MEVSİM SONBAHAR
Kasvetli bir seneye hazırlanır gibi ağır adımlarla geldi sonbahar. Mevsim sonbahardı. Sararan her bir yapraktaki hışırtı, ömrümüzden azalan günleri çağrıştırırcasına el salladı. Uzaklardaki ağustos böceği yazdan kalan son şarkısını okudu ve yuvasına çekildi. Hafif bir müzik gibi şahlandı ağaç dalları. Kalbi ılık, ruhu pak bir ihtiyarın tebessümü saklıydı bu mevsimde. Mevsim sonbahar demişken tam da bir sonbahar şiirini fısıldadı yapraklar:
MEVSİM SONBAHAR
çiçekli badem ağaçlarını unut.
değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
ıslak saçlarını güneşte kurut
olgun meyvelerin baygınlığıyla parıldasın
nemli, ağır kızıltılar…
sevgilim, sevgilim,
mevsim
sonbahar…
Nazım Hikmet
Mevsim sonbahar… Güz gülleri bahara doyamadan sonbahara kanar. Savrulan saçlar güz mevsiminde usul usul dökülmeye başlar, tıpkı dökülen sapsarı yapraklar misali. “Adım Sonbahar, Selâm Yâr!” dercesine bir şiir sunar:
ADIM SONBAHAR
nasıl iş bu
her yanına çiçek yağmış
erik ağacının
ışık içinde yüzüyor
neresinden baksan
gözlerin kamaşır
oysa ben akşam olmuşum
yapraklarım dökülüyor
usul usul
adım sonbahar
Attila İlhan
Ölüm rengi, hüzün, hicran gizli belki de bu mevsimde. Ufukta beliren bir kızıllık, su sazları, ikindi vakti parlayan kamışlar bu mevsimin ipuçları. “Kasımda aşk başkadır.” diyen büyüklerimize sormalı mevsimin masalını. Kırlangıçlar çekip gitse de hüznü boynu bükük bırakır bir yanımızda. Ilgıt ılgıt esen rüzgârı kucaklayıp yaz mevsimine mendil sallarız azıcık.
Mevsim sonbahar… Yere düşen her bir yaprak, suda halka halka yol alır ve kalemi elinize aldırır. Şiir yazdırır insana bu özel mevsim, insan güz mevsiminde şair doğar ve şair kesilir kimine göre. Sonbaharda aşka tutulur kimi kuşlar, güz gülleri bülbüle son nağmesini okur tıpkı bülbülün güle şakıdığı gibi.
Eylül ayı bir başka güzelleşir güzü muştularken. Eylül sabahının serinliği ciğerlerinize dek işler ve ruhunuza akseder. Sonbaharın en tatlı ayıdır Eylül. Güz gömleğini giyerken avuçlarında yağmur kokusu ve bir tutam ot ile ilköğretim haftasını kutlar davetsiz misafir gibi ve çocuklarımızı hüznün sevinciyle kucaklar Eylül. Menevşesinden kurumuş ağaç dallarına dek gül bahçelerinde kır çiçekleri toplar Eylül.
Aşka tutuldu Eylül ve aşkla tutundu sonbahar yaprakları bu mevsimde. Adı Sonbahar idi, belki de adı Eylül. Mevsim sonbahar… Yüreğinin derinliklerinden bir musiki mırıldanırcasına hüznü sevince katıp şiir yazmanın tam vakti dedirtir bu mevsim. Mevsim sonbahar, tam şiir yazma aşkını şairine yudumlar. KONUK YAZAR