Ýþin en zoru da bu; aslýnda büyük bir aptal olup kendini akýllý, hem de dünyanýn en akýllý insaný sanmak. Bu da yetmiyormuþ gibi kendisi gibi düþünenler dýþýnda herkesi aptal sanmak. Ýþte aptallýðýn en ileri derecesi de budur ve bundan daha büyük aptallýk olamaz.

Biz bu aptallýða aptallýk da demiyor, ahmaklýk diyoruz. Bu ahmak tipler aslýnda tek kelimeyle eblehtirler. Þimdi siz eblehin ne demek olduðunu soracaksýnýz. Söyleyeyim; ebleh aptallýkta en ileri seviyedir ve bu aptallýðýn sýnýrý yoktur. Ebleh herkesi ahmak kendini dünyanýn en akýllýsý sanýr. Herkesi geri zekalý gördüðü yetmezmiþ gibi kendini de gelmiþ geçmiþ çaðlarýn dâhisi, en ileri zekalý insaný sanýr.

Gel gör ki gerçek bu adamýn düþündüðünün tam tersidir. Çünkü bu adam her þeye tersten bakmaktadýr ve bu yüzden her þeyi tersinden görmektedir. Amuda kalkmýþ elleri üstünde yürüyen bir adamdýr o. Herkesi tepesi üstü yürür görmektedir. Dünyayý tersine gören bu adam her þeyi tepetaklak sanmakta, hem kendini aldatmakta, hem de kendi gibilerle beraber büyük bir travma yaþamaktadýr.

Eskiler bu gibilere þöyle seslenirlerdi: behey sersem alemi kör herkesi sersem mi sanýrsýn. Ýþte biz de þimdi öyle söylüyor, bu aptallar güruhuna böyle sesleniyoruz. Behey ahmaklar güruhu siz kendinizi akýllý baþkalarýný ebleh mi sanýyorsunuz.

Bu zavallýlar kendi gibi düþünmeyen insanlar gördükleri zaman onlara koyun diye hitap ediyor, onlarýn kendileri gibi baþkalarý tarafýndan koyun gibi güdüldüklerini sanýyorlar. Oysa asýl baþkalarý tarafýndan güdülen kendileridir. Çünkü neyi niçin yaptýklarýný bilmemekte, olaylarý kendi baþlarýna anlamlandýramamaktadýrlar. Ne söylemleri, ne de eylemleri kendilerindendir. Hep baþkalarý onun ve onlarýn gibilerin yerine düþünmekte, hep onlarýn yerine konuþmakta, karar vermekte ve onlarý koyun gibi hatta tabirimi mazur görün it gibi gütmekte ve sürüklemektedirler.

Bu zavallýlar dünyayý anlamlandýramamakta, baþkalarýnýn empoze ettiði gibi yaþamakta, düþünmekte ve konuþmaktadýrlar. Hatta onlarýn istediði gibi yaþamakta, onlarýn istediði kararlarý almakta, hatta hiç karar almamakta, alýnan kararlara körü körüne uymaktadýr.

Basit ve masum bir sebep gösterilerek eyleme sevk edilmekte, doðayý koruma bahanesiyle yapýlan eylemlerde doða tahrip edilmekte ve kendini akýllý sanan ahmaklar tarafýndan bu çeliþki anlaþýlamamaktadýrlar.

Bir çeþit düþünmeyen robot insana dönüþtürülen bu ebleh takým eylemlerini hiçbir zaman sorgulayamamakta, doðruyu yanlýþtan ayýrt edememektedirler. Akýllarý bir deli aklý-ki ona akýl denirse- zekâlarý bir çocuk zekasý kadardýr. Çabuk tahrike kapýlýrlar. Ne yaptýklarýný bilmezler.

Vandalizm’e sapmýþlardýr. Sloganlarla hareket ederler. Yakýp yýkmaktan baþka bir þey bilmezler. Sürü psikolojiyle hareket ederler. Kiþisel görüþleri yoktur. Kiþisel söylemleri de olmadýðý gibi kiþisel eylemleri de yoktur. Kiþilikleri de yoktur. Hiçbir zaman olmamýþtýr. Olmasý da mümkün deðildir. Beyinleri dumura uðramýþtýr. Çalýþmaya çalýþmaya paslanmýþ dumura uðramýþtýr. Medya tarafýndan yönetilir, yönlendirilirler.

Tam bir zavallýdýrlar, acýnacak halleri vardýr. Aðlanacak hallerine gülerler. Kin doludurlar. Kin ve nefret söylemiyle yaþar ve hayatlarýný böyle anlamlandýrýrlar. Çünkü hayatlarýnýn baðýmsýz bir anlamý yoktur. Yemek içmek ve hayvanlar gibi çiftleþmekten baþka bir þey bilmezler. Bunlardan birinin tehlikeye düþtüðünü hissedince saldýrganlaþýrlar. Tam bir hayvandýrlar. Belki de hayvandan da aþaðýdýrlar. Kutsal kitabýmýz böyle adlandýrýyor onlarý.