I.

Ve sen ey kadın!
Bakma gecenin yırtıklarına, karanlıklarına, döner başın
Tutunamazsın yıldızlarına
Sokaklar saldırgan bir avcıya benzer
Gel sığın yalnızlıklarıma.
Kim derdi ki düşlerinde düşecek bir gün uykularından
Yorulacaksın
Ve üşüyeceksin
Belki de ağlayacaksın
Umutsuzluklarına.

Gece kendine hazırdır ya sen kim’e?


Gözlerimden geçiyor sana ait yıkık bir şiir
Dizeleri darmadağınık
Her bir kelime yerinde değil


Boşluğun sessizliğinde kaldı haykırdığım ismin
Duyduğum kör bir noktadan gelen fısıltılardı
Ve nefesin donduran soğuklar kadar keskin

Şair hazırdır geceye ya sen kim’e?


Karmakarışık hislerimle boğuşuyorum ayağıma dolanırken öfkelerim
Bazen bitecek gibi geliyor sıkı sıkıya sarıldığım ömrüm
Her gölge her gördüğüm silüet senden bir parça gibi etrafımda
Dur!
Başım dönüyor yakınlar uzak, uzaklar sonsuz oluyor

II.

Bittiğinde gün,
Boğan karanlıklar dökülür gecenin eteklerinden.
Ve düşün…
Nefesinin kabir kokularıyla dolacağı an’ı hatırla sessizce
Nedametin kızgın demirler gibi dağladığını yüreğini
Ellerini, ayaklarını kelepçeleyen korkularla yüzleş
Sonra gel…

Pişmanlık ruhunu sarar, ya sen kim’i?

III.
Şimdi,
Islak akşam manzaraları geçiyor gözlerimden
Ve sen pastoral bir resimde
Kurumuş güllerle eteklerinde kızıla çalan
Gözlerin ateşten hatıraları süzerken
Bil ki!
Bütün anılar eskimiş
Bütün yarınlar bilinmezdir.

Artık ben sana hazırım ya sen kim’e?

Söyle!

Hüseyin AKOVALI
( Kırılmalar3 Ya Sen? başlıklı yazı H.Hüseyin tarafından 28.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.