Kimin sonbahardan şikayeti varsa beri dursun.  Yok bir suçu böyle bilinsin! Eliniz, vicdanınızda olsun! Her ömüre bir eylül mutlaka yerleşmiştir, bu da böyle mühürlensin.

       Söylemesek ölürdük; söyledik yine öldük. Kaç kurumuş ağaç varsa, hepsinin kalbinden bir parça yaş kıymık çıkarıp, parmaklarımızın arasına yerleştirdik. Toplandı bilinen tüm alemlerin sözcüleri; hep bir ağızdan evrensel bir şarkıya başladık.Yabancı bir dil değildi zikredilen kimseye, anlamayan yoktu hiç içlerinde. Tek sorun vardı sadece; o da yorum farkıydı işte.

     Tavşan kulağı yapıp bağladığı ayakkabılarının ipi sallanan çocuk , elinden fırlatıp attı ,ağzına yüzüne bulaştırdığı çikolatanın boş kabını. Ne de olsa az önce annesiyle, babası da sigara paketini aynı el hareketiyle kaldırıma atmamışlar mıydı? 

       Gözümüz alışkındı zaten,  çamlık alana atılmış bira şişelerine, şu bilindik markanın her yana saçılmış böcek kanı dolu plastiklere.  Gördük, bildik, öğrendik ana okul sıralarında ama hayat üniversiteye sürükleyince, kimsenin hatırında kalmadı doğaya aşk şarkıları... Çevre bilinci diye bir aşı çıkarmış büyüklerimiz. Stoklarda mı kalmamış, bozuk mu çıkmış bilemedik. Bir adı var ortalıkta, varlıktan esame okunur radyolarda.

      Markalı toplumların markalı çöpleri vardı her yanda ; bir savurduk saçımızı , meğer çöp toplayıcısını yutmuşuz farkında olmadan ; beynimiz toplama alanı...

      Haberler can yakar bu ülkede.  Beyinler turşu asidinde. Hani diyorum kezzap geri gelse , kimin yüzü kirliyse silinse...

       Ne diyorduk ki biz?  Beynimiz unutmaz resmetmiştir mutlaka. Siz takılmayın kelimelere, alın elinize bir çöp torbası, başlayın derim ben ucun kıyısından toplamaya. Zira beyin çöplük olmuş, gereksiz kargaşalarla. 

        Birileride ateşe odun atmakla meşgul bu arada. Siz siz olun gelmeyin bu oyuna. 

       Alın size üç kağıt bir makas ve taş. Taşı atın elinizden zalimin kaya olan  böğrüne, makas kessin kızgınlıkları ,öfkeyi ve acıyı üç yerinden kesin  sessizce, kağıt gelsin şimdi  tertemiz yenilikler yazılsın diye. Taş, kağıt, makas . Oyun bitti, şimdi bu dünyada.  Kimin ahı varsa elbet çıkar sonunda... 


( Çöplük Beyinler başlıklı yazı GülşenKAZGIN tarafından 19.09.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.