SÜRGÜN-4/Gidiyorum

Hep yokken büyürdü gözlerimde, varken bıraktığın izler

I.

Gidiyorum…
Bitmişti zaten tüm hikaye
Sürgünlerden affa aftan sürgünlere
Tek düze bir yaşamdan, yeknesak duygular içerisinde
Gidiyorum.

Sönmüş volkanlarım küle dönmüş ateşlerim
Duygularımı umutlarıma sürgün edip gidiyorum
Kendimi yaşamın dalgalarına

Ve karanlıklarımı fecr-i atiye teslim ediyorum


Yüreğimde vurgun izleri kalsa da mai zamanlarımdan
Her bir izin üstüne yama ekleyip gidiyorum

II.

Tüm sürgünlerimi sana terk ettim
Affediyorum sana dair yalnızlıklarımı
Ey sevgili,
Bilir misin sen nedir af?
Yusuf’un kör kuyudan seslenişi
Ve toplam iki harf
Ya da yirmi değişik anlamdır af
Rabbine ettiğin tövbe gibi

Şimdi şimal rüzgarlarından
Güney doğuya çevirdim yüzümü
Hüznümü bıraktım çöl fırtınalarına Mecnun misali
Kuyularda çınladı sesim ve Züleyha’nın kulaklarında
Attığım her adımımla gidiyorum
Senden ve sürgünlerimden çok uzaklara.

III.

Önce sen gitmiştin sonra peşinden her şey
Artık bende gidiyorum kalmasın geride hiçbir şey
( Sürgün4 Gidiyorum başlıklı yazı H.Hüseyin tarafından 9.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.