Hayatı bana sunulmuş ünlemli güzellikleri olan bir armağan olarak görüyorum.
Çıplak yar ayağına serilen bahtsız gönlümün acı çeken yanı, kekremsi bir şarap mayhoşluğu ile artık, hayattan oldukça keyif almasını bilen her gönüle su serpmeye geldim.
Adım farzımisal Ahmet YASEVİ, bu toprakların kaderi Anadolu insanıyım ben.
Yeryüzü coğrafyasında yabanda bir ağaç, bir kırmızı lale, ya da akıp giden bir dereyim mutlaka bir köşesinde benimle yolunuz kesişecek.
Kader varsa eğer sizin için o benim.
Hayat bir erdemdir yaşamasını bilene. Sevgiliye sunulan bir gonca güldür, kimine bir çift bakış yanakta tebessümle, gördüğünde varlığıyla içini ısıtan bir dosttur bazen.
Keyif versin serin yel esintisi, bir ağaç seni gölgesiyle büyülesin, dallarında hiç olmayan bir salıncak kur, salla sana yar diyeni bir oyana bir buyana.
Açlık içinde boş bir midenin ihtişamlı nefsiyle karşıla beni, bütünleş erit içinde, yar diyebildiğine bunu söylesin dilin, en kötü sözün sabah beni öperek uyandır olsun.
Sevda bizim harcımız değimli sandın.
Yok mu bildin yürek.
Yanıldın!
Seni arkamda bıraktığım tarih yargılasın. Git o vakit sızılarını dindirmenin sen düş derdine, ve kederine bensiz. Artık yokum!
Böyle biline.
Hayat beni her daim sorumlu kıldı. Derman aramak derdine mahsustur, kederse bizi yere vurur.
Kahır etme.
Arkamdan gelmektense seni yanımda isterim, dizin dizime değsin, varım senin için, yoksam sen ötekine umut ol !
Bunu yap.
Bencillik en melen illettir. Kader diyerek boyun büken benden değil, asla kabul görmez. Bütün olmalı, parçalar aralarda birleşmeli sır olmalı, ama kısırlık seni köreltmesin açık ol.
Akıl ve erdem yaşamı düzenler seni kıymetli yapar, kıvançlı bir ilk su kadar coşkulu dizelerle karşıla, kimi bekliyorsan. Beklediğin mutlak sana değmeli, seni kırmış olabilir, üzmüş olabilir, hatta yere düşürmüştür yüzünü, sen kaldır sev onu, yürek nazı geçene kerhlenir. UNUTMA!
Eğer kabul görmüyorsan “yar” değilsin.
Üstünlük yeleleri salınan bir atın üstünde olmayı gerektirir, alıp götürür adımların yorulmadan dinlendirir seni, onu seversin.
Aşk bize göre değil mi sandın. Yine yanıldın!
Üstün olmak seni aşksız bir yaşama mahkum etmez. Bir daha gelsem aynı hayatı gene yaşarım demeli dilin.
Seviyorum ziyanı yok.
Ama tek farkım bütün olmak isteyişim, bu sebeple kısa sürdü benim aşklarım, anlaşılmaz olduğum bundan söylendi yüzüme, emek vermediğim yalan…..
Zamanım değerliydi sizin ki kadar .
Ele el açmaktansa yetinmek istedim kendime donandım, kuvvetli olmalıydım, güçlü, cesur, korkusuz, beraberinde sevgi dolu bir yürekte gerekliydi, erdemli olmanın yanında.
Dinledim konuştuğumdan çok.
Bütün baktım ihtiyaç neydi, keder neden yakamızda kapımıza bu kadar yakın.
Kuvvetlice kavra sevdiğinin ta yüreğinden esaslı bir kadın ol, yüreğinle seril düz savanlara umutların yıldızlarla yarışsın, korkma henüz ölmeyeceksin, daha çok gençsin.
Bu topraklarda umut eden analar çocuklarını korkusuzca evlerinden uğurlasın, umutla beklesin geri geldiğinde, kapıları açık olsun artık.
Seni sevmekse eğer korkma.
Anadolu da her yerde olacağım, bir sabah vakti kapını çalmak için.
(
Gerekçelerim başlıklı yazı
KANBER İHSAN tarafından
6.12.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
