyorlar ,

Sakın hüzünlenme, biz böyle de mutluyuz,

Doğa ve biz inzivadayız,

Geçecek elbet bu günler.

Ufak bir umut, bir yakarış,

Bir yaşama sevinci gerek böyle zamanlarda

Hüzün bulutlarını dağıtmaya.

 

 

( Yaprakların Fısıltısı başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 16.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.