Her Şiir Yalnızlığa Merhem...




Metruk bir gezegen b/ellemişin yüreğimi bilmeden de muadili olduğum sevgimin uzamında kayıtlı sancılı doğumun ertesi doğacakmışçasına güneş ilk ve son kere benim için.

 

 

 

D/ağlandığı kadar iklimin, uyruğu hüznün

Bol keseden sevebilme yeti’ m ile

Yetim düşlerin kaynakçasıdır bende

Dinmeyen bu sevgi

 

Nakşıyım evrenin sere serpe gök kuşağında

Saklı o gizemli tanrı adeta

Buyruk verdiğinde kalemin tanrısı ilham perime

Bağdaş kurup da oturduğum

Telli duvaklı düşlerine çocuk gelinin

Rahmet yağdığı kadar da

Ütüsüz duvağında saklı mıdır söyle yalnızlığın ırkı

Ve ön sözü ölümün…

 

Sebilinde hüznün sarpa saran aşkı kıyamet

Üzümünü yediğim bağını sorduğum

Hayra alamet bir masaldandır firarım

İçimin dingin tarhında saklıyım

İç içe geçen yer ve gök kubbe

Saltanatını sürdüğüm yastayım

Ve babamın öldüğü yaşta

Akan yaşın endamında biriken su misali

Aşkın evhamı ile şerh düştüğüm asalet

Hem asalım hem asi/l

Hem sayısalım hem sözel acılarımdan

Sökün ederken şiir

 

Kazıdığım ellerimle savuramadığım

Ölü toprağı üzerimden ve yüzümden dökülen

Bin parça acının defteri kebiri misali

Kibirli insanlığın nazarında nakşeden

Dumanlı satırlarım

İçimde esen keşişe gönderme yaptığım

Rüzgârın, sev gücünde asılı kaldığım

 

Her şiir yalnızlığa merhem

Her aşk kabaran nehir gibi içimde saklı öfkem

Bir batında doğarmış meğer aşk ve hüsran

Açılmaz kapıların akça pakça tenine delalet

Sayfaya sapladığım pergelin ölümcül gücü

Serenatlarsa misafir ruhumdaki yılkı atına

Eşlik eden dirayetim ve sancağım

Dikilesi adeta toprağa…

 

Kale duvarlarına asılı acının rövanşında

Matemin dibini görmekle eş değer

Bir mikado çöpü daha eksildi bedenimden

Bedevi aşkın müsebbibi

Şiirlerimle diktiğim söküklerden biri daha baş koydu

Ölüme

Dipçiği kalemin

Ruhsatsız bir tabanca misali

Her bastığımda namluya

Yeniden dirilişin akıbeti

 

Yâdında dünün varsa yoksa

Şiirler ağırlar yüreğim

Ağrıma gitse bile

Bağrıma bastığım sözcüklerin

Kıvancı ve püsküren her kıvılcım

Geldim işte bir şiirin daha sonuna

S/onsuzluk saklı iken şiirin durağında

Her sus payı söylemdir sana ithaf ettiğim

Kırgın yüreğimin kim bilir kaçıncı dalyası

Balyalarca duyguyu kendinden men ettiğim…

 

 

 


( Her Şiir Yalnızlığa Merhem... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 20.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.