MEVSİM SONBAHAR

 

     Kasvetli bir seneye hazırlanır gibi ağır adımlarla geldi sonbahar. Mevsim sonbahardı. Sararan her bir yapraktaki hışırtı, ömrümüzden azalan günleri çağrıştırırcasına el salladı. Uzaklardaki ağustos böceği yazdan kalan son şarkısını okudu ve yuvasına çekildi. Hafif bir müzik gibi şahlandı ağaç dalları. Kalbi ılık, ruhu pak bir ihtiyarın tebessümü saklıydı bu mevsimde. Mevsim sonbahar demişken tam da bir sonbahar şiirini fısıldadı yapraklar:

 

 

   MEVSİM SONBAHAR

 

   çiçekli badem ağaçlarını unut.

   değmez,

   bu bahiste

   geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.

   ıslak saçlarını güneşte kurut

   olgun meyvelerin baygınlığıyla parıldasın

   nemli, ağır kızıltılar…

   sevgilim, sevgilim,

   mevsim

   sonbahar…

 

                    Nazım Hikmet

 

 

 

     Mevsim sonbahar… Güz gülleri bahara doyamadan sonbahara kanar. Savrulan saçlar güz mevsiminde usul usul dökülmeye başlar, tıpkı dökülen sapsarı yapraklar misali. “Adım Sonbahar, Selâm Yâr!” dercesine bir şiir sunar:

 

 

   ADIM SONBAHAR

 

   nasıl iş bu

   her yanına çiçek yağmış

   erik ağacının

   ışık içinde yüzüyor

   neresinden baksan

   gözlerin kamaşır

   oysa ben akşam olmuşum

   yapraklarım dökülüyor

   usul usul

   adım sonbahar

 

            Attila İlhan

 

 

     Ölüm rengi, hüzün, hicran gizli belki de bu mevsimde. Ufukta beliren bir kızıllık, su sazları, ikindi vakti parlayan kamışlar bu mevsimin ipuçları. “Kasımda aşk başkadır.” diyen büyüklerimize sormalı mevsimin masalını. Kırlangıçlar çekip gitse de hüznü boynu bükük bırakır bir yanımızda. Ilgıt ılgıt esen rüzgârı kucaklayıp yaz mevsimine mendil sallarız azıcık.

     Mevsim sonbahar… Yere düşen her bir yaprak, suda halka halka yol alır ve kalemi elinize aldırır. Şiir yazdırır insana bu özel mevsim, insan güz mevsiminde şair doğar ve şair kesilir kimine göre. Sonbaharda aşka tutulur kimi kuşlar, güz gülleri bülbüle son nağmesini okur tıpkı bülbülün güle şakıdığı gibi.

 

     Eylül ayı bir başka güzelleşir güzü muştularken. Eylül sabahının serinliği ciğerlerinize dek işler ve ruhunuza akseder. Sonbaharın en tatlı ayıdır Eylül. Güz gömleğini giyerken avuçlarında yağmur kokusu ve bir tutam ot ile ilköğretim haftasını kutlar davetsiz misafir gibi ve çocuklarımızı hüznün sevinciyle kucaklar Eylül. Menevşesinden kurumuş ağaç dallarına dek gül bahçelerinde kır çiçekleri toplar Eylül.

     Aşka tutuldu Eylül ve aşkla tutundu sonbahar yaprakları bu mevsimde. Adı Sonbahar idi, belki de adı Eylül. Mevsim sonbahar… Yüreğinin derinliklerinden bir musiki mırıldanırcasına hüznü sevince katıp şiir yazmanın tam vakti dedirtir bu mevsim. Mevsim sonbahar, tam şiir yazma aşkını şairine yudumlar.    KONUK YAZAR

 

( Mevsim Sonbahar başlıklı yazı KONUK YAZAR tarafından 10.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.